به گزارش خبرنگار اخبار داخلی دفاعپرس، نیروی هوایی که پیش از انقلاب محل انتقادات بسیاری از انقلابیون و گروههای انقلابی بود، در روزهای انقلاب و بعد از آن نشان داد که بیش از سایر بخشها همراه مردم بوده و کارآمدی و اثرگذاری عمیقی بر پیروزی مردم در انقلاب و ایران در جنگ تحمیلی داشت.
در تقویم رسمی جمهوری اسلامی ایران نوزدهم بهمن، روز به خصوصی است؛ روز پیوستن افسران هوانیروز ارتش شاهنشاهی ایران به خیل عظیم مردم که تحت لوا و رهبری امامشان تیشه برداشته و ریشهی شاهنشاهی دو هزار و پانصد ساله را کندند؛ آری آخرین بارقههای امید رژیم شاه افسران نیرو هوایی بود که در نوزدهم بهمن سال ۱۳۵۷ آب پاکی را روی دست رژیم شاه ریختند.
عملا کار رژیم تمام شده بود؛ مردم بدون هیچ وحشت، شاخههای گل نثار افسران و سربازان ارتشی میکردند؛ رادیو و تلویزیون خالی از کارمند بود و فقط عدهی معدودی اخبار انقلاب اسلامی را مخابره میکردند که آنها هم نهایتا کف خیابانها را به نشستن در استودیوهای رادیویی و تلویزیونی ترجیح دادند.
شاید پیوستن نیروی هوایی یکی از شاه کلیدهای پیروزی قاطعانهی انقلاب اسلامی در ایران بود. دیگر فرهنگ شاه و شاهنشاهی هیچ جایگاهی در هیچ جایی از کشور نداشت؛ تنها سه روز پس از این اتفاق مهم در تاریخ کشورمان، انقلاب اسلامی رسما به پیروزی رسید.
یقینا از دل چنین همافرانی بزرگانی پا به عرصه نهادند که در دوران هشت سالهی دفاع مقدس جانانه ایستادند و اجازهی تجاوز به اهریمنان ندادند.
خلبان شهید جواد فکوری، امیر شهید علی صولتی، امیر سرتیپ شهید فریدون ذوالفقاری، شهید سروان محمد نوژه، کمک خلبان شهید سید عبدالله بشیری موسوی، شهید سرتیپ عباس بابایی و بسیاری دیگر از شهدای نیروی هوایی گواه این ادعا هستند که این نیرو دین خود را به بهترین شکل ممکن به انقلاب و نظام جمهوری اسلامی ادا کرده است. این بزرگان بودند که با جان فشانیهای خود یک وجب خاک پاک کشورمان را به دشمن ندادند و برای احقاق حقوق حقهی ملت ایران با هیچ دشمنی پای میز مذاکره ننشستند.
امروز بر عهدهی همهی اقشار به ویژه مسوولان است که با پرداختن به سیرهی زندگی این قهرمانان بزرگ، میراث سترگشان را برای نسلهای بعدی بازگو کنند. میراثی که به جز ایمان، شهادت، رشادت، غیرت و تدین هیچ چیز دیگری نیست. آنانی که بلند آسمان جایگاهشان است.
انتهای پیام/ 151