به گزارش خبرنگار دفاعپرس از تبریز، «حسین رحیمیوند» یکم فروردین سال ۱۳۴۷ در شهرستان تبریز به دنیا آمد. پدرش «اسماعیل» کارگر کارخانه بود و مادرش «فاطمه» نام داشت. وی تا پایان دوره ابتدایی درس خواند و با شروع جنگ تحمیلی بهعنوان بسیجی در جبهه حضور یافت.
«حسین رحیمیوند» بیست و هشتم آذر سال ۱۳۶۱ در سومار بر اثر انفجار مین به شهادت رسید. مزار وی در گلزار شهدای «وادی رحمت» زادگاهش واقع است.
وصیتنامه شهید «حسین رحیمیوند»
«بنام خدا
«هل من ناصر ینصرنی» آری! سیدالشهداء شهید عاشورا چنین فرمود.
من نیز پیرو راه ابرمردی چون سیدالشهداء (ع) چگونه زیستن را از او آموختم. راه او را پیشه گرفتم تا چند قطره خونی که در رگها دارم، نثار دین و رهبرم کنم.
خداوندا! تو گواهی که هدف ما در این جنگ و انقلاب، اعتلای کلمه حق و سرنگونی ستمگران است. این مردم جوانانی را از دست دادند که جزو بهترین جوانها بودند و هدفشان حفظ و برقراری حکومت اسلامی بوده است. شما ای مردم! مدیون خون شهدائید. امام را که نائب حجت خداست اطاعت کنید و خود را لایق این رهبری سازید.
والدین خوبم! من به شما تعلق ندارم؛ فرزند اسلام و سرباز خمینی هستم. شما را به خدا امام را تنها نگذارید. وصیت من به مادرم این است که پس از دفن من، بر سر قبرم نُقل بپاشد و گریه نکند. وصیت من به والدین و دوستانم این است که مرا حلال کنید و بعد از شهادتم ناراحت نباشید. مرا قربانی امام حسین (ع) کنید.
خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار.
به امید پیروزی رزمندگان اسلام
حسین رحیمی وند»
انتهای پیام/