افسوس که يک جان بیشتر ندارم تا در راه اسلام هدیه کنم

به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس ازخرم آباد، «ایرج میرزایی» سال  ۱۳۴۵ در شهرستان کوهدشت در خانواده‌ای مذهبی دیده به جهان گشود. دوران کودکی با پدر و مادر و سایر اعضا خانواده خود نماز می‌خواند و در هنگام خواب و یا در موقع خوردن غذا همیشه وضو داشت. همیشه با پدرش به مساجد میرفت و در دعای ندبه دعای کمیل شرکت می‌کرد. سال سوم راهنمایی بود که اطلاعیه‌های امام را به صورت مخفی که وارد می شد به هر سختی که ممکن بود پیدا و با دقت تمام می خواند و برای اهل خانواده تعریف می‌کرد.

وی دوستان خود را به شناختن احکام الهی و دستورات امام آشنا می‌کرد تا اینکه در سال 1357 انقلاب شروع شد و شرکت فعالی در راهپیمایی‌ها و تظاهرات داشت. ایرج پس از شروع جنگ تحمیلی در عملیات‌های فتح المبين و بیت المقدس شرکت داشت و سرانجام در تاریخ ۱۷ اسفند ۱۳۶۲ به درجه رفیع شهادت نائل آمد.

فرازی از وصیت‌نامه شهید «ایرج میرزایی»:

بارالها از تو خواهانم با کمک این امت غیور و مسلمان انقلاب اسلامی به رهبر نائب امام زمان پرچمش فراتر مرزها رود و ندای اسلام و اسلام محمدی سراسر منطقه را فراگیرد و نمونه‌ای از حکومت علی در این منطقه استقرار یابد.

بارالها، خدایا، معبودا، پروردگارا مستضعفین را بر مستکبرین پیروز فرما تا مستضعفین خود سرنوشتشان را به دست گیرند خدایا ما را در برقراری و پابرجا شدن راه على كمک کن افسوس که من بیشتر از يک جان در کالبدم نیست که بتوانم با ایثار و از خود گذشتگی اسلام عزیز را یاری کنم بارالها ای معبود من شهادت مرا جزء شهدای صدر اسلام  ثبت بنما جزء شهدای زمان حضرت امام حسین (ع) قرار بده.

افسوس صد افسوس که یک جان بیشتر نداشتم که در راه نائب امام که راه اسلام و راه بر پاشدن حق و عدالت است هدیه کنم، خدایا از تو تشکر می کنم که تو این نعمت را به من دادی که بتوانم در برابر تو در راه اهداف حکومت اسلامی محبت‌های دنیوی را فراموش کنم و فقط راه تو را در نظر داشته‌ام.

خدایا من هر چه از تو خواستم در زندگی به من عطا فرمودی حتی شهادت در راه خودت را.

انتهای پیام/