خبرگزاری دفاع مقدس: سردار نصرالله فتحیان رئیس اداره بهداشت و درمان ستاد کل نیروهای مسلح در یادداشتی در خصوص هفته دفاع مقدس که در اختیار خبرگزاری دفاع مقدس قرار گرفته است، نوشت: باید به دستآوردهای بهداری جنگ فراتر از نیروهای مسلح نگاه کنیم؛ زیرا بهداری جنگ، در وضعیت نیروهای تخصصی کشور تأثیر بسزایی داشته و باعث شده تا امروز از نظر نیروی متخصص پزشکی در همه بخش های مختلف آن جزء بهترین کشورهای منطقه باشیم، پس این موضوع را می توان به عنوان مهم ترین دستآورد بهداری جنگ قلمداد کرد. بهداری جنگ، کشور را به مرحله ای رساند که دیگر دور پزشک های خارجی را خط کشیدیم. چون اگر تهدیدی برای کشور بوجود بیاید، اولین گروهی که از کشور فرار می کنند، پزشک های خارجی هستند.
به هر حال دوستان ما در تهران به این فکر بودند که باید فضای آموزشی را توسعه بدهند. لذا امروز بحمدالله در کشور از نظر کمیت، تقریبا 50 دانشگاه علوم پزشکی داریم، در حالی که در دوران دفاع مقدس، 10 دانشگاه علوم پزشکی هم نداشتیم؛ یعنی در حال حاضر دانشگاه های علوم پزشکی ما پنج برابر آن زمان شده است.
پزشک متخصص ما در دوران دفاع مقدس شاید در بهترین وضعیت به ازای هر شش یا هفت هزار نفر یک پزشک بود در صورتی که امروز به ازای هر 1000 تا 1500 نفر یک پزشک وجود دارد و در تهران و شهرهای بزرگ شاید برای کمتر از 1000 نفر یک پزشک وجود داشته باشد.
این نکته مهمی است که ما از نظر نیروی پزشکی در حال حاضر در وضعیت خوبی قرار گرفته ایم. چرا که در گذشته از نظر نیروی متخصص پزشکی، تعداد محدودی جراح مغز و اعصاب، قلب و غیره داشتیم اما امروز در مراکز همه استان ها حتی استان های محرومی مانند ایلام، یاسوج و شهرکرد، جراحی قلب و عمل پیوند صورت می گیرد. همه این ها از جمله دست آوردهای دوران دفاع مقدس است؛ حجم بالای مجروحان در جنگ، متخصصان پزشکی به خصوص تیم های جراحی را ماهر و با تجربه کرد.
امروز متخصصان جراحی ما همه عمل های جراحی که در مجهزترین مراکز درمانی دنیا انجام می شود را در ایران انجام می دهند؛ به عبارت دیگر ما هیچ عمل جراحی نداریم که در دنیا انجام بشود و در ایران امکان انجام آن نباشد. به عنوان نمونه در عمل پیوند، از چنان جایگاهی برخورداریم که می توانیم در 15-20 رشته، عمل جراحی پیوند انجام دهیم. در واقع این موفقیت ها حاصل آن فضای معنوی و اخلاقی است که در دوران دفاع مقدس بر اثر تعامل گروه پزشکی با رزمندگان و به خصوص مجروحان وجود داشت.
شما از جراحانی که در زمان جنگ بودند سوال کنید ببینید که مجروحان چقدر آه و ناله می کردند، واقعا بچه های بسیجی اصلا آه و ناله نمی کردند. مواجهه چهره به چهره گروه پزشکی با این فداکاری ها نوع پزشکی ما را عوض کرد و پزشکان ما آن قدر شایسته شدند که حضرت امام (ره) تعریف های بزرگی از آنها کردند و مقام معظم رهبری هم تعریف های بسیاری از آنها کردند.
لذا اگر آن فرهنگ، معنویت و فداکاری امروز در 10 درصد از پزشکان ما وجود داشت، بامشکلی به اسم مشکل درمان در سطح کشور مواجه نبودیم. زیرا فرهنگ خیلی تغییر کرد، فرهنگ فداکاری و از خودگذشتگی خیلی عوض شد. آن روز همه به هدف که نجات مجروح و بیمار بود، نگاه می کردند. اما امروز متاسفانه خیلی ها به جیبشان نگاه می کنند. آن آدم هایی که به هدف نگاه می کنند، امروز هم در بین مردم محبوب هستند چون واقعا حکیم و به معنای تمام طبیب اند.
بنابر این به نظر بنده این دست آورد بزرگ را جامعه پزشکی باید قدر بداند و آن را مجددا بازخوانی کند و ببیند که ما امروز به چه وضع و سرنوشتی رسیده ایم.
