گروه اخبار داخلی دفاع‌پرس ـ سعید شهرابی فراهانی تحلیلگر مسائل بین‌الملل؛ به‌رغم همه مشکلات و کاستی‌ها، یک سال دیگر به عمر انقلاب اسلامی و نظام عزیز جمهوری اسلامی ایران اضافه شد. با نگاه واقع‌گرایانه می‌توان گفت که در طول این سال‌ها، انقلاب اسلامی در برخی از حوزه‌ها بسیار خوش درخشیده و با تحسین دوستان و حتی دشمنان خود روبرو شده است و در بعضی دیگر دچار کندی یا حتی عقب‌ماندگی از آن آرمان‌های مترقی و اهداف متعالی است که در همان بدو نهضت اسلامی توسط مبارزان مخلص و متفکران وارسته طراحی و ایده پردازی شده بود.
هر کجا آرمان‌های ضابطه‌مند و اقدامات مبتنی بر آموزه‌های والای اسلامی که مطابق با فطرت هستند، به‌درستی و به دست اهل انقلاب به‌پیش برده شد؛ نظام نیز سربلند و سینه‌ستبر از میدان‌های سخت بلا و ابتلا بیرون آمد و هر کجا از اصول بنیادین و قانون اساسی یا به کارگیری اهالی انقلاب اسلامی فاصله گرفته شد، روند دستیابی به اهداف ناتمام ماند. تجربه بیش از چهار دهه اثبات کرده است که انقلاب و جمهوری اسلامی ساختار، نرم‌افزار، سخت‌افزار و کارگزار ویژه خود را می‌طلبد. الگویی که با وجود نگاه به دستاورد‌های موفق مادی، علمی و فناوری در جهان؛ باید الزامات خاصی را نیز اعمال کند تا انقلاب اسلامی باشد و بماند.
در این میان، دشواری‌ها متعددی وجود داشته و باز هم پیشامد خواهند کرد. در مسیر حرکت رهایی‌بخش مانند انقلاب اسلامی، نمی‌توان انتظار یک جاده هموار را داشت که همه چیز از آغاز مهیا، آماده و کامل است. همانطور که نباید اشتباهات و خطا‌های گذشته را دوباره و چند باره تکرار کرد، وجود مشکلات و نواقص نیز به معنای غلط بودن اصل آرمان و حرکت انقلاب نیست. پیروزی‌های کوچک و بزرگ یا موقت و نهایی با سماجت و پافشاری بر اراده و اهداف بدست می‌آید نه با تعویض مکرر ریل به خاطر وجود سختی‌های مسیر. غرض آن که اگر امروز نارسایی‌هایی در کشور لمس می‌شود، این مسئله بیش از آن که به ارزش‌ها یا ساختار برگردد، نمایانگر عدم تناسب کارگزاران (اعم از سابق و لاحق)، ابزار و امکانات با مأموریت‌های انقلاب اسلامی است.
فراموش نکنیم همان‌گونه که تاریخ اسلام پر است از خیانت بزرگانش به اسلام، تاریخ انقلاب اسلامی نیز از این دست وقایع کم ندارد. کسانی که از انقلاب اسلامی منتفع شده‌اند و حال با چشیدن اندکی از ناملایمات به انقلاب پشت پا می‌زنند، در حلقه‌های خود به چه فکر می‌کنند؟ انجمن‌هایی که به دنبال حجت بودند، ولی تدین منهای جهاد و حرکت انقلابی را تجویز می‌کنند به کجا می‌روند؟ کسانی که از افراط «نه این و نه آن» در عمل، به التقاط و انحرافِ «هم این و هم آن» در اعتقادات رسیده‌اند، به دنبال چه هستند؟ جاهلان رفاه‌زده و خشکه مقدس که در ظاهر می‌نویسند «هذا من فضل ربّی» و در دل می‌گویند «اوتیته علی علمٍ عندی» (نگاه کنید به سوره مبارکه قصص – آیه شریفه ۷۸) از جان انقلاب چه می‌خواهند؟ آکادمیسین‌های غرب و شرق زده و «فلانو فیل»هایی که در بیخ گوش مقامات مسئول و مسئولین مقام و حتی اتاق استراحت آنان در حال تردد و بعضاً جولان بوده و هستند، چه نقشی را ایفا کرده و خواهند کرد؟
خودمان را که نمی‌خواهیم گول بزنیم؛ می‌توان زیارت عاشورا با مجلد‌های طلاکوب را در اتومبیل‌های میلیاردی زمزمه کرد و به عاشوراییان بی‌اعتنا بود.
می‌توان شمع جمع انجمن شد، ولی در کنجی خارج از دید نشست و کار خود را کرد!
می‌توان برای برون‌رفت از چالش‌های موجود در جمهوری اسلامی، نظریات پرطمطراق و مشعشع را در سالن جلسات این وزارتخانه و آن ارگان با سرفیس تشریح کرد و در عین حال اعتقادی به انقلاب نداشت!
می‌توان در حجره‌های سوق‌المسلمین به چرتکه انداختن و قرقره شرعیات بیع و شراء پرداخت، ولی – چنان که افتد و دانی - انقلاب و اهلش را هم یکجا و در بزنگاه معامله کرد!
اسلام راکد یا منحرفی که از دل آن سجاده‌نشین‌های باوقار متنسک یا علامه و علامه‌زادگان متهتک و هنجارشکن و ساختارشکن بیرون بیایند، بهترین محل برای نفوذ و رخنه است؛ چنان که دیده‌ایم و دیده‌اید و دیده‌اند!
تعارف که نداریم، سرویس‌های اطلاعاتی آمریکا و انگلیس و صهیونیستی عمری گوش خوابانده‌اند برای زدن انقلاب و نظام و برایشان چه چیزی بهتر از این که کوبیدن بنای انقلابی را به دست همین پیاده نظام غافل و جاهل یا خائن صورت بدهند؟
جویدن آرمان‌های انقلاب از داخل، یک طراحی قدیمی است که در موارد مشابهی نیز در سایر کشور‌ها جواب داده است. سرویس‌های اطلاعاتی بیگانه برای پوک کردن اسکلت یک انقلاب و فروریزی آن، گاه بیش از دو یا سه دهه وقت صرف می‌کنند. مقاومت و استقامت در این نبرد عمدتاً پنهان و بعضاً آشکار، کار متدینین گوشه‌نشین یا افراطیان به جاده خاکی زده نیست. این‌ها اگر گرهی به کار انقلاب و مردم نیندازند، گرهی را نیز نخواهند گشود. انقلاب اسلامی در گام دوم خود با همان فرمول معجزه آسایی که همواره بر فتنه‌ها غلبه کرده، به جنگ موانع و مشکلات خواهد رفت: و لا یحمل هذا العَلَم الّا اهل البَصَر و الصَّبر و العِلم بمواضع الحقّ.
انتهای پیام/ ۹۱۱
