گروه فرهنگ و هنر دفاعپرس- رسول حسنی؛ انقلاب اسلامی ایران اگر به دیده حقیقت نگریسته شود، اعجازی است که خداوند آن را بهدست امام خمینی (ره) و آحاد مردم محقق کرد. روند انقلاب اسلامی از آغاز تا پیروزی و از پیروزی تا زمان حال مشحون از معجزات مختلفی است که شاید با عقل قاصر مصلحتاندیش نتوان بهسادگی آن را مورد کنکاش قرار داد. به همین دلیل انقلاب اسلامی بیش از هر جنبش دیگری مورد تهدید شبهات مختلف است.
اما مهمترین معجزه انقلاب اسلامی عیان کردن انسانهایی بودند که عیارشان از چشم پوشیده مانده بود. بزرگانی مانند، شهید مصطفی خمینی، شهید بهشتی، شهید رجایی، شهید باهنر، شهید مفتح، شهید مطهری و شهدای گرانقدر دفاع مقدس، چون چمران، همت، باقری، صیاد شیرازی، سردار سلیمانی و ... تنها بخشی از معجزات انقلاب اسلامی ایران است.
یکی مقاطعی که معجزه بودن انقلاب اسلامی بهخوبی آشکار شد، انتخاب حضرت آیتالله خامنهای به جانشینی امام راحل و رهبری نظام اسلامی بود. انتخابی که در آن مقطع حساس توانست نور امید را در دل ملت زنده نگه دارد. بسیاری بودند از معاندان نظام که منتظر ارتحال امام راحل بودند تا از اختلاف بر رهبری میان مسئولان استفاده کنند و سیاست براندازی خود را پیش ببرند.
برگزیده شدن حضرت آیتالله خامنهای در چنین شرایطی و کمتر از 24 ساعت بعد از ارتحال امام خمینی نقشه معاندان را نقش بر آب کرد و انقلاب اسلامی را در مقابل آسیبهای پرشماری بیمه کرد. در طول سه دهه که زعامت مقام معظم رهبری میگذرد، به نیکی ثابت شد که این انتخاب اشتباه نبوده است.
حقیقتاً برای مردمی که در کنار امام خمینی (ره) انقلاب کردند و آن را به پیروزی رساندند و تحت رهبری ایشان جنگ تحمیلی را با بهترین نتیجه از سر گذراندند، تصور نبودن امام و اینکه شخص دیگری جای ایشان بنشیند، مشکل بود؛ اما انتخاب شایسته حضرت آیتالله خامنهای به جانشینی امام تصور محال را ممکن کرد و بیعت آحاد مردم با ایشان بهسان آبی بود بر آتش فراق امام خمینی (ره).
دو نکته بیش از هر چیز دیگری در وجود حضرت آیتالله خامنهای پررنگ بود تا سبب شود مردم بهراحتی ایشان را بپذیرند، اولین ویژگی مهم معظمله، ولایتمداری و تبعیت بیچون و چرای ایشان از امام خمینی (ره) بود و دیگر اینکه معظمله فردی برآمده از بطن امت بود. به شهادت بسیاری از صاحبان اندیشه و دوستان نزدیک مقام معظم رهبری این نکته مشحون است که آیتالله خامنهای چه قبل از انقلاب و چه بعد از انقلاب، چه زمانی که نماینده مردم در مجلس بودند و چه در زمان ریاست جمهوری و در زمان رهبری هیچ تغییری در رفتار و کردار و سطح زندگی نداشتند.
رهبر معظم انقلاب که امروز یکی از وزنههای تعیین کننده در مناسبات بینالمللی است همان طلبه جوان گمنامی بودند برای پرستاری از پدر بیمار خود راهی مشهد شدند. همین مشی و خوی روستاییوار و نداشتن تبختر و غروری که هر صاحب منصبی را مقهور میکند، ایشان را بر قلبهای مردم حاکم کرده است.
در کنار این خلق و خوی علویگونهای که در رهبر معظم انقلاب میبینیم، اقتدار و شجاعت در مقابل دشمنان را هم میبینیم که مصداق بارز «أَشِدّاءُ عَلَى الكُفّارِ رُحَماءُ بَينَهُم» بودند و هستند. تصمیمهای، بهموقع، قاطع و کارشناسانه ایشان در مقاطع حساس از جمله حوادث فتنه 1388 و اعتراضات سال 1398 توانست آرامش را به کشور بازگرداند. کشورهایی بودند که با کمترین حجم از این اعتراضات و به نام انقلابهای مخملی دچار فروپاشی و تغییر نوع حکومت شدند.
وقتی میبینیم ایران امروز در اوج قدرت نظامی و سیاسی قرار دارد مرهون سیاستگذاری مدبرانه رهبر معظم انقلاب اسلامی است و باید آن را به نیکی و شایستگی قدر دانست. شرط سپاسگزاری از نعمت امنیت و اقتدار ایران اسلامی تبعیت از ولیفقیه زمان، امام خامنهای است و بیتفاوتی نسبت به آن درواقع کفران نعمتی است که باید پاسخگوی آن باشیم.
انتهای پیام/ 161