به گزارش خبرنگار فرهنگ و هنر دفاع‌پرس، امروز (شانزدهم مهر) روز جهانی کودک است. روزی برای توجه بیشتر به نسلی که قرار است آینده‌ی جهان را بسازند و میراثداران امروز و دیروز باشند. یقینا مهم‌ترین بحثی که درباره‌ی این نسل مطرح است، آموزش و آماده‌سازی برای ساختن فرداست. قرآن کریم درباره‌ی بذل توجه به تربیت کودکان در سنین مختلف (از شیرخوارگی تا بلوغ) نسخه‌ها و توصیه‌های مختلفی دارد. قرآن مجید در سوره‌ی بقره آیه‌ی ۲۳۳ می‌فرماید:
وَالْوَالِدَاتُ یُرْضِعْنَ أَوْلَادَهُنَّ حَوْلَیْنِ کَامِلَیْنِ ۖ لِمَنْ أَرَادَ أَنْ یُتِمَّ الرَّضَاعَةَ ۚ وَعَلَى الْمَوْلُودِ لَهُ رِزْقُهُنَّ وَکِسْوَتُهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ ۚ لَا تُکَلَّفُ نَفْسٌ إِلَّا وُسْعَهَا ۚ لَا تُضَارَّ وَالِدَةٌ بِوَلَدِهَا وَلَا مَوْلُودٌ لَهُ بِوَلَدِهِ ۚ وَعَلَى الْوَارِثِ مِثْلُ ذَٰلِکَ ۗ فَإِنْ أَرَادَا فِصَالًا عَنْ تَرَاضٍ مِنْهُمَا وَتَشَاوُرٍ فَلَا جُنَاحَ عَلَیْهِمَا ۗ وَإِنْ أَرَدْتُمْ أَنْ تَسْتَرْضِعُوا أَوْلَادَکُمْ فَلَا جُنَاحَ عَلَیْکُمْ إِذَا سَلَّمْتُمْ مَا آتَیْتُمْ بِالْمَعْرُوفِ ۗ وَاتَّقُوا اللَّهَ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ
و مادران بایستی دو سال کامل فرزندان خود را شیر دهند، البته آن کسی که خواهد فرزند را شیر تمام دهد؛ و به عهده صاحب فرزند است (یعنی پدر) که خوراک و لباس مادر را به حد متعارف بدهد، هیچ کس را تکلیف جز به اندازه طاقت نکنند، نه مادر باید در نگهبانی فرزند به زحمت و زیان افتد و نه پدر بیش از حدّ متعارف برای کودک متضرر شود؛ و اگر کودک را پدر نبود وارث باید در نگهداری او به حد متعارف قیام کند؛ و اگر پدر و مادر به رضایت و مصلحت دید یکدیگر بخواهند فرزند را از شیر بگیرند هر دو را رواست، و اگر خواهید که برای فرزندان دایه بگیرید آن هم روا باشد در صورتی که دایه را حقوقی به متعارف بدهید؛ و از خدا پروا کنید و بدانید که خداوند به کردار شما بیناست.
این که قرآن تاکید موکدی بر تربیت انسان‌ها از کودکی تا بزرگسالی دارد، بر کسی پوشیده نیست. اصولا قرآن کریم کتاب راهنمای بشریت و انسان ساز است. در احادیث و روایاتی که از ائمه‌ی اطهار منقول است نیز بر تربیت صحیح کودکان اشاره شده است. به عنوان مثال حضرت علی علیه السلام بر انتخاب نام مناسب برای فرزندان اشاره داشتند و فرموده اند برگزیدن نام مناسب برای فرزندان نخستین ارثی است که والدین برای میراثداران خود به جای می‌گذارند.
در فرهنگ عمومی کشور ما به تربیت کودکان اهمیت فراوانی داده شده است. تحصیل علم، ورزش، تفریح، بهداشت عمومی، استفاده از رسانه‌های مناسب در رسانه‌ی ملی (از جمله شبکه‌های نهال و امید که شبکه‌های تلویزیونی تخصصی کودکان و نوجوانان هستند) همگی از مولفه‌هایی هستند که نشان می‌دهند در سرزمین ما اهمیت ویژه‌ای بر تربیت فرزندان مبذول شده است.
مسئولین با توجه بیشتر بر کودکان و البته نوجوانان در حقیقت آینده‌ی جامعه را بیمه می‌کنند. مسئولین باید توجه داشته باشند که با سیاست گذاری‌های صحیح اقتصادی در سطح جامعه می‌توانند پدیده‌ی شوم کودکان کار را برای همیشه ریشه کن کنند. اپیدمی شدن کار کودکان و بعضا تکدی گری آن‌ها از پدیده‌هایی است که نشان دهنده‌ی آن است که عملا سن اشتغال در کشور رو به تنزل است و نتیجتا با «کودکان کار» رو به رو خواهیم شد. نیروی کاری که نه انگیزه و نه تخصصی برای تصاحب مشاغل دارند و در پی آن، وارد مشاغل سطح پایین می‌شوند و این یعنی پایان زودرس دوران کودکی.
توجه به کودکان و نوجوانان چه در خانواده و چه در جامعه متضمن آینده‌ای بهتر برای تمام اقشار آن جامعه است.
انتهای پیام/133
