چهل‌سالگی‌سرو/ شهید «محمّدرضا میرزازاده»:

من از مردم عزیز می‌خواهم تقوا را پیشه خود سازند

شهید «محمّدرضا میرزازاده» فرزند علی، در تاریخ ۱۳۴۸/۸/۲۵ هجری‌شمسی در خانواده‌ای مذهبی و کشاورز در اردکان دیده به جهان گشود. در بخشی از وصیت‌نامه این شهید آمده است: من از مردم عزیز می‌خواهم تقوا را پیشه خود سازند و گرد گناه نگردند که عذابی بس شدید دارد.
کد خبر: ۴۲۹۵۴۸
تاریخ انتشار: ۱۲ آذر ۱۳۹۹ - ۱۴:۴۲ - 02December 2020

به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از یزد، شهید «محمّدرضا میرزازاده» فرزند علی، در تاریخ ۱۳۴۸/۸/۲۵ هجری‌شمسی در خانواده‌ای مذهبی و کشاورز در اردکان دیده به جهان گشود.

پدر و مادر متدیّن و ولایی‌اش به عشق رسول مکرّم اسلام (ص) و فرزند گرانقدرش ولی‌نعمت مردم ایران، حضرت امام رضا (ع)، نام فرزند خویش را «محمّدرضا» گذاشتند. پدر با کسب روزی حلال از کار طاقت فرسای کشاورزی و مادر با دامنی پاک و عشق به اهل بیت (ع) او را متدیّن و شجاع پرورش داده، پایه‌های اعتقادی و مذهبی او در خانه بنا نهادند.

او دوّمین فرزند و اولّین فرزند پسر خانواده بود. در ۶ سالگی به مدرسه رفت. پس از طی دوره ابتدایی، وارد مدرسه راهنمایی شهید منتظری اردکان شد. پس از گذراندن این دوره تحصیلی، دردبیرستان شرف اردکان ثبت نام کرد و در رشته ریاضی فیزیک تا کلاس دوّم پشت سر گذاشت. در کلاس سوّم بود که در دانشگاه شهادت پذیرفته شد و براوج قلۀ شهادت فارغ التّحصیل شد. محمّدرضا اخلاقی بسیار خوب و پسندیده داشت. همه او را دوست می‌داشتند.

در مراسم مذهبی دعای کمیل و توسّل و عزاداری سیدالشّهدا شرکت می‌کرد. اهل نماز اوّل وقت و جماعت و جمعه بود. در پایگاه بسیج محل فعّال بود و مسئول تبلیغات پایگاه بود. حدود ۱۶ سال بیشتر نداشت که خود را آماده دفاع از اسلام نمود و برای دفع دشمن متجاوز پس از فراگیری آموزش نظامی، راهی جبهه شد و سنگرنشین عشق شد. او سنگر خاکی، امّا عزّت‌آفرین را بر کلاس درس ترجیح داد؛ سه دفعه به جبهه اعزام شد و مدّت ۶ ماه و ۶ روز از عمر گرانبها و جوانی خویش را در جهاد و دفاع از اسلام و میهن خویش گذراند و از زمره افتخار آفرینان جبهه اسلام شد.

سرانجام در تاریخ ۱۳۶۶/۱۰/۲۵ در عملیّات بیت‌المقدّس ۲ در منطقه ماووت عراق بر اثر اصابت ترکش به ناحیه سر و گردن به شدّت مجروح شد و روح بلندش از قفس جسمش رها و به رضوان پر کشید و به فیض عظیم شهادت نائل آمد. پیکر پاکش پس از تشییع با شکوه توسط مردم قدرشناس اردکان در بهشت شهدا به خاک سپرده شد.

در بخشی از وصیت‌نامه این شهید بزرگوار آمده است:

من از مردم عزیز می‌خواهم تقوا را پیشه خود سازند و گرد گناه نگردند که عذابی بس شدید دارد؛ و خواهش می‌کنم که به هم دیگر دروغ و غیبت و تهمت نزنند و با هم برادر باشند.

انتهای پیام/

نظر شما
پربیننده ها
آخرین اخبار