گروه فرهنگ و هنر دفاعپرس ـ اکبر صفرزاده؛ تقریبا تمامی پزشکان دنیا دو وجهه روحانی و جسمانی را برای انسان پذیرفتهاند. برخی از پزشکان دنیا وجهه روحانی انسان را کم رنگتر میبینند و تمامی دردها و رنجهای انسان را در جسم و دوران کودکی او مییابند و برخی دیگر برای روح ارزش بیشتری قائلند و معتقدند انسان با تقویت روحیه و پرداختن به مسائل روحانی میتوند بسیاری از مشکلات جسمی خود را برطرف کند.
در طول یک سال گذشته و بعد از به وجود آمدن بیماری کرونا تقریبا تمامی توجه برخی مردم و برخی مسئولین به سلامت جسمانی معطوف شد و مسائل روحی کمترمورد توجه قرار گرفت. وزرات بهداشت ایران در اقدامی درست و با همکاری تمامی رسانه هر روز و هر ساعت اخبار مربوط به مرگ و میر و عواقب ناشی از کم توجهی به بیماری کرونا را منتشر و تلاش کرد سلامت جسمی مردم را از این بیماری در امان نگه دارد.
درست است که این کار برای حفظ سلامت جسمانی مردم بسیار لازم و ضروری است، اما باید این نکته بسیار مهم نیز مورد توجه قرار گیرد که انتشار این همه خبر بد و اعلام این همه آمار مرگ و میر نیز ممکن است مردم را دچار انواع و اقسام بیماریهای روحی و روانی کند.
در حال حاضر بسیاری از مردم در بدترین شرایط روحی و روانی به سر میبرند و برخی از آنها امید به زندگی را به طور کامل از دست دادهاند. در شکل گیری این بحران روحی، بیماری کرونا و آمارهای مربوط به مرگ و میرهای ناشی از آن تنها نبود و مشکلات ناشی از تحریمهای اقتصادی نیز نقشی بسیار پررنگ در این زمینه ایفاء کرد. شاید بتوان علت بالا رفتن تعداد آمار خودکشی در بین نوجوانان را در نکات فوق یافت.
در طول یک سال گذشته مسئولین میتوانستند تدبیر کنند و به موازات انتشار اخبار بد مربوط به کرونا و رویدادهای بد اقتصادی، نشاط و شادی را با استفاده از ابزار مختلف در جامعه افزایش دهند و مردم را به زندگی امیدوارتر کنند. در این زمینه کارهای کوچکی انجام شد، اما به هیچ وجه کافی نبود.
شرایط یک سال گذشته ایران اسلامی هیچ گاه سختتر و ناگوارتر از دوران هشت سال دفاع مقدس نبوده و نیست و نخواهد بود، اما آن روزگار و آن مردم و آن مسئولین و آن روحیه کجا و این روزگار و این مردم و این مسئولین و این روحیه کجا؟!
اگر امروز سایه ویروس کرونا بر سر مردم ایران است آن روزگار سایه موشکهای سی متری بر سر مردم ایران بود یا موشکهای شیمیایی، اما مردم تا این حد ناامید، خسته و درمانده و بی روحیه نبودند؛ لبخند بر لب داشتند، جک میگفتند و برای صدام جک و شعر میساختند و میخندیدند؛ زندگی در کنار مرگ معنا میدهد، مرگ جزیی جدا نشدنی از زندگی است و نمیتوان از آن گریخت.
در طول یک سال گذشته سینما که میتوانست نقشی بسیار پررنگ در روحیه بخشی به مردم جامعه داشته باشد تعطیل شد. از دیگر فعالیتهای اجتماعی و فرهنگی که میتوانست با رعایت نکات بهداشتی در این زمینه نقش آفرینی کند نیز خبری نبود و متاسفانه همه چیز برای مدت یک سال به اغماء رفت.
اما خبر خوب درانتهای سال ۱۳۹۹ این است که طبق تصمیم شورای صنفی نمایش قرار است برای عید نوروز سال ۱۴۰۰ سینماها باز شوند و در اکران نوروزی فیلمهای «دینامیت» به کارگردانی مسعود اطیابی، «چپ، راست» به کارگردانی حامد محمدی و «درخت گردو» به کارگردانی محمدحسین مهدویان به نمایش درآیند.
با توجه به شرایط موجود جامعه ایران بسیار لازم و ضروری است برای اکران عید نوروز ۱۴۰۰ تعداد فیلمهای دفاع مقدس افزایش یابد و فیلمهایی مانند «منصور» به کارگردانی سیاوش سرمدی، «تکتیرانداز» به کارگردانی علی غفاری و «یدو» به کارگردانی مهدی جعفری به اکران نورزوی اضافه شوند.
اکران فیلمهای دفاع مقدس در عید نوروز ۱۴۰۰ از آن جهت بسیارلازم و ضروری و حائز اهمیت است که میتواند یک بار دیگر به تمام مردم ایران یادآوری کند که چقدر مردم توانمند و سربلندی هستند و چه روزهای بسیار سختتر از روزهای کرونا را با عزت و سربلندی پشت سر گذاشتند و میتوانند این بار نیز با عزت و سربلندی مشکل کوچکی مانند کرونا را حل کنند.
انتهای پیام/ ۱۲۱