گذری بر زندگی‌نامه شهید «عمران منجم»
به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از آذربایجان‌شرقی، شهید «عمران منجم» 25 فروردین‌ماه سال 1338 در تبریز متولد شد. وی پس از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی و با آغاز جنگ تحمیلی رهسپار جبهه‌های حق علیه باطل شد و پس از چندی مجاهدت در راه اسلام، سرانجام در تاریخ 13 آبان‌ماه سال 1362 در پنجرین به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
شهید «عمران منجم» 25 فروردین‌ماه سال 1338 در خانواده‌ای متدین به دنیا آمد. او که اولین فرزند خانواده بود، زندگیاش با فراز و نشیب‌هایی همراه شد. عمران با شروع انقلاب اسلامی، با آوردن عکس امام راحل و شهید آیت الله «مصطفی خمینی» به درون خانواده، آن‌‌چه می‌دانست از آنان تعریف کرد. او در تمامی راهپیمایی‌ها و تظاهرات شرکت می‌کرد. این شهید بزرگوار دوران دبیرستان را در مدرسه‌ی تجربی «ثقه الاسلام» طی کرده و در سال 1358 دیپلم گرفت.
شهید منجم از کودکی علاقه به بازی و ورزش فوتبال داشت. در دوران جوانی لباس تیم‌های مختلف را در هنرستان و دبیرستان بر تن کرده و در مسابقات شرکت می‌کرد. او بعد از انقلاب در پی دسیسه‌های استکبار جهانی و متحدین آن‌ها، لباس مقدس سربازی را بر تن کرده و به کردستان اعزام شد.
آن شهید در زمان خدمت در مبارزه با گروه‌های معاند آن‌چنان از خود رشادت به خرج داد که از طرف فرمانده تیپ 2 سقز تقدیرنامه‌ای دریافت کرد. شهید عمران پس از پایان خدمت سربازی، به علت علاقه فراوان به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، ثبت نام کرده و عازم جبهه شد. با توجه به تجارب خوب نظامی، توانست کاملاً تأثیرگذار عمل کند.
وی در عملیات والفجر مقدماتی و والفجر 1 شرکت کرد و بعد از چهار ماه به خانه بازگشت.، اما دیری نپایید که بعد از چهار ماه به خانه بازگشت. او پس از سه ماه، بار دیگر عازم خط مقدم شد و در عملیات والفجر 2 شرکت کرد. او پس از بازگشت به آغوش خانواده، از امدادهای غیبی در جبهه سخن می‌گفت. او شیفته امام خمینی(ره) و جهاد در راه خدا بود. لذا بلافاصله به معیادگاه عزیزش که سنگرها بودند، بازگشت و در مرحله‌ی یکم عملیات والفجر 4 شرکت کرد و مجروح شد.
او که تلاش می‌کرد مجروحیتش را از دوستانش مخفی نگه دارد، با همان وضع با رشادت در مرحله‌ی دوم عملیات نیز حضور یافت و سرانجام در تاریخ 13 آبان‌ماه سال 1362 در پنجرین به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
شهید منجم با نوشتن وصیت‌نامه از دوستانش درخواست می‌کند که از امام (ره) و روحانیت مبارز تا آخرین قطره‌ی خون خود پشتیبانی کرده و امام (ره) را تنها نگذارند. همچنین درخواست می‌کند که در مبارزه با ضدانقلاب قاطعیت به خرج داده و جبهه‌ها را خالی نگذارند و به ندای حسین زمان لبیک گویند.
انتهای پیام/
