به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از خرم آباد، «على ترک» در اردیبهشت ماه سال ۱۳۴۲ در روستای علی آباد از توابع شهرستان ازنا به دنیا آمد. علی در کانون گرم خانوادهای کشاورز روزگار را سپری کرد. در سن هفت سالگی راهی دبستان شد و پس از به پایان رساندن این دوره، در مدرسه راهنمایی قائم مقام واقع در شهرک المهدی که نزدیک ترین مدرسه راهنمایی به روستای محل سکونتش بود، ثبت نام کرد.
وی همزمان با تحصیل، خود را در درآمد خانواده سهیم کرد و به فعالیت های کشاورزی پرداخت. علی در سرما و گرما با عشق به آموختن، مسافت روستا تامحل تحصیل را طی می کرد و هر سال را موفق تر از پیش، پشت سر می گذاشت.
عطر انقلاب در فضای ازنا پیچید و مشام تیز او را تحت تأثیر قرار داد. وی که همواره دنبال یک گمشده می گشت، با علم بهحرکت های انقلابی گمشده ی خود را در شعایر انقلابی یافت و با کمی سن، با عشق و علاقه در تجمعات حضور می یافت.
وی برای کمک به امرار معاش خانواده در فصولی غیر از برداشت محصول، به کارگری ساختمان مشغول می شد و در محل های کار و کسب هم به ترویج انقلاب می پرداخت و سعی می کرد تا دیگران را با انقلاب و امام آشنا کند.
پس از پیروزی انقلاب در پایگاه مقاومت روستا مشغول حراست از دستاوردهای انقلاب شد. چرا که پاسداری از انقلاب اسلامی را وظیفه ی همه ی جوانان و نوجوانان ایران اسلامی می دانست.
در همان سال پیروزی انقلاب با یکی از خانواده های مذهبی وصلت کرد و دختر آن خانواده را به نامزدی گرفت. جنگ که شروع شد، فکر او را مشغول کرد و آرام و قرار نداشت و همواره دوست داشت تا به جبهه برود و وقتی که به جبهه رفت، به من گفت: پدر جان واجبه که به جبهه برم؛ و دفاع از انقلاب، از کشاورزی و ازدواج واجب تر است، اگه جنگ تموم شد و برگشتم اون وقت در خدمت شما و خانواده خواهم بود
وی در بیست و یکم فروردین 1361 در منطقه عملیاتی شیب میسان بر اثر انفجار مین مورد اصابت ترکش قرار گرفت و به شهادت رسید و پیکر مطهرش همان جا ماند و مفقودالاثر شد.
وصیت نامه شهید
با درود و سلام به رهبر انقلاب اسلامی امام خمینی و با درود به خانواده ی شهدا و با درود به رزمندگان اسلام و سلام به ملت شهید پرور و سلام به خانواده ی خودم
پیام من به ملت رزمنده، ملت غیور و قهرمان این است که از شما میخواهم که مسجد را خالی نگذارید، تا این منافقان بدانند که مردم ایران همیشه در سنگر هستند و سنگر خود را که مسجد است، خالی نمی کنند.
از شما خانواده ی خودم می خواهم که مثل ملت رزمنده و شهید پرور باشید و همیشه گوش به فرمان رهبر انقلاب اسلامی باشید.
پیام من به خانواده ی شهدا این است که مثل حضرت زینب (س) باشند که برادر خود حسین (ع) را از دست داد؛ شما هم این طور پر توان باشید که خداوند شما را دوست دارد. من از خانواده ی خودم می خواهم مثل حضرت زینب (س) باشند. به این چنین خانوادهای افتخار می کنم .به تمام همسایگان بگویید ما رزمندگان را ببخشند که آنها به گردن ما حق دارند و ما هم باید دین خود را به آنها ادا کنیم. امام را دعا کنید.
انتهای پیام/
