به گزارش گروه فرهنگ و هنر
دفاعپرس، مجموعه دو جلدی شهادت طلبان، نگاهی همه جانبه به تاریخچه علمیات شهادت طلبانه مختلفی دارد که در طی سالهای مختلف در کشورهایی مانند لبنان و فلسطین، اجرا شده است؛ کشورهایی که همواره با جنگ داخلی درگیر بودهاند. علاه بر این، این مجموعه به زندگی شهدایی میپردازد که در راه آزادی و آزادگی، جان خود را فدا کردند و نامشان را در تاریخ کشورشان ماندگار کردند. لبنان باوجودی که ۱۰هزار و ۴۵۳کیلومتر مربع مساحت دارد و جزو کوچکترین کشورهای خاورمیانه محسوب میشود، تاریخی سرشار از جنگ داخلی، اشغال و مقاومت دارد. همین لبنان کوچک که برای ارتش اشغالگر صهیونیست دروازۀ جهنم محسوب میشد، برای آمریکا تجربۀ تلخ ویتنام را زنده نمود و کماندوهای چترباز فرانسه را نقرهداغ کرد! صهیونیستها با خیال سرکوب مسلمانان و اشغال لبنان به آن حمله کردند، غافل از اینکه همین کار روح مقاومت را در مسلمانان زنده کرد و باعث شد اولین و بزرگترین شکستها برای اشغالگران رقم بخورد.
حمید داوود آبادی جانباز و نویسنده نام آشنای ادبیات پایداری و مقاومت درباره جدیدترین اثر خود اینگونه بیان میکند: «خیلی پیش از اینها با نام «لبنان» آشنا شدم. نام آن برایم همراه بود با عنوان زشت و کریهِ «جنگ داخلی». همواره لبنان و فلسطین را یکی میانگاشتم؛ بهخصوص در جنگ و مبارزهی همشکل و قیافهشان! بهار سال۱۳۶۲ هنگامی که برای اولینبار پای بر زمین لبنان گذاشتم، ناخواسته عاشق سرزمینی شدم که مسلمانانش به ایرانیها اقتدا کرده بودند. چندین ماه بودن و زیستن در میان شیعیان آن وادی، شور و شعفم را دو چندان کرد. حضور در صحنههای جنگ ایران و عراق که بسیار مهمتر بود، باعث شد تا چند سالی از آن سامان دور اُفتم؛ ولی همواره اخبارِ حوادث آنجا را پیگیری میکردم و برایم اهمیتی خاص داشت. سرانجام بهار۱۳۷۴ زمانی دوباره پا به لبنان گذاشتم که چند روزی بیشتر از عملیات استشهادی «صلاح محمدعلی غندور» نمیگذشت. سخنان دلنشین «موسی احمد قصیر» یا همان «ابو احمدِ» خودمان، کار خودش را کرد؛ از همان سفر شروع کردم به جمعآوری اطلاعات مربوط به تاریخچهی عملیات شهادت طلبانه. در طی این مدت تا به امروز، حداقل سالی یک سفر به لبنان داشتم تا اطلاعاتم را تکمیل کنم. از مصاحبهی اختصاصی و طولانی با دبیرکل حزبالله گرفته، تا همراهی با رزمندگان مقاومت اسلامی در محورهای عملیاتی. همهی این سفرها بدون هرگونه همراهی و مساعدت معنوی و مالی سازمانها، ارگانها و... بود که شاید شیرینی کار در همین باشد. سرانجام خون مطهر شهدا ثمر داد و لبنان آزاد شد. بازدید از مناطق آزادشده بهخصوص محل شهادت عزیزانی، چون صلاح غندور، علی اشمر، هیثم دَبّوق و... بسیار دلانگیز و ارزشمند بود که قابل وصف نیست.»
این اثر به دو بخش متفاوت مقاومت در لبنان میپردازد: مقاومت علیه اشغالگران و مقاومت علیه مداخلهگران.
۱ - مقاومت علیه اشغالگران:
مقابله با پیروزیهای ایران در جنگ و نجات صدام حسین، توطئهی مشترک بعثی-صهیونیستی برای حملهی اسرائیل به لبنان و کشاندن ایران به معرکه، عملیات شهادت طلبانه علیه متجاوزین و اشغالگران صهیونیست در لبنان که به فرار آنها منجر شد.
