به گزاش خبرنگار ساجد، شهید «علی نبیپوراکنجی» شانزدهم اسفند سال ۱۳۳۹ در تبریز چشم به جهان گشود؛ وی خبرنگار بود و بهعنوان بسیجی در جبهه حق علیه باطل حضور یافت و سرانجام در تاریخ هفتم مرداد سال ۱۳۶۱، در «پاسگاه زید عراق» بر اثر اصابت ترکش، شهید و در بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد.
در ادامه، وصیتنامه این شهید والامقام را میخوانید:
«بسم الله الرحمن الرحیم
یگانه معبود با نام تو آغاز میکنم. ای که ظرف کوچک وجودمان از عشقت لبریز شد؛ و همواره در جستجوی راهی نزدیکتر برای وصال تو هستیم.
خدایا تو از شعلهای که مرا به آتش کشیده و قرار از دستم گرفته نیک آگاهی پس در این صحنه نبرد سپاه نور، سپاهی که به یاری دین تو آمده وارد میشوم، و گناهانمان را بیامرز و شایسته رهاییام کن.
چه بر ما گذشت و اکنون چه بر ما میگذرد، هر چه فکر میکنم به نعمات بیشماری که نصیب ما کردهای و به ما منت نهادهای، بیش از پیش آگاه میشوم و شرمنده و خجلتزده میگردم.
برادران، دوستان، آشنایان و وابستگان، پیام خون همه کسانی که در این راه میروند نخست اطاعت از و امام که نیازی به ذکر فضائل و خصایص این سید جلیلالقدر نیست، هست و آنگاه گام زدن در راه مردان خدا، راهی که بس دشوار و سخت است و نیاز به سرمایه و اندوختههای بسیار دارد، پس فرصتها را ضایع نکنیم و همه توان خود را بکار گیریم.
امام عزیز! اکنون که در کنار سنگرهای رزمندگان اسلام و سربازان و امام زمان (عج) نشستهام و این جملات را روی کاغذ میآورم، قامت استوار و چهره نورانیت در مقابل چشمانم نقش بسته، سلام مرا از این راه دور و در عین حال بسیار نزدیک بپذیر و بدان که رزمندگان و جانباز اسلام که شما زعامت آنان را به عهده دارید تا آخرین لحظات حیاتشان به میثاق خود وفادار خواهند و ماند.
پدر و مادر عزیز، برادر و خواهرانم خیلی حرفها برایتان دارم، اما وقت تنگ است و باید حرکت کنیم، فقط بگویم که صبور و استوار باشید. بدانید و بیشک، میدانید من با آگاهی تمام در این راه گام نهادم و انتهای این راه شهادت است و امیدم این است که در محدوده خودتان در مقام خانواده شهید الگو و اسوهای برای دیگران باشید و سدی مقاوم در برابر دشمنان امام، امت مسلمان ایران مسئولیتهایتان بسیار سنگین است.
پشتوانه شما اسلام و قرآن است از هیچ چیز نهراسید و آماده مبارزات طولانی باشید چرا که تا هر وقت که ستمگران باشند، مبارزه ما ادامه دارد و انشاءالله، ولی عصر حضرت بقیهاللهالاعظم عنایتی بفرمایند و ما را از انتظار خارج سازند.
به امید برقراری حکومت جهانی اسلام و نابودی شرک و کفر و استکبار.»
پروردگار یارتان باشد.
۱۳۶۱/۰۵/۰۶»
انتهای پیام/ 911