ویژگی تفرقه‌افکنان در جهان اسلام از دیدگاه امام خمینی (ره)

مسئله وحدت میان مسلمین و حفظ اسلام از جمله موضوعاتی است که همواره در سیره اهل بیت (ع) نسبت به آن توصیه به توجه شده‌ایم. از همان روز‌های نخست ایجاد اختلاف میان مسلمانان در تاریخ شاهد آتش‌افروزی و اختلاف‌افکنی دشمنان داخلی (منافقان کوردل و جاهلان به مذهب) و دشمنان خارجی بودیم تا از این اختلاف در جهت منافع خودشان بهره بگیرند و اسلام را به نابودی بکشانند.
کد خبر: ۴۲۴۵۹۰
تاریخ انتشار: ۱۲ آبان ۱۳۹۹ - ۰۲:۴۵ - 02November 2020

به گزارش خبرنگار اخبار داخلی دفاع‌پرس، فاصله میان دوازدهم ربیع‌الاول که سالگرد ولادت پیامبر اکرم (ص) بنا بر روایات اهل سنت تا هفدهم ربیع‌الاول که تاریخ ولادت آن حضرت بنا بر روایات شیعه است، توسط امام خمینی (ره) رهبر کبیر انقلاب اسلامی به عنوان «هفته وحدت» نامگذاری شده است.

انتخاب این عنوان از سوی امام (ره) در شرایطی که دشمنان به دنبال طرح اختلافات مذهبی بودند، نقطه عطفی برای ایجاد اتحاد و همبستگی بین مسلمانان شد.

مسئله وحدت میان مسلمین و حفظ اسلام از جمله موضوعاتی است که همواره در سیره اهل بیت (ع) نسبت به آن توصیه به توجه شده‌ایم. از همان روز‌های نخست ایجاد اختلاف میان مسلمانان در تاریخ شاهد آتش‌افروزی و اختلاف‌افکنی دشمنان داخلی (منافقان کوردل و جاهلان به مذهب) و دشمنان خارجی بودیم تا از این اختلاف در جهت منافع خودشان بهره بگیرند و اسلام را به نابودی بکشانند. هرچند این دشمنان در مقاطعی به مؤفقیت‎هایی دست یافتند، اما هر بار با درایت اهل عترت (ع) فتنه آن‌ها خاموش می‎شد.

به مناسبت فرا رسیدن هفته وحدت اسلامی، در ادامه به بخشی از بیانات امام خمینی (ره) درباره اهمیت این مسئله اشاره می‌کنیم.

«وحدت» رمز پیروزی مقابل استکبار غرب

- اگر مسلمین وحدت کلمه داشتند، امکان نداشت اجانب بر آن‌ها تسلط پیدا بکنند. این تفرقه در بین مسلمین است که باعث شده است که اجانب بر ما تسلط پیدا بکنند. این تفرقه مسلمین است که از اول با دست اشخاص جاهل تحقق پیدا کرد، و الآن هم ما گرفتار هستیم. واجب است بر همه مسلمین که با هم باشند. یک زمان حساسى است؛ مابین حیات و موت مردد هستیم. ما الان مملکت‌مان یا باید تا ابد زیر یوغ استعمار و استبداد باشد، یا باید الان از این یوغ خارج بشود. اگر وحدت کلمه را حفظ نکنید، تا آخر باید مبتلا باشید.

شیعه و سنی برادرند و در حقوق برابرند

_ در اسلام‏ بین شیعه و سنى ابداً تفرقه نیست؛ بین شیعه و سنى نباید تفرقه باشد. باید وحدت کلمه را حفظ کنید. ائمه‌ی اطهار ما سفارش کردند به ما که بپیوندید با هم؛ و با هم اجتماعمان را حفظ کنیم و کسى که این اجتماع را بخواهد که به هم بزند، یا جاهل است و یا مغرض و نباید به این حرف‌ها گوش بکنند. برادران سنى ما نباید به یک تبلیغاتى که از طرف دشمنان اسلام مى‏‌شود ترتیب اثر بدهند. ما با آن‌ها برادر هستیم، آن‌ها با ما برادر هستند. این مملکت مال همه ماست، مال همه‌ی ما. مال اقلیت‌هاى مذهبى، مال مذهبیون ما، مال برادران اهل سنت ما؛ همه ما با هم هستیم.

