گروه حماسه و جهاد دفاعپرسـ میثم محمدپور لامع؛ مهاجرت نخبگان به خارج از کشور که همواره که از آن به «فرار مغزها» یاد میشود، به عنوان یکی از معضلات فرهنگی ـ علمی کشور در میان اهل اندیشه مطرح میشود، مدتهاست نقل محافل علمی است. این مساله یکی از اتفاقاتی است که به سادگی نمیتوان از کنار آن گذشت اما نکاتی در اینباره وجود دارد که نمیتوان آنها را نادیده گرفت.
برای تربیت هرکسی که به عنوان نخبه معرفی میشود، به زعم اهل فن، سرمایه قابل توجه مادی و معنوی از جیب ملت ایران خرج میشود به امید اینکه نخبگان بتوانند مشکلات کشور را حل کنند. این در حالی است که نخبگان هم به حق توقع دارند تا در صورت طی این این مسیر، بتوانند اولا از سطح رفاه قابل قبولی برخوردار شوند، ثانیا مسئولان امر به آنها توجه کرده و در حل مشکلات کشور آنها را مشارکت بدهند.
این گسستگی میان مسئولان و نخبگان و از سوی دیگر راحتطلبی اغلب نخبگان، دو تیغه یک قیچی هستند تا ملت ایران را در کوران مشکلات تنها بگذارند در صورتیکه ملت با پرداخت هزینههای مادی و معنوی نخبهپروری سهم خود را ادا کرده است و نهایتا هم از سوی مسئولین و نخبگان مورد بیمهری قرار میگیرد. در این میان اما هستند نخبگانی که با تاسی به ایام دفاع مقدس که بستری مناسب و البته ناخواسته برای کشور بود تا به نخبگان اهمیت داده شود و آنها بتوانند در حل مشکلات مشارکت کنند، همواره تلاش دارند تا باری از روی دوش مردم بردارند و در این راه مشکلات زیادی را هم تحمل کرده و نه تنها به خارج مهاجرت نکردهاند بلکه پس از اتمام تحصیل عزم وطن کرده و برای خدمت آمدهاند.
اگر سیره و سلوک دفاع مقدس مورد توجه مسئولان و نخبگان قرار گیرد و در یک همگرایی ملی، هر دو به سوی تعامل و همافزایی حرکت کنند، طبق تاکیدات حضرت امام خامنهای (مدظلهالعالی) و توقعات به حق ملت ایران، میتوانند برای حل مشکلات کشور نسخههای بومی پیچیده و خود در راه حل آنها قدم بردارند.
انتهای پیام/ 112