تفرقه سمّ مُهلک دنیای اسلام است/ امروز اختلافات را نباید زنده کرد
به گزارش خبرنگار اخبار داخلی دفاع‌پرس، رهبر معظم انقلاب اسلامی درباره اهمیت و ضرورت وحدت شیعه و سنی می‌فرماید: «شیعه و سنى باید خود را متعهد کنند که در راه نزدیک کردن فِرق اسلامى به یکدیگر بکوشند و از محبت و تعامل برادرانه با یکدیگر، حراست و پشتیبانى کنند.»
از این‌رو به بازخوانی نظرات حضرت امام خامنه‌ای به عنوان«ولی فقیه»، «مجتهدی بصیر» و «مرجعی آگاه» به مسائل زمان درباره مسئله وحدت میان شیعه و سنی پرداخته‌ایم.
«اگر قرار باشد ارزش‌های اسلامى به صورت ارزش‌های قطعى در دنیا مطرح شود و دل انسان‌ها را جذب کند و بر مبناى آن در زندگى مسلمان‌ها تغییرى به وجود آید، باید وحدت بین آن‌ها حفظ شود. با شعبه شعبه شدن و دشمنى کردن و جنگ فرقه‌اى راه انداختن، امکان ندارد که مسلمین به وحدت دست یابند.
ما به فرقه‌هاى عالم اسلام نمى‌گوییم از عقاید مخصوص فرقه‌ى خود دست بکشید و عقاید فرقه‌ى دیگر را قبول کنید؛ اما به همه‌ى مسلمین مى‌گوییم در میان ما موارد مشترک، بیشتر و مهم‌تر و اساسی‌تر از موارد اختلاف است. دشمنان ما روى موارد اختلاف تکیه مى‌کنند؛ ما برعکس باید مواضع مشترک را تقویت کنیم و نگذاریم دشمن بهانه به دست آورد و با تفرق ما، نقطه‌ى فشار روى پیکر امت اسلامى را پیدا کند.
خوشبختانه در ایران این مسایل را حل کرده‌ایم. بسیارى از برادران ما در نقاط مختلف عالم اسلام نیز این موارد را یا حل کرده‌اند و یا به حل آن نزدیک شده‌اند؛ اما دشمن از دیرگاه دست‌بردار نبوده است. از نزدیک به دویست سال پیش - هنگامى که استعمار وارد کشورهاى اسلامى شد - تا امروز، روى قضیه‌ى اختلاف بین فرقه‌هاى مسلمین کار کردند؛ ما باید خیلى مواظب باشیم. شیعه و سنى باید خود را متعهد کنند که در راه نزدیک کردن فِرق اسلامى به یکدیگر بکوشند و از محبت و تعامل برادرانه با یکدیگر، حراست و پشتیبانى کنند.»
«اختلاف میان شیعه و سنی از ابزار‌های همیشگی دشمنان برای زمین‌گیر کردن مسلمانان دانستند و تفرقه سمّ مُهلک دنیای اسلام است و هر اقدامی که موجب ایجاد اختلاف میان مسلمانان و استفاده‌ی دشمنان از این اختلاف شود، خیانت به دنیای اسلام است.»
«امروز کسانی هستند که سلاحشان تکفیر است؛ ابائی هم ندارند که بگویند ما تکفیری هستیم؛ این‌ها سم‌اند. خب، این سم را باید از محیط اسلامی خارج کرد. یکی او را تکفیر کند، یکی او را تفسیق کند.»
«امروز اختلافات را نباید زنده کرد؛ نباید برجسته کرد. نباید فرق اسلامی مقدسات یکدیگر را - که نقطه‌ی حساسیت‌زای هر فرقه‌ای همان بخش مقدساتش است - مورد اهانت قرار بدهند.»
«ما تمسک به ولایت علی‌بن‌ابیطالب (علیه‌السّلام) - که نعمت بزرگ خداست - را محکم نگه می‌داریم؛ اما با کسی که به این حبل متین تمسک نکرده است، دعوا هم نمی‌کنیم. این وظیفه‌ی جامعه‌ی تشیع است. آنچه که دشمن می‌خواهد، این است که با هم اختلاف کنیم.»
«این عواملی که اختلاف‌افکنی میکنند، نه شیعه‌اند، نه سنی؛ نه به شیعه علاقه دارند، نه به تسنن؛ نه مقدسات شیعه را قبول دارند، نه مقدسات سنی را.»
«بعضی‌ها خیال میکنند که اگر بخواهند راجع به دوره‌ی خلفا تحلیل کنند، حتماً باید با طعن به آن‌ها همراه باشد؛ نه، طعن به خلفا در رادیو جایز نیست. اگر تاکنون این نکته را در جلسات قبل نگفته‌ام، الان عرض می‌کنم که طعن به خلفا در رادیو مطلقاً جایز نیست؛ الان حرام شرعی است.»