- مسئله اختلاف بین پیروان دو طایفه و دو مذهب، ریشه‏‌اش از صدر اسلام است. در آن وقت خلفاى اموى، و خصوصاً عباسى، درصدد بودند که اختلاف ایجاد کنند. مجالس درست مى‏‌کردند و به اختلاف‏ دامن مى‏‌زدند. این اختلاف کم‌کم اسباب این شد که در بین عوامِ از اهل سنت و عوامِ از اهل شیعه این تنافس فخرفروشی و رقابت پیدا شد؛ وگرنه نه عوام اهل سنت به سنت رسول‌اللَّه عمل کرده و مى‏‌کنند و نه عوام اهل شیعه پیروى از ائمه‌ی اطهار کرده‏‌اند. ائمه‌ی اطهار ما کوشش کردند تا این‌ها را داخل در آن جمعیت کنند، با آن‌ها نماز بخوانند، به تشییع جنازه‏‌هاى آن‌ها بروند. زمان کم کم آمد به این طرف، و قدرتمندان این کار را کردند براى اینکه این دو طایفه با هم سرگرم باشند، و خودشان هر کارى مى‏‌خواهند بکنند.

- قریب سیصد سال پیش از این، سیاست خارجى در ایران و در شرق اجرا شد. آن‌ها بیشتر درصدد این مسائل برآمدند. کارشناس‌هاى آن‌ها اشخاص و طوایف را مطالعه کردند و روحیات مردم را دیدند و همه‌ی جهات مادیات ما را تحت مطالعه قرار دادند، و از دو راه خواستند از ما بهره‌گیرى کنند: مادى، مى‏‌بینید که بهره‌گیرى کردند؛ بهره‌گیرى روحانى هم این بود که به این اختلافات دامن زدند و ما را بیشتر، از هم جدا کردند. اینکه مى‏‌بینید یک کلمه وقتى از یک آدمى در اینجا صادر مى‏‌شود، آن را عَلَم مى‏‌کنند و چند هزار، چند صد هزار چاپ مى‏‌کنند، نه اینکه یک آدم معمولى این کار را بکند، این دولت‌ها و این خارجی‌ها هستند که به آن دامن مى‏‌زنند و آنطور منتشر مى‏‌کنند.

تفرقه افکنی میان شیعه و سنی؛ روشی برای تضعیف اسلام

- اختلافاتى که در عراق، در ایران، در سایر ممالکِ اسلامى ایجاد مى کنند، باید سران دولت‌های اسلامى توجه داشته باشند به این معنا که این اختلافات، اختلافاتى است که هستى آن‌ها را به باد می‌دهد. باید با عقل، با تدبیر، توجّه داشته باشند، به این معنا که به اسم مذهب و به اسم اسلام مى‏‌خواهند اسلام را از بین ببرند. دست‌هاى ناپاکى که بین شیعه و سنّى در این ممالک اختلاف مى‌‏اندازد این‌ها نه شیعه هستند و نه سنى؛ این‌ها دست‌هاى ایادى استعمار هستند که می‌خواهند ممالک اسلامى را از دست آن‌ها بگیرند؛ ذخایر را از دست آن‌ها بگیرند؛ بازار سیاه براى ممالک به اصطلاح مترقى درست کنند.

- ما پیوستگیِ خودمان را به اقلیّت‌هاى مذهبى اعلام می‌کنیم. ما برادرى خودمان را به برادران اهل سنّت اعلام مى‏‌کنیم. دشمنان اسلامند که می‌خواهند ما را با برادران خودمان مختلف کنند. دشمن‌هاى اسلام یا گول‌خورده‌هاىِ از آن‌ها هستند که در این وقت، مخالفت مابین دو دسته را اعلام می‌کنند. ما اعلام می‌کنیم وحدتِ کلمه مسلمین را. اگر مسلمین وحدت کلمه داشتند، امکان نداشت اجانب بر آن‌ها تسلط پیدا بکنند. این تفرقه در بین مسلمین است که باعث شده اجانب بر ما تسلط پیدا کنند. این تفرقه مسلمین است که از اول با دست اشخاص جاهل تحقق پیدا کرد، و الان هم ما گرفتار هستیم. واجب است بر همه مسلمین که با هم باشند. یک زمان حساسى است؛ مابین حیات و موت مردد هستیم. الان مملکت‌مان یا باید تا ابد زیر یوغ استعمار و استبداد باشد، یا باید الآن از این یوغ خارج شود. اگر وحدت کلمه را حفظ نکنید، تا آخر باید مبتلا باشید.

انتهای پیام/ 151

نظر شما
پربیننده ها