به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاعپرس، ناخدا دوم «اسماعیل قمریا معمره» در یادداشتی به سبک زندگی رزمندگان در دوران دفاع مقدس پرداخته و نوشته است: «سبک زندگی به معنی نحوه زیستن مردم به لحاظ فردی و اجتماعی است. اینکه مردم چه اعتقاداتی داشته و تابع چه اخلاقیاتی باشند، چه اعمالی را انجام دهند، از کدام قوانین اطاعت کنند، چه نوع حاکمیتی را بپذیرند، چه روشی را در مقابل دشمنان در پیش گیرند، به خواری تن دهند یا عزتطلب باشند، همه مربوط به سبک زندگی آنهاست.
سبک زندگی انسان، نمایانگر رفتارهای او در جوانب مختلف زندگی است که تعالیم آن مورد اطاعت و عمل قرار میگیرد. با این حساب، سبک زندگی کسی که با پیروی از یک مکتب مادی به زندگی میپردازد، با سبک زندگی کسی که از یک مکتب الهی همچون اسلام، پیروی میکند، متفاوت خواهد بود.
اینکه انسان چه سبکی را برای زندگی خود برگزیند، در سعادت یا شقاوت دنیوی و اخروی او دارای تاثیرات تعیینکنندهای است. کسانی که انجام هر عملی را هر چند بسیار زشت، مجاز میدانند و هر رفتاری را هرچند نادرست، روا میشمارند با کسانی که ملتزم به راستی و درستی هستند، به لحاظ نتیجهای که از اعمال خود در دنیا و آخرت میگیرند، متفاوت خواهند بود. پس نمیتوان گفت انسان به هر سبکی که زندگی کند، فرقی برایش نخواهد داشت. خداوند متعال با وحی خود انسانها را به راه راست فراخوانده و عقل را چراغی روشنگر قرار داده که به وسیله آن حق را از باطل تشخیص دهند و از این طریق سبکی را برای زندگی برگزینند که تامینکننده سعادتشان در دنیا و آخرت باشد که البته سبک دیگری جز زندگی اسلامی نخواهد بود.
سبک زندگی اسلامی، روشی خاص در زندگی است که بر اساس تعالیم اسلامی و انسانی شکل میگیرد. در این سبک از زندگی انسانها اعتقادات خود را مطابق با آنچه اسلام ارائه کرده تنظیم میکنند، اخلاقیات آنها رنگ و بوی خدایی دارد، از احکام و قوانین اسلامی اطاعت میکنند، به حکومت اسلامی گردن مینهند و حاکم اسلامی را پشتیبانی میکنند، حرام خدا را حرام و حلال او را حلال میدانند، اوامر و نواهی خدا را گردن مینهند و در همان چارچوبهایی رفتار میکنند که اسلام برای آنان مشخص کرده است.
وصیتنامه شهدای والامقام، حقیقتا گنجینه گرانبهایی در مورد سبک زندگی اسلامی است. موضوعاتی که در آنها مورد توجه قرار گرفته اگر به کار بسته شوند در اسلامی شدن زندگی مردم میتوانند ایفاگر نقش مهمی باشند. افزون بر این، عنایت به وصایای شهدا و عمل به محتوای آنها ضمن اینکه موجبات زنده نگه داشتن یاد و خاطره شهدا را فراهم میکند و دلیل حرمت نهادن به ایثارگریهای آنهاست، تداوم راه آنها را نیز به این طریق امکانپذیر میسازد. به طور حتم، آنچه رزمندگان اسلام در طول هشت سال دفاع مقدس انجام دادند متکی به یقین آنها به ذات اقدس خداوند و وعدههای او به مجاهدان و شهیدان بود. این یقین به وعدههای الهی آثار مثبت بسیاری دارد، ترس را فرو میریزد و شهامت و شجاعت میآفریند و این مسیری است که حماسهها را خلق میکند و با «یقین»، تحمل سختیها و گرفتاریهای جهاد ممکن میشود.
دل شستن از دنیا و لذتهای آن و دل بستن به وعدههای الهی، به وسیله یقین امکانپذیر میشود. یکی از شهدای هشت سال جنگ تحمیلی درباره اجتناب از دلبستگی به دنیا نوشته است: «ما چند روزی بیشتر در این دنیا نیستیم. آنچه نپاید، دل بستگی را نشاید. خود را از بندها آزاد کنید و به سوی خدا بروید و لذت با خدا بودن را بچشید که لذت بس گوارایی است». شهیدی دیگر در وصیت خود نوشته است: «دست از مادیات و جمع آوری ثروت بردارید و به فکر توشه برای آخرتتان باشید و بدانید دنیا محل عبور و آخرت محل قرار است.»
این سخنان حاکی از تابش نور یقین بر دلهای رزمندگان اسلام و شهدای دفاع مقدس بوده است. بنابراین درس دیگری که در سبک زندگی اسلامی باید از رزمندگان اسلام و شهدا آموخت، یقین به وجود خدا، روز جزا و تعالیم نجاتبخش خداوند و دور ساختن هرگونه شک و تردید از دلها در این زمینه است. رزمندگان اسلام برای خدا و جلب رضای او به همه دلبستگیهای دنیوی پشت کردند و دل در گرو خداوند نهادند، دلهای خود را خانه خدا قرار داده و جز خدا را در آنها راه ندادند. ما نیز در سبک زندگیمان باید همان راهی را برگزینیم که رزمندگان اسلام انتخاب کردند و در همان راهی برویم که آنان در آن گام سپردند؛ و این امر نیازمند یقینی خدشهناپذیر به خداوند یکتا و وعدهها و تعالیم اوست. یقین، حب مذموم دنیا را از دلها دور ساخته و قلبها را همواره متوجه خدای متعال و آخرت میسازد.»
انتهای پیام/ 141