به گزارش گروه سایر رسانههای دفاعپرس، شهید «ابوالفضل بصیری» فرزند «محمد»، هفدهم دی ۱۳۴۵ در تهران دیده به جهان گشود و سرانجام در تاریخ هفتم اسفند ۱۳۶۰ به فیض شهادت نائل آمد.
وصیتنامه شهید بصیری
«نپندارید که شهیدان راه خدا مردهاند بلکه زنده به حیات ابدی شدند و در نزد خدا متنعم خواهند بود. آنان به فضل و رحمتی که از خداوند نصیبشان گردیده شادمانند و به آن مؤمنان که هنوز به آنها نپیوستهاند و بعداً در پی آنها به راه آخرت خواهند شتافت مژده دهند که از مردن هیچ نترسند و از فوت متاع دنیا هیچ غم مخورند. آنها را بشارت به نعمت و فضل خداوند و اینکه خداوند اجر اهل ایمان را هرگز ضایع نمیگذارد.» (قرآن کریم)
خدایا! تنها تو را میپرستم، از تو یاری میجویم و تنها از تو طلب مغفرت و آمرزش میکنم.ای خدای یکتا! گناهان مرا به فضل کرمت ببخشای و بیامرز، یاریم کن تا پاک و خالص از این دنیای فانی رخت بربندم. من که در تمام طول عمرم خدمتی به اسلام نکردم شاید با شهادتم بتوانم دیِن خود را به اسلام ادا نمایم و خونم درخت اسلام را آبیاری نماید.
سرمایهداران و مستکبران عالم که در کاخهای سفید به سر میبرند، بدانند که خون شهیدان کاخهای ظلم آنان را واژگون خواهد ساخت و بساط ظلم و جورشان در صحنه گیتی برچیده خواهد گشت.
من تنها راه سعادت را در ایمان، جهاد، شهادت دیدم و در راه رسیدن به الله و یافتن سعادت جاوید، این سد را به کار بستم. باشد که خدایم از من قبول کند و رستگار گردم.
به خواهر و دیگر خواهران دینی توصیه میکنم که، چون زینب (س) بر یزیدیان زمان بخروشند و ندای مظلومانه حسینیان تاریخ را به گوش عالمیان برسانند.
از دوستان و آشنایانم میخواهم که همگی به خود آیند و به راه راست برگردند. بدانند که بازگشت همه بهسوی خداست و باید در روز محشر و محضر عدل الهی حساب پس دهند.
سیاه نپوشید و شهادتم را به هم تبریک بگویید
پدر و مادر عزیزم! برای آخرین بار در این دنیای فانی با شما وداع میگویم. شما را به خدا میسپارم و از اینکه نتوانستم از آن همه خوبی و زحمات شما قدردانی کنم شرمندهام. امیدوارم که شهادت مرا مایه افتخار خویش بدانید و از اینکه فرزندی داشتید و در راه خدا اهدا نمودید، خوشحال باشید. برای من حتی قطرهای اشک نریزید که به هیچ وجه راضی نیستم. سیاه نپوشید و شهادتم را به هم تبریک بگویید.
از کسانی که از صمیم قلب به اسلام، قرآن، انقلاب و امام معتقد نیستند و به آنها عشق نمیورزند خواهش میکنم زیر تابوت مرا نگیرند و در بهشت زهرا (س) بر سر مزارم نیایند.
در اهداف و آرمانهای معنوی که ارزش آن بالاتر از تن و جان است، رمز پیروزی از آنِ کسانی است که در راه آن فداکاری و از جان گذشتگی نشان دهد.
«شعار ما شهیدان، نبرد تا پیروزی»
منبع: نوید شاهد
انتهای پیام/ ۹۱۱