نگاهی کوتاه به زندگی‌نامه شهید «مهدی هاتفی اردکانی»

شهید «مهدی هاتفی اردکانی» در اوّلین روز آبان ۱۳۴۱ در خانواده مذهبی و متدیّن در منطقه مزرعه سیف اردکان به دنیا آمد. سرانجام در تاریخ ۱۳۶۷/۱/۱۰ در غرب کشور در منطقه کردستان در عملیّات بیت المقدس ۴ در منطقه شاخ شمیران مجروح شد و پیکرش در منطقه ماند و مفقود الاثر شد.
کد خبر: ۴۱۰۳۵۹
تاریخ انتشار: ۲۲ مرداد ۱۳۹۹ - ۱۷:۳۶ - 12August 2020

به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از یزد، در اوّلین روز آبان ۱۳۴۱ در خانواده مذهبی و متدیّن در منطقه مزرعه سیف اردکان نوزادی چشم به جهان گشود که سرور و شادمانی را با خود برای خانواده به ارمغان آورد و موجب عزّت و سربلندی همیشگی خانواده گشت.

خانواده متدیّن و ولاییش به عشق امام عصر(عج) او را «مهدی» نامیدند. پدرش جواد، ازبازاری‌های خوش نامی بود که سال‌ها افتخارخادمی زائرین بیت الله الحرام را برعهده داشت.

پرورش در سایه چنین پدری و در دامن مادری متدیّن و ولایی مهدی را فردی ولایت‌مدار، مذهبی و عاشق اهل بیت (ع) تربیت کرد. شاید روزی که او را نامگذاری کردند، برخانواده الهام شده بود که این کودک در آینده یکی از عاشقان و نوکران حضرت مهدی (عج) خواهد بود.

همچنین از کودکی مشخص بود که آینده‌ای درخشان خواهد داشت. تحصیل در دوره ابتدایی را در دبستان رازی مزرعه سیف و راهنمایی را در مدرسه راهنمایی حائریان اردکان با موفّقیّت پشت سر گذاشت. پس از طی دوره راهنمایی تحصیلی، تربیّت صحیح و فطرت پاک او را به حوزه علمیّه امام صادق (ع) اردکان کشاند. ۲ سال در آن جا تحصیل کرد، سپس راهی قم شد تا از سرچشمه زلال علم و معنویّت سیراب گردد.

مدت ۹ سال در قم تحصیل کرد و سطح یک را به پایان رساند. زمانی که به سن ازدواج رسید با دختری متدیّن از خانواده‌ای خوش‌نام و فرهنگی ازدواج کرد. ثمره این ازدواج دو فرزند، یک پسر و یک دختر بود.

در حوزه نیز از زمره روحانیون جوان پرانرژی و فعّال بود. خوش مشرب بود و همه دوستش داشتند. خود ساخته بود و اهل تحجّد. زمانی که جبهه‌های نبرد جنگ تحمیلی عراق بر علیه ایران نیاز به رزمنده و فداکاری داشت؛ شیخ مهدی هاتفی دیگر ماندن در حوزه و حضور در جلسات درس را برای خود جایز ندانست و حتی زن و فرزند و ظواهر دنیوی نتوانست مانع ورود او به جبهه‌ها گردد. سنگر جهاد و رزم در راه اسلام را برگزید و راهی جبهه شد و سنگرنشین عشق گردید و با قدسیان ‌همنشین‌.

بارها به جبهه اعزام شد و در آن‌جا در دو جبهه رزمی و فرهنگی به مدت ۸ ماه و ۱۶ روز خدمت کرد. هم رزمید و هم وظیفه خطیر روحانی در جبهه را به انجام رساند. اما سرانجام در تاریخ ۱۳۶۷/۱/۱۰ در غرب کشور در منطقه کردستان در عملیّات بیت المقدس ۴ در منطقه شاخ شمیران مجروح شد و در منطقه ماند و مفقود الاثر گردید و با پرواز روح بلندش از جسم کوچکش، با کسب ۲مدال افتخار «شهادت و مفقودیت» در جوار رب و مولایش امام حسین (ع) آرمید.

پیکر پاکش بعد از ۳ سال و ۱۰ ماه مفقود بودن توسط گروه تفحّص شناسایی و به وطن باز گشته، پس از تشییع باشکوه بر دست و دوش مردم قدرشناس اردکان در بهشت شهدای اردکان در کنار همرزمان شهیدش به خاک سپرده شد.

انتهای پیام/

نظر شما
پربیننده ها