۲ – مقاومت علیه مداخلهگران:
حضور نیروهای غربی آمریکا، فرانسه، انگلیس و ایتالیا به بهانهی برقراری آتشبس و صلح؛ ولی در اصل برای نجات اسرائیل از گرداب لبنان و مقابله با مقاومت مردمی. مداخلهی غربیها، بمبباران وحشیانهی مناطق مسکونی مسلماننشین بیروت را به همراه داشت و حمایت علنی آنها از متجاوزین صهیونیست، به مقابلهی ملت لبنان با آنها انجامید. عملیات شهادت طلبانه علیه پایگاههای دیپلماتیک و نظامی مداخلهگران، بخشهای مهم این برهه است. در هر دو بخش عملیات شهادت طلبانه علیه متجاوزان و همچنین علیه پایگاههای دیپلماتیک و نظامی مداخلهگران بررسی شده است.
در ادامه بخشی از کتاب میآید:
برائتجویی اسرائیل
اسرائیل طی بیانیهای، فالانژیستهای لبنان را به ارتکاب جنایت در اردوگاههای فلسطینی متهم کرد. در این بیانیه که از سوی ژنرال رافائل ایتان، رئیس ستاد ارتش اسرائیل بهمناسبت "روز غفران" خطاب به سربازانش منتشر شد، آمده است: «نیروهای کتائب بهنیت پاکسازی اردوگاههای فلسطینی از نیروهای تروریست، وارد آنجا شدند و بدون تفاوت قائل شدن بین زنان و مردان، پیران و کودکان، به وحشیانهترین شکل ممکن بیگناهان را قتلعام کردند و این کار از بزرگترین جرائم ضدبشری است. ارتش اسرائیل بهمحض اطلاع از کشتار افراد بیگناه، نسبت به جلوگیری از ادامه کشتار اقدام کرد.»
مجله تایم در روز ۲۱ فوریه ۱۹۸۳ در روایتی اشاره کرده بود که شارون با خانوادهی جُمَیِّل درخصوص نیاز به انتقامگیری فالانژیستها از ترور بشیر جمیل مذاکراتی داشته است. درپی انتشار این مطلب، شارون در دادگاههای آمریکا و اسرائیل دعوی خسارت ۵۰ میلیون دلاری بهجهت افترای وارد شده را اقامه کرد که هیئت منصفه مقاله را نادرست و افتراآمیز تشخیص داد. با این وصف، تایم دعوا را در دیوانعالی آمریکا بهسود خود پایان داد، زیرا شارون نتوانست سوءنیت نویسندگان مجله را آنچنان که بهموجب قانون افترای ایالات متحده لازم بود، اثبات کند.
گزارش کمیسیون مکبراید
سال ۱۹۸۲ (۱۳۶۱)، یک کمیسیون مستقل بینالمللی تحقیق درخصوص موارد گزارش شدهی نقض حقوق بینالملل توسط اسرائیل در طول تهاجمش به لبنان با ریاست "شان مکبراید" شکل گرفت. کمیسیون ضمن تحقیق محلی در منطقهی جنگزده، اظهارات شاهدان را در لبنان، اردن، سوریه، انگلیس و نروژ مورد استماع قرار داد. دولت رژیم صهیونیستی حاضر به مشارکت در این کمیسیون نشد. گزارش کمیسیون با عنوان "اسرائیل در لبنان"، چنین نتیجهگیری کرد که نیروها یا مقامات اسرائیلی، مستقیم یا غیرمستقیم مسئول جنایات و سایر کشتارهایی هستند که گزارش شده توسط شبهنظامیان لبنانی در کمپهای پناهندگان در صبرا و شتیلا در مناطق بیروت در میان ۱۶ تا ۱۸ سپتامبر، رخ داده است.
موضع رژیم صهیونیستی
وحشیانه بودن این قتلعام و مسئولیت شارون و برخی دیگر از فرماندهان نظامی اسرائیل در وقوع و ادامهی چند روزهی آن، بهقدری آشکار بود که حدود چهارصد هزار نفر اسرائیلی با برپا کردن تظاهرات خیابانی، این قتلعام وحشیانه را محکوم کرده و خواهان تحقیق برای تعیین نقش اسرائیلیها در آن شدند.
کابینهی اسرائیل طی اجلاس ۱۹ سپتامبر (۲۸ شهریور) خود، این بیرحمی را نتیجه عمل یک یگان لبنانی که از یک نقطه دورتر از مواضع ارتش اسرائیل وارد اردوگاهها شده است، قلمداد کرد و کوشید تا هرگونه ارتباط خود را با این کشتار، منتفی تلقی کند.
شهادت طلبان؛ تاریخچه عملیات شهادت طلبانه فلسطین و حزب الله لبنان از مصاحبه اختصاصی با دبیر کل حزب الله تا رزمندگان مقاومت اسلامی درقطع رقعی و دو جلد مصور و ۱۳۵۷ صفحه، به قلم حمید داوود آبادی به رشته تحریر درآمده و توسط انتشارات شهید کاظمی منتشر شده است.
انتهای پیام/ 221