به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع پرس، دخترش فاطمه چند ماه بیشتر نداشت که همسرش شهید شد. بعد از شهادت همسر، عضو پایگاه های مردمی مساجد می شود تا اگر کمکی از دستش بر می آید برای جبهه ها انجام دهد. در همان مسجد با "غاده" همسر شهید چمران آشنا می شود. بعد از چند ماه به اصرار خودش و با گروهی متشکل از 30 زن دیگر عازم سوسنگرد می شود تا در کنار شهید چمران و همسرش غاده به رزمندگان کمک کند. متن زیر، گفت و گوی کوتاه "مهرانگیز پهلوانی" با دفاع پرس است:
«مادرم زنی زرنگ و انقلابی بود، "فاطمه" را پیش او گذاشتم و بعد از چهلم شوهرم با کمک غاده همسر شهید چمران به جبهه سوسنگرد رفتم. یادم هست وقتی وارد شهر شدیم همه خانه ها ویران شده بود و از بعضی خانه ها جز یک طاقچه و قاب عکس روی دیوار چیزی باقی نمانده بود. هنوز هم که به سوسنگرد می رویم جای تیر و ترکش های جنگ روی دیوارهای شهر مانده است.
با امکانات کمی که داشتیم 6 ماه در سوسنگرد هر کاری از دستم بر می آمد انجام می دادم. از طریق هلیکوپتر مواد غذایی می آوردند و برای رزمنده ها غذا می پختیم و هرچه بود را بین آن ها تقسیم می کردیم. لباس هایی که پاره می شد به هر نحوی بود خیاطی و تعمیر می کردیم. "غاده" نیز در کنار ما و شهید چمران مسئول گروه بود و هماهنگی های لازم را انجام می داد. واقعا نقش غاده در آن روزها اگر بیش از شهید چمران نباشد کمتر از او هم نبود.
چادرنشین ها و مردم بومی محل هم خیلی کمک می کردند. با اینکه خودشان خانه و کاشانه شان را از دست داده بودند و چیزی برای خوردن نداشتند برای رزمنده ها نان می پختند و شیر می آوردند.»
انتهای پیام/
