به گزارش گروه فرهنگ و هنر دفاعپرس - رسول حسنی؛ در طول جنگ تحمیلی و حتی در تاریخ معاصر هیچ فاجعهای مانند بمباران شیمیایی سردشت توسط رژیم بعث عراق نبوده است. فاجعه ای که بعد از سه دهه هنوز شاهد تبعات آن هستیم. طی این سه دهه نهتنها جامعه مُهر سکوت بر لبهای خود زده است بلکه هنرمندان ایرانی نیز رغبتی به حرف زدن درباره این نسل کشی از خود نشان ندادند.
رژیم صهیونیستی به اتکای ابزار قدرتمند خود هالیوود، بیش از صدها فیلم در خصوص نسل کشی یهودیان ساختهاند که مشخص نیست چقدر از آن واقعیت است یا نه. فیلمسازان صهیونیست آنقدر قدرتمندانه در حوزه سینما ظاهر شدهاند که حتی مخالفان آنها را نیز به شک واداشته که مبادا یهودیان صهیونیسم حق از دست رفتهای دارند که باید به آنها برگردانده شود.
متاسفانه هنرمندان ایرانی با همه ادعاهای وطن پرستی خود نتوانستند یک اثر دست چندم در خصوص فجایع رژیم بعث و همپیمانانش علیه ایران بسازند. گویا اصلا فاجعه دردآوری مانند بمبباران شیمیایی سردشت اتفاق نیفتاده است.
«محمدحسین مهدویان» در فیلم «زیر درخت گردو» به موضوع فاجعه سردشت در سال ۱۳۶۶ پرداخته است. این فیلم که در سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر اکران شد، درباره «قادر مولانپور»، یکی از هزاران کُرد سردشتی است که همه اعضای خانواده خود را در حمله شیمیایی عراق از دست داده است.
مهدویان در این فیلم مانند آثار قبلی خود بدون ملاحظه و محافظهکاری ظاهر شده است. خشونت و تلخی فیلم بیش از حد تحمل مخاطب است و اتفاقا این تلخی بیش از حد از محاسن «درخت گردو» است. اگر در مجامع جهانی بخواهیم در خصوص قربانیان سردشت احقاق حق کنیم و افکار عمومی را متوجه این جنایت جنگی کنیم فیلم «درخت گردو» بهترین و شاید بتوان گفت تنها گزینه ما خواهد بود.
«درخت گردو» در حالی که میتواند مرثیه خوانی یک ایرانی - مهدویان - برای هموطنان کردش باشد، در عین حال سند معتبری است که عمق فاجعه سردشت را به صراحت و با زبان سینما روایت میکند. مهدویان آگاهانه به سمت موضوعش میرود و در آثارش ابدا خبری از بازیهای روشنفکرانه و شعارزده نیست.
صداقت مهدویان در انتخاب موضوع و تبدیل آن به یک اثر سینمایی بارها اثبات شده و همین امر سبب شده او در هر فیلمش گامهای بلندتری برمیدارد.
«درخت گردو» فارغ از هر ضعف ساختاریاش یک اثر ملی است و باید بدون جناحگرایی آن را ضریب داد و از آن حمایت کرد. اگر در این سالها یک اثر مهم استراتژیک ساخته شده است بدون شک آن فیلم «درخت گردو» است.
انتهای پیام/ 161