من سرباز کوچک اسلام هستم

به گزارش سرویس حماسه و جهاد دفاع پرس، یک اسم داشت و دهها لقب. اسمش علی اکبر قربان شیرودی بود اما خیلیها "مالک اشتر زمان" صدایش میکردند.  تیمسار فلاحی «ناجی غرب و فاتح گردنهها» میخواندش و دکتر چمران «ستاره درخشان جنگ کردستان» لقبش داده بود. با این حال علی اکبر مطلقا از تعریف و تمجید خوشش نمیآمد. اهل این کارها نبود. میگفت: «من فرزند دهقان زاده شهسواری هستم. این قدر که از من تعریف میکنید، میترسم خودم را گم کنم و فکر کنم واقعاً لیاقتش را دارم. خواهش میکنم من را بزرگ نکنید. من لیاقت این همه بزرگی را ندارم.»

شیرمرد «شیرود»ی پی نام و نشان نبود. خودش را «سرباز کوچک اسلام» میدانست و میگفت: «من و همرزمانم سرباز اسلام هستیم و برای اسلام میجنگیم و نه برای هیچ چیز دیگر. ما برای احیای اسلام میجنگیم... حفظ اسلام برای من عزیزترین چیز است ... هر جا، هر کس، حتی درون خانه من کسی بخواهد علیه اسلام حرف بزند، خفهاش میکنم. برای من شهر، مکان و خانه مطرح نیست، اسلام مطرح است».

علی اکبر طرفدار دو آتشه ولایت بود. میگفت: «من نوکر آن کسی هستم که طرفدار امام(ره) باشد. من نوکر کسی هستم که مطیع و مقلد امام(ره) است و درغیر این صورت سَرور آن کس هستم».

 

وقتی خبر شهادت جانسوز ستاره درخشان جنگ، خلبان علی اکبر قربان شیرودی در منطقه بازی دراز به گوش امام (ره) رسید، ایشان مکثی کردند و گفتند: «شیرودی آمرزیده است».