به گزارش گروه سایر رسانههای دفاعپرس، «شهید» شاهد شهود عرفانی شد و نقش هرچه خوبی را در چهارفصل گیتی نمایان کرد و چشم ستارگان آسمان را روشن، ققنوس هشت جنت که هفت آسمان را مجذوب خود کرده است، همان عاشقی که در وادی مقدس عاشقی، پر پرواز گشود و فرشتگان را نوازشگر روح نابش کرد.
میخواهیم هر روز را با نامی و یادی از این ستارهها، شب کنیم و کار را با تبرک و مدد از این عارفان عاشق آغاز؛ باشد که ادای دینی باشد بر آن همه رشادت، شهامت، مجاهدت و شجاعت... «برگ سبزی، تحفه درویش»، «تا چه قبول افتد و چه در نظر آید».
وصیتنامه شهید محمد تیموری
«سلام به پدر بزرگوارم، امیدوارم که همیشه حالتان خوب باشد، شما نباید نگران من باشید خداوند در فکر ماست، اگر ما به این سنگرهای دورافتاده نیاییم پس چه کسی میخواهد بیاید؟ اگر نشستیم در خانه و گفتیم ما مسلمانیم درست است؟ نه بخدا درست نیست؛ نمیدانید که چه خونهایی در این بیابان ریخته شده است.
به یک یک برادران و خواهران و به مادرم و قوم و خویشان دعا و سلام میرسانم امیدوارم که هرچه زودتر شما هم به زیارت کربلای حسینی بروید، هیچ کس به من نگفت به جبهه برو، من خودم این راه را انتخاب کردم حال که آمدم به اینجا میدانم اسلام و قرآن چیست تا وقتی به اینجا نیامدم نمیدانستم دین چیست و در خواب غفلت بودم، مگر انسان چند سال زنده است ۱۰۰ سال بیشتر زنده است؟ بعد مردن هم هست بهتر است که گل از غنچگی بچیند نه انکه شکوفه شود و باد خزان آن را ببرد، من نه برای ریا و نه برای کبر و پول و مال دنیا به اینجا امدم بلکه به اینجا امدم تا آخرین نفس با کفار بجنگیم و پیروز شویم.
در پایان فقط امام را دعا کنید.»
منبع: فارس
انتهای پیام/ ۹۱۱