به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از بوشهر، شهید «اسماعیل جمیله» در تاریخ 29 فروردین سال 1343 در روستای آبطویل از توابع استان بوشهر دیده به جهان گشود و در 29 بهمن سال 1364 در عملیات والفجر 8 در منطقه فاو به درجه رفیع شهات نائل آمد.
وصیتنامه شهید جمیله:
بسم رب الشهداء و الصدیقین
«ولا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتاً ، بل احیاء عند ربهم یرزقون».
گمان مبرید کسانی که در راه خدا کشته شده اند مرده اند، بلکه آنان زنده اند و در نزد خدای خود روزی می برند.
بعد از سلام و دعای بی پایان بر امام امت و امت شهید پرور، وصیت نامه کوتاه خود را آغاز می کنم.
اول از همه از مادر عزیز و مهربانم می خواهم که اگر شهادت نصیبم شد برایم گریه و زاری نکنند و برای من دعا کنند که شاید خداوند دعای شما از گناهان من در گذرد.
شما ای خواهران عزیزم همانند زینب باشید و در صبر و همچون فاطمه باشید در حجاب که سیاهی چادرتان از خون من رنگین تر است.
وای برادران من کوچکتر از آن هستم که بخواهم برای شما چیزی بگویم از شما می خواهم که همچون عباس باشید نگذارید پرچم (لا اله الا ا...)به زمین بیفتد، بلکه شما باید این علم را بر فراز گیتی به اهتزاز در آورید.
و سخنی دارم با پدر بزرگوارم که اگر من رفتم ولی برادرانم هستند و تو هم با استقامت و صبر و شکیبائی از انقلاب اسلامی دفاع کنید و خداوند انشاءا... به شما اجری عظیم و صبر زیادی عطاء فرماید.
از همگی شما می خواهم که مرا حلال کنید و ببخشید چون شما حق بسیاری بر گردن من دارید و من نمی توانستم آنها را اداء کنم و چون که نتوانستم با شما (خانواده ام) خداحافظی کنم مرا بسیار ببخشید.
و سخنی دارم با جوانان و دوستان و آشنایان و کلیه کسانی که در این مرز و بوم اسلامی هستند که مبادا در غفلت بمیرید که علی (ع) در محراب عبادت شهید شد.
و مبادا در حال بی تفاوتی بمیرید که علی اکبر حسین (ع) با هدف شهید شدند و از کلیه برادران و خواهران می خواهم که اگر اشتباه یا تقصیری از من سر زده مرا ببخشند.
وصیت آخر من این است که اگر شهادت نصیبم شد مرا در زادگاه خودم دفن کنید .
والسلام برادر کوچک شما
انتهای پیام/
