گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس- میثم بشیرنژاد؛ آگهی‌های تبلیغات تلویزیونی که امروزه روند بسیار فزاینده‌ای به خود گرفته است، تاثیر بسزایی در شکل‌گیری الگو‌های فکری، احساسی و رفتاری مخاطبان، به ویژه کودکان دارند.
هرچند نباید فراموش کرد که حیات رسانه‌ها اعم از تلویزیون، مطبوعات، پایگاه‌های خبری و... به آگهی‌ها و تبلیغاتی است که جذب می‌کنند و همینطور به میزان زیاد منابعی که از این طریق به مجموعه‌های رسانه‌ای تزریق می‌شود در کم‌و‌کیف برنامه‌ها و محتوای آنها نیز تاثیرگذار است، اما این باعث نمی‌شود که رسانه ها از تاثیرات مخرب برخی آگهی‌ها مغفول بمانند. در این رابطه و به ویژه در تلویزیون و مخاطبانی که دارد، با دقت و وسواس خاصی باید به این قضیه نگریسته شود.
تعبیر حضرت امام خمینی (ره) که فرمودند: «صدا و سیما دانشگاه است.» موضوع بسیار مهم و قابل تاملی است که امروز به مراتب بیشتر از قبل، حساسیت این موضوع به چشم می‌آید، و باید دید آیا نقش آموزش و دانشگاهی صدا و سیما به چشم می‌آید یا خیر؟ که در این خصوص مردم و کارشناسان قضاوت خواهند کرد.
از اوایل دهه ۷۰ که کم کم تبلیغات وارد تلویزیون شد، به نوعی بر روی ذائقه مردم هم تاثیر زیادی بجا گذاشت و این تبلیغات امروزه بر روی زندگی عمده جامعه بسیار ملموس است. آنجا که برخی خانواده‌ها در مواجه با نام کالایی که می‌گویند اسم این را نشنیده‌ام، یا این برند خیلی معروف است؛ نشان از حاکمیت و سیطره تبلیغات دارد.
در یک پژوهش که چند سال پیش انجام شد تبلیغات محصولات غذایی ناسالم بیش از ۸۰ درصد حجم تبلیغات کانال‌های تلویزیونی در ایالات متحده و کانادا را اشغال کرده بود و کودکان به طور میانگین روزانه پنج ساعت بیننده این تبلیغات بودند.
با توجه به اینکه بخش عمده تبلیغات تلویزیونی به خوراکی‌ها برمی‌گردد و اکثر آنها هم برای سلامت کودکان و نوجوانان مضر است، حذف آگهی‌ها از شبکه کودک حداقل می‌تواند اتفاق خوشایندی باشد و برخی نگرانی‌ها را مرتفع کند. هر چند خود خانواده‌ها در خصوص ذائقه کودکان و در برابر خواسته‌های آنها بیشتر مواقع مجبورند تسلیم شوند. اما حداقل با توجه به بازه زمانی که بچه‌ها پای برنامه‌های کودک می‌گذرانند، اینکه صداو سیما از خیر پیام‌های بازرگانی در حوزه می‌گذرد خود به تنهایی خبر مسرت بخشی است.
ناگفته نماند برخی خانواده‌ها سوای اثرات سوء تبلیغات از هزینه بالای برخی محصولات تبلیغی در تلویزیون شاکی هستند و در بسیاری از مواقع آنها را با چالش زیادی روبه رو کرده است.
نقش آگهی‌های تبلیغاتی تلویزیون می‌تواند تاثیرات فراوانی بر روی افراد به ویژه کودکان داشته باشد، تحول فکری و رفتاری کودکان در سال‌های کودکی و نوجوانی را نباید نادیده و بی‌اهمیت شمرد، چرا که بینندگان این گروه سنی مهارت‌های شناختی کافی ندارند تا بتوانند خود را در برابر پیام‌های بسیار جذاب که در اکثر مواقع زبان فریبنده و قانع کننده‌ای در ظاهر دارند خود را حفظ کنند.
هنگام تماشای یک آگهی تبلیغاتی از تلویزیون ممکن است کودکان به طور مستقیم تشویق شوند که بیرون بروند و کالای مورد نظر را خریداری کنند یا درصدد باشند که والدین خود را قانع و مجاب کنند که آن را برایشان خریداری کند.
خبر حذف پیام‌های بازرگانی شبکه کودک در تلویزیون از اول آبان سالجاری، خبر خوبی برای همه خانواده‌ها بود، به گفته مدیر شبکه کودک خانواده‌ها و مخصوصا مادران دغدغه‌مند با هشتگ #پویا_بدون_تبلیغات؛ و تماس‌های مکرر با سامانه ۱۶۲ روابط عمومی صداوسیما، در متقاعد کردن مدیران برای عدم استفاده از تبلیغات تلویزیونی در شبکه پویا، خیلی مثمرثمر بوده‌اند که در این خصوص به خانواده‌ها برای گرفتن مطالبه به حقشان نیز تبریک باید گفت.
امید است که حذف آگهی تبلیغاتی از تلویزیون مقطعی نباشد و استمرار داشته باشد و رسانه ملی برای سایر تبلیغات گوناگون و متنوعی که خاطر مخاطبان را مکدر می‌کند هم فکر اساسی بکند و در این خصوص تدابیری اندیشیده شود که بیننده تلویزیونی برای دیدن یک برنامه مورد علاقه مجبور نباشد که دقایق و گاهی ساعات زیادی را صرف پیام‌هایی بکند که هیچ سنخیتی با زندگی فردی و اجتماعی او ندارد.
انتهای پیام/102
