با تمام بی مهری هایی که شده همچنان پای انقلاب ایستاده ام

موسی سلامت در گفتگوی اختصاصی خود با خبرگزاری دفاع مقدس افزود: انشاءالله که همه ما عاقبت بخیر شویم. ما علی رغم ناراحتی و بی مهریهایی که داریم اما همچنان راه ایثار و فداکاری را با تمام صبر و استقامت خود ادامه می دهیم. هنوزهم حاضر هستم تا با این پاهایم در جنگ شرکت کنم و جانم را فدای انقلاب و ارزشها کنم.

این جانباز دفاع مقدس ادامه داد: چون ما به امام حسین (ع) و حضرت عباس (ع) عشق می ورزیم؛ باید راه آنها را ادامه دهیم. نباید غر بزنیم و گله و شکایت کنیم. باید از انقلاب به خوبی حفاظت کنیم تا آن را صحیح و سالم تحویل امام زمان بدهیم.

وی تاکید کرد:عشق به اهل بیت را از نجف آموخته ام. پدر و مادر من اهل یزد بودند و برای زیارت به نجف اشرف رفته بودند و من هم همانجا یعنی نجف اشرف به دنیا آمدم. و عشق و محبت اهل بیت در دلم موج می زند، ما همه زندگی و مال و اموالمان را در نجف گذاشتیم و به ایران آمدیم و در انقلاب شرکت کردیم و اینجا همه عکس های آن است، از 22 بهمن گرفته تا جبهه همگی اینجاست.

سلامت خود را متعهد به انقلاب دانست و افزود: از زمان مجروحیت تا هم اکنون راه انقلاب را ادامه می دهم و با تمام بی مهری هایی که در حق من شده است اما همچنان پای انقلاب ایستاده ام و ذره ای عقب نشینی نکرده ام و به خاطر خون شهدا استقامت می کنم.

وی در مورد شهدای عرفه گفت: شهید کاظمی  یک هفته قبل از شهادتشان به دیدار من آمده بودند. ایشان را بسیار دوست داشتم. دوستان همیشه به شوخی می گفتند ما وارد لشکری که ایشان هستند نمی شویم چون می ترسیم مثل ایشان شهید شویم.

سلامت با اشاره به علاقه اش به شهید همت و شهید متوسلیان اظهار داشت: من با حاج احمد متوسلیان و شهید حاج ابراهیم همت بیشتر همراه بودم و با آنها به لبنان هم رفتم که احمد متوسلیان در لبنان اسیر شد. با وجود اینکه همه می گویند که ایشان به شهادت رسیده است اما من مطمئن هستم که اسیر شده است و به شهادت نرسیده است. آیت الله بهجت هم خواب ایشان را دیده بودند که ایشان اسیر شده است و در حال دعا کردن است و این ذکر را می گوید: اللهم فک کل اسیر. من هم خواب احمد متوسلیان را دیده ام و نقاشیش را هم کشیده ام و هر وقت که بین مردم می روم عکس ایشان را با خودم می برم.