زنده بودن علی را از بخار نایلون فهمیدند

حاج «حمید صدر»، دوست جانباز شهید «علی حاجی رضایی شندی» در گفت‌و‌گو با خبرنگار دفاع‌پرس در آذربایجان‌شرقی، اظهار داشت: علی آقا را از دوران دبستان می‌شناسم. وی یک سال از من کوچک‌تر بود، ولی در بقیه امور بالاخص در جبهه رفتن، صدها برابر از من جلوتر بود.

وی افزود: علی در عملیات کربلای 5 در گردان حضرت صاحب الزمان (عج) حضور داشت که بر اثر اصابت خمپاره به شدت مجروح شده بود. خبر شهادتش را شنیدم و قبرش را هم در امام‌زاده آماده کردیم. علی آقا را از شلمچه به بیمارستان منتقل کرده و پیکرش را به سردخانه تحویل داده بودند.

صدر خاطرنشان کرد: روز بعد که می‌خواستند جنازه را به شهرستان تحویل دهند، متوجه بخار در نایلون شده بودند. علی آقا را بار دیگر به بیمارستان شیراز اعزام می‌کنند و آنجا تحت عمل جراحی قرار می‌گیرد. مدتی بعد به بیمارستانی در مشهد اعزام شده و پس از سپری کردن امورات درمانی، به تبریز منتقل می‌شود.

وی توضیح داد: علی آقا دچار فراموشی شده بود، ایشان قهرمان و نعمت بزرگ منطقه شبستر بود و یک پسر و یک دختر هم از خود به یادگار گذاشته که پسرش از هنرمندان صنایع دستی است.

دوست جانباز شهید «علی حاجی رضایی شندی» در پایان تأکید کرد: علی آقا سال‌ها شهید زنده بود، ولی متأسفانه نمی‌توانست حرف بزند؛ چرا که ترکش‌‌های سرش، کار را برایش سخت کرده بود.

گفتنی است، جانباز شهید «علی حاجی رضایی شندی» در تاریخ 27 فروردین ماه سال 1350 در شبستر متولد شده و پس از تحمل سال‌ها رنج ناشی از وجود ترکش در سرش، هفتم بهمن‌ماه سال 1397 به شهادت رسید.

انتهای پیام/