برش کتاب/

روایت نبوغ مرحوم «فیروزآبادی» در ارائه خدمات درمانی به زلزله‌زدگان طبس

سرلشکر بسیجی مرحوم «فیروزآبادی» در کتاب خاطرات خود آورده است: بعد از گذراندن یک دوره آموزشی نیم‌ساعته کار با ابزار دندانپزشکی موفق شدم تا مرور سریعی بر اطلاعاتم در این رشته داشته باشم و خدا را شاکرم که دانش من مرهم درد بیماران دهان و دندان در آن بیمارستان صحرایی شد.
کد خبر: ۴۸۳۵۵۶
تاریخ انتشار: ۲۱ مهر ۱۴۰۰ - ۱۲:۰۳ - 13October 2021

به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از مشهد، سرلشکر بسیجی مرحوم «سید حسن آقایی فیروزآبادی» رئیس سابق ستاد کل نیروهای مسلح و از فرماندهان بلندآوازه دفاع مقدس بود که در روز ۱۲ شهریور ۱۴۰۰، در سن ۷۰ سالگی بر اثر ابتلا به بیماری کرونا به دیار معبود شتافت.

کتاب «گنجینه دل» روایت خاطرات رئیس سابق ستاد کل نیروهای مسلح است که به مناسبت چهلمین روز درگذشت این فرمانده رشید، به فرازی از آن اشاره می‌کنیم. مرحوم فیروزآبادی در این بخش به روایت خاطره‌ای از حضور داوطلبانه خود به عنوان پزشک در جریان امدادرسانی به زلزله‌زدگان حادثه طبس در سال ۱۳۵۷ پرداخته است که در ادامه می‌خوانید.

«یکی از برادران پزشکمان که بورسیه دندانپزشکی ارتش بود و من با او دوست بودم، با یک یونیت دندانپزشکی سیار و وسایل دستی آن برای کمک‌رسانی به منطقه آمده و یونیتش را در کنار درمانگاه من مستقر کرده بود. هنوز مدت زیادی از حضورمان در اردوگاه امدادی طبس نمی‌گذشت که به من گفت: «دکتر فیروزآبادی، بیان من روش کشیدن دندان را به تو یاد بدهم تا این یونیت و وسایل را برداری و من بتوانم به شهر موطنم برگردم».

به برادر ارتشی‌ام گفتم که تو می‌دانی من چقدر مشغله دارم و این فشار کاری و ازدحام جمعیت، فرصت دندان کشیدن و رفع مشکلات مرتبط با آن را از من سلب می‌کند اما وقتی با اضطرار او برای بازگشت نزد خانواده و رسیدگی به مشکل شخصی‌اش مواجه شدم، قبول کردم.

بعد از گذراندن یک دوره آموزشی نیم‌ساعته و آموزش کار با ابزار دندانپزشکی موفق شدم تا به طور سریع از روال درمان آگاهی پیدا کنم که اگرچه از قبل تا حدودی با کار دندانپزشکی آشنایی داشتم اما مدت‌ها بود که در این حوزه وارد نشده بودم و این دوره نیم‌ساعته به مثابه یک مرور سریع بود.

خدا را شاکرم که در مدت عدم حضور یک‌ماهه این برادر ارتشی‌ام، توفیق رفع مشکل از خلق خدا برای من حاصل شد و دانش من مرهم درد بیمارانی بود که به واسطه دندان‌درد به این درمانگاه صحرایی مراجعه می‌کردند و علیرغم مشغله مضاعف و خستگی بی‌اندازه، می‌توانستم زکات علم خود را ادا کنم.

انتهای پیام/

نظر شما
پربیننده ها