گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس- رسول حسنی؛ سریال‌های شبکه نمایش خانگی در ایران عمر چندان طولانی ندارد، اما در همین مدت کوتاه ـ کمی بیش از دو دهه ـ توانسته به جایگاه مطلوبی بین مردم برسد و خود را در قامت یک رسانه قدرتمند تثبیت کند. مخاطبان در میان سریال‌های تولید شده در این رسانه ژانرها و گونه‌های مختلفی از جمله کمدی، معمایی، پلیسی، سیاسی و... را تجربه کرده‌اند و این انتظار می‌رود که سایر موضوعات و ژانرهای دیگر مانند تاریخی و البته دفاع مقدس و انقلاب اسلامی را نیز تجربه کنند.
با توجه به کاهش مخاطب آن رسانه ملی که می‌تواند دلایل متعددی داشته باشد و از طرفی گستردگی مخاطبان شبکه نمایش خانگی بخصوص در حوزه سریال جا دارد مدیران فرهنگی و سینماگران ژانر مغفول مانده دفاع مقدس و مقاومت را به بوته آزمایش بسپارند و مطمئن باشند در صورت ارائه محصولی استاندارد در جلب نظر مخاطبان موفق باشند.
سینمای دفاع مقدس در واقع پیوست فرهنگی جبهه مقاومت است، همه دستاوردهای دفاع مقدس و موفقیت‌هایی که در حوزه نظامی به دست می‌آید بدون پیوست فرهنگی کامل نخواهد بود. دولت متخاصم آمریکا همه هیمنه خود را ـ هر چند پوشالی و دروغین ـ به سبب کارخانه عظیم فرهنگی خود، هالیوود دارد. فیلمسازان آمریکایی به خوبی توانسته‌اند در آثار خود افکار عمومی جهان را مرعوب قدرت نظامی کشورشان کنند. امری که فیلمسازان ما از عهده آن برنیامده‌اند.
به دلیل هزینه‌بر بودن ژانر دفاع مقدس، بخصوص در حوزه سریال‌سازی طبیعی است که برای بخش سرمایه‌گذار بخش خصوصی نوعی ریسک محسوب شود، به همین دلیل است که بخش فرهنگی دولت باید وارد میدان شود و دست سینماگر را بگیرد، به‌شرط آنکه نگاه دولتی، سانسورها و ممیزی‌های بی‌دلیل ـ همان‌گونه که بر رسانه ملی حاکم است ـ وارد بخش شبکه نمایش خانگی نشود.
سرمایه بخش دولتی سینماگر را مجبور نخواهد کرد برای فروش بیشتر به هر شعبده‌ای متوسل شود و سطح کار را مانند برخی از سریال‌های شبکه نمایش خانگی به ابتذال برساند. پر واضح است که این مطلب به معنای آن نیست عوامل تولید سریال سعی نکنند مؤلفه‌هایی که به فروش اثر کمک می‌کنند را در نظر نداشته باشند.
خلاصه آنکه نباید نسبت به فرصت‌ها و ظرفیت‌های این چنینی غافل شویم، مدیریت صحیح فرهنگی آن است که به‌جای آنکه نسبت به هر پدیده با شک و شبهه نگاه کنیم و با غرض‌ورزی آن را بنگریم استعدادهای نهفته در آن را کشف و در مسیر نیل به اهداف خود از آن بهره بگیریم.
انتهای پیام/ 161
