وی به سیره اخلاقی حضرت «امالبنین (س)» اشاره و ابراز کرد: حضرت «امالبنین (س)» دارای بصیرت زیاد و ایمانی قوی بودند همین خصلتها در فزرندان ایشان نیز ظهور پیدا کرد، ادب این بانوی بزرگوار در مقابل ولایت سبب شد تا نام وی در تاریخ ماندگار شود.
هدایت افزود: پس از شهادت حضرت «فاطمه زهرا (س)»، «امام علی (ع)» با برادرش عقیل درباره انتخاب همسری که اصیل باشد و فرزندانی دلیر و جنگاور تربیت کند مشورت کرد و عقیل، فاطمه بنت حزام را پیشنهاد کرد که حضرت «علی (ع)» با این بانوی بزرگوار ازدواج کردند.
ثمرۀ این ازدواج چهار پسر به نامهای عباس، عبدالله، جعفر و عثمان بود که هر چهار فرزند حضرت «امالبنین (ع)» در کربلا در رکاب «امام حسین (ع)» به شهادت رسیدند.
وی ادب حضرت «ام البنین (س)» در مقابل «ائمه معصومین (ع)» را ارزشمندترین خصوصیت این بانوی بزرگوار اسلام دانست و تصریح کرد: ادب حضرت «ام البنین (س)» در مقابل «ائمه معصومین (ع)» یکی از خصوصیات ویژه در سیره اخلاقی ایشان است.
این کارشناس علوم قرآنی اظهار کرد: حضرت «ام البنین (س)» که نامش نیز فاطمه بنت حِزام بود از «امیرالمومنین (ع)» درخواست کرد تا نامش را در مقابل فرزندان حضرت «زهرا (س)» صدا نکند تا مبادا آنان ناراحت شوند، بدین ترتیب حضرت «علی (ع)» لقب «ام البنین (س)» را به ایشان دادند.
وی پیرامون چگونگی نحوه تربیت فرزندان حضرت «ام البنین (س)» اظهار کرد: حضرت «ام البنین (س)» علم را همانند پرندهای که غذا را نرم میکند و به فرزندانش میدهد به چهار پسر خود خصوصا حضرت «ابوالفضل العباس (ع)» آموختند.
هدایت به برخورد حضرت «ام البنین (س)» پس از شنیدن خبر شهادت فرزندانش در واقعه کربلا اشاره و ابراز کرد: حضرت «ام البنین (س)» در واقعه کربلا حضور نداشت. هنگامی که کاروان اسیران کربلا وارد مدینه شد، شخصی خبر شهادت فرزندانشان را به ایشان داد، اما ایشان در ابتدا از سرنوشت «امام حسین (ع)» پرسیدند. حضرت «ام البنین (س)» وقتی خبر شهادت چهار فرزندش و «سیدالشهدا (ع)» را شنید، گفتای کاش فرزندانم و تمامی آنچه در زمین است فدای حسین میشد و او زنده میماند. این سخنِ او را برخی دلیل دلدادگی عمیق او به «اهل بیت (ع)» و «امام حسین (ع)» دانستهاند.
وی پیرامون نامگذاری روز وفات حضرت «ام البنین (س)» به عنوان روز تکریم مادران و همسران شهدا بیان کرد: حضرت «ام البنین (س)» همانند مادران و همسران شهدا چهار فرزند خود را در واقعه کربلا از دست داد و سختی این درد را از نزدیک لمس کردند لذا روز وفات ایشان را به عنوان روز تکریم مادران و همسران شهدا نامگذاری کردند.
این کارشناس علوم قرآنی پیرامون آخرین روزهای عمر این بانوی بزرگوار خاطرنشان کرد: حضرت «ام البنین (س)» پس از باخبر شدن از شهادت فرزندانش، همواره به قبرستان بقیع میرفت، قبرهای فرضی را در آنجا میکشید و اشعاری که خود سروده بود، میخواند و میگریست و اهل مدینه گرد او جمع میشدند و همراه او گریه میکردند.
منبع: میزان
انتهای پیام/ 900