«امروز دنیای اسلام دچار محنت‌های بزرگی است و راه‌حلّ آن محنت‌ها، اتّحاد اسلامی است. وحدت، هم‌افزایی، کمک به یکدیگر، از اختلافات مذهبی و فکری عبور کردن. امروز نگاه دستگاه استکبار و استعمار به دنیای اسلام، این است که سعی میکنند دنیای اسلام را هرچه بیشتر از وحدتِ خود دور کنند.»
«سر ملّت‌ها را گرم کردند، مشغول کردند؛ شیعه را علیه سنّی، سنّی را علیه شیعه؛ یک عدّه را در این طرف، تندرو و فحّاش و افراطی تربیت میکنند، با پول وادار میکنند [به این کارها]، یک عدّه را متقابلاً از آن طرف تندرو و فحّاش به‌وجود می‌آورند که این‌ها به جان هم بیفتند و هر کدام هم یک خیل عظیمی از مردم دنبالشان هستند.»
شکل‌گیری اولین هفته وحدت در دوران تبعید
«قبل از اینکه نظام اسلامی تشکیل بشود، برادران ما، بزرگان نهضت، بزرگان مبارزه‌ی انقلابی در آن روز - که هنوز خبری از حکومت اسلامی و جمهوری اسلامی نبود - در جهت وحدت شیعه و سنی تلاش می‌کردند. من خودم در بلوچستان تبعید بودم. از آن زمان تا حالا با علمای سنی حنفی شهر‌های بلوچستان - ایرانشهر و چابهار و سراوان و زاهدان - با آنهائی که بحمدالله زنده هستند، رفیقیم، نزدیکیم، صمیمی هستیم. من آنجا تبعیدی بودم، دستگاه‌ها نمیخواستند بگذارند تلاشی از سوی ما انجام بگیرد؛ اما در عین حال ما گفتیم بیائید کاری کنیم که یک نشانه‌ای از اتحاد شیعه و سنی را در این شهر نشان بدهیم؛ که این مسئله‌ی هفته‌ی وحدت - ولادت نبی اکرم در دوازدهم ربیع‌الاول به روایت اهل سنت، و در هفدهم ربیع‌الاول به روایت شیعه - آن روز به ذهن ما رسید و در ایرانشهر آن را عمل کردیم؛ یعنی از دوازدهم تا هفدهم جشن گرفتیم. این یک فکر عمیقی بوده است، مال امروز و دیروز نیست.»
«آنان قصد داشتند در سایه‌ی ایجاد هیجان در میان مسلمانان، اهداف خود را پیش ببرند، اما شکست خوردند، زیرا قضیه‌ی تصاویر توهین‌آمیز به احساس نفرت دنیای اسلام از استکبار تبدیل و ماجرای سامرا نیز به وحدت شیعه و سنّی در عراق و در بسیاری از نقاط اسلام منجر شد.»
«امروز بنده از گوشه و کنار عالم اطّلاع دارم. همان دست‌های استعماری که در طول قرن‌های گذشته سعی می‌کردند بین شیعه و سنّی اختلاف ایجاد کنند، امروز هم تلاش میکنند برای اینکه بین شیعیان و سنّیان، کینه و برادرکشی و اختلاف به‌وجود آورند. شما مردم هوشمند باید مراقب باشید. شاید یک عدّه خیال کنند که ایجاد اختلاف به نفع مذهب آنهاست، در حالی که اشتباه میکنند. هر کس دارای هر مذهبی است، به عقاید و ارزش‌های خود احترام می‌گذارد و این حقّ اوست. اما این احترام گذاشتن نباید با اهانت به ارزش‌های جمعیت دیگری همراه شود که در اعتقادات با آن‌ها موارد اختلافی دارند.»
«تأکید روز افزون بر مسئله وحدت است. سال‌ها پیش از انقلاب که با بعضی از برادران اهل سنت صحبت می‌کردم، به آن‌ها می‌گفتم که اگر ما بخواهیم وحدت اسلامی تحقق پیدا بکند، باید خودمان را از گذشته جدا و قیچی کنیم. البته، وحدت یعنی همین که پیروان این دو مذهب با هم برادر باشند و احساس برادری کنند؛ نه این که شیعه، سنی و سنی، شیعه بشود. نه، مراد از وحدت این نیست؛ بلکه وحدت به معنای احساس برادری است و همین که هر طرفی احساس کند که دیگری هم مسلمان است و حق اسلامی او را بر گردن خود احساس کند و متقابلاً او هم به همین ترتیب عمل نماید.»
انتهای پیام/ 151
