گروه فرهنگ و هنر دفاعپرس - مهدی مهدیار؛ هر ساله دهه وقف، فرصتی مغتنم است تا در راستای ترویج سنت حسنه «وقف» قدمهای موثری برداشته شود؛ در این مطلب که همزمان با این دهه (چهارم تا سیزدهم آبان ماه 98) منتشر میشود، سعی شده تا ارتباط حل نیازهای جامعه با استفاده از ظرفیت «وقف» بررسی شود.
سال 1390 بود که رهبر معظم انقلاب در دیدار با مسئولان سازمان اوقاف و امور خیریه دایره «وقف» را گسترده دانستند و فرمودند که اکنون عرصههای متعددی برای وقف وجود دارد که از جمله آنها: پزشکی، علم و آموزش، تحقیقات و پژوهش، علوم جدید، محیط زیست و ترویج دین به شکلهای مدرن است. ایشان سنت حسنه وقف را یک نهاد ممتاز دینی برشمردند و تاکید کردند که باید از طریق تشویق مردم به وقف و همچنین ادای صحیح حق واقف در مورد موقوفهاش (عمل امینانه)، این سنت را بیش از پیش در جامعه ترویج کنند.
در حالیکه بسیاری از مردم سنت حسنه «وقف» را تنها در وقف کردن اموال برای عزاداری امام حسین (ع)، ساخت حسینیه و مسجد خلاصه میکنند، فرمایش مقام معظم رهبری نشاندهنده این نکته است که میتوان با استفاده از ظرفیت عظیم «وقف» در کاهش مشکلات جامعه در زمینههای مختلف قدمهای موثری برداشت.
در سالهای اخیر نیازها و کمبودهایی در زمینههای مختلف از جمله فعالیتهای دانشبنیان، تحقیقات و پژوهش، آسیبهای اجتماعی، مشکلات زیست محیطی و ... باعث شد تا مردم علاوه بر چشم امید داشتن به کمک نهادها و دستگاههایی که وظیفهشان حل این مشکلات بوده، نگاهشان به سمت نهادهای مردمی هم برود که یکی از این نهادها «وقف» است که میتواند یاریرسان جامعه باشد اما این کمک مستلزم آن است که واقف نیت خود را در موضوعات مورد نظر و نیازهای روز مشخص کرده باشد.
با کمی تامل در دغدغهها و مشکلات فعلی جامعه میتوانیم حل شدن این مشکلات را با نکات مطرح شده رهبر انقلاب در سال ۹۰ در مورد عرصههای جدید و متعدد وقف مرتبط بدانیم. بنابراین میتوان با اشتفاده از ظرفیت «وقف» در رفع بسیاری از مشکلات ریز و درشت مردم، قدمهای موثری برداشت و این یعنی ظرفیت این سنت حسنه گستردهتر از مشکلات جامعه است.
دانستن سه نکته، بسیار مهم است، نخست اینکه تصور بسیاری از مردم این است که فقط افراد متمول و ثروتمند میتوانند اموال خود را وقف کنند و شخصی با درآمدی معمولی نمیتواند در وقفی با نیتی گسترده دخیل باشد؛ اما پس از تصویب وقف مشارکتی توسط مجلس شورای اسلامی و تایید آن توسط شورای نگهبان، شرایطی برای وقف کردن عموم مردم جامعه فراهم شد تا چندین نفر که ثروتمند هم نیستند و از لحاظ درآمدی، جزو اقشار متوسط به حساب میآیند با یک نیت مشخص، بتوانند وقفی را انجام دهند و در زمره واقفان خیراندیش قرار بگیرند.
بنابراین شخصی که از لحاظ مالی جزو طبقه متوسط جامعه است، میتواند در قالب وقف مشارکتی در کنار چندین واقفِ مثلِ خود، با در نظر گرفتن مشکلات فعلی و ضروری جامعه، در صدد رفع این مشکلات با استفاده از ظرفیت سنت حسنه وقف برآید.
نکته دوم، آسان بودن نیت واقف است؛ به خاطر رعایت نکردن همین مسئله، موقوفاتی از گذشته باقی مانده که واقف اینقدر به نیت خودش قید و بند زده است که باعث شده با گذشت سالها هنوز هم زمان اجرای نیتش فرا نرسد.
نکته سوم هم تاکید رهبری مبنی بر ترویج وقف با ادای صحیح حق واقف در مورد موقوفهاش است که اگر این عمل امینانه در حق موقوفه انجام شود، مردم نیز بیش از پیش به این سنت حسنه روی میآورند و با فرهنگسازی وقف اموال برای رفع نیازهای جامعه، دیگر شاهد بسیاری از مشکلات در جامعه نخواهیم بود.
در پایان باید توجه کرد که وقف کردن درخصوص رفع نیازهای جامعه مبنی بر نفی وقف کردن در خصوص موضوعات مذهبی و دینی نیست، بلکه واقف میتواند با توجه به نیازهای روز جامعه، نیت خود را بهسمت برطرف کردن این نیازها سوق دهد کمااینکه نیاز منطقهای از کشور میتواند ساختن یک مسجد یا حسینیه باشد. ثواب وقف برای موضوعاتی از قبیل پزشکی یا محیط زیست و ... اگر بیشتر از وقف اموال برای ساخت مسجد نباشد، قطعا کمتر هم نخواهد بود زیرا باری از دوش مردم برخواهد داشت.
انتهای پیام/421