به گزارش خبرنگار اخبار داخلی دفاعپرس، عبرت مهم بحران اوکراین که کشورهای متعددی نیز آن را تجربه کرده اند، دل بستن به قدرتهای بیگانه و اتکای به آنان برای حل مشکلات است.
همین دو ماه پیش بود که «اشرف غنی»، رییسجمهور پیشین افغانستان که پس از سقوط این کشور بهدست طالبان به امارات فرار کرده است، در اولین گفتوگوی رسمی خود، به شبکه ۴ رادیوی بی بی سی گفت که دلیل اصلی سقوط افغانستان، اعتماد او به شرکای بینالمللی از جمله آمریکا بود.
همین اشتباه از سوی زلینسکی نیز تکرار شد و او هم در باتلاق اعتماد به غرب گرفتار گشت و فریادهای امروز او که ما تنها ماندیم نمیتواند اوکراین را از این مخمصه نجات بدهد!
اهمیت و ضرورت قوی بودن
عبرت دیگر از تحولات اوکراین، اهمیت و ضرورت قوی بودن است. اگر کشوری توان دفاع از خود را نداشته باشد و بخواهد به قدرت دیگران اعتماد و اتکا کند سرنوشتی بهتر از اوکراین نخواهد داشت. نمیخواهم از داشتن سلاح اتمی دفاع بکنم، اما به احتمال زیاد اگر اوکراین زرادخانههای اتمی خود را با اعتماد به تضمین آمریکا، انگلیس و روسیه در ۱۹۹۴ نابود نکرده بود، امروز در چنین شرایطی گرفتار نمیشد!
نکتهای که نماینده پارلمان اوکراین نیز به صراحت بیان کرد. همینجا لازم است اشاره کنیم که همه اصرار و تلاش غربیها طی سالهای اخیر اولا" برای محدود کردن قدرت موشکی جمهوری اسلامی ایران و ثانیا" چشم پوشی کشورمان از قدرت منطقهای اش دقیقا" با همین هدف جلوگیری از تحقق ایران قوی است تا هرگاه اراده کردند آنچه بر سر اوکراین آمد بر سر ایران بیاورند و درس دیگر از بحران اوکراین، نقش مردم در دفاع از کشورشان است.
وقتی نظامی به جای اتکا به توان مردم خود، به بیگانگان تکیه میکند و وقتی فردی بدون صلاحیت، سکاندار اداره کشور میشود، مردم نیز انگیزهای برای دفاع از کشور خود پیدا نمیکنند. از ابتدای شروع بحران، دولت اوکراین از مردم خود درخواست کرده سلاح بدست بگیرند و از میهن خود در برابر روسیه دفاع کنند، ولی تاکنون خبری از همراهی مردم با این درخواست نشنیدهام! این را مقایسه کنید با آنچه در ایران ما در دوران دفاع مقدس رخ داد و یا به جهاتی مهمتر، در دفاع از حرم!
وعدههای دروغین غرب
غرب در حالی با ادعای حمایت نظامی و اقتصادی از اوکراین در نهایت این کشور را دچار اشتباه محاسباتی نزاع با مسکو کرد که پس از آغاز درگیری نظامی عملا غرب اقدامی در حمایت از کییف صورت نداده و در حد شعار باقی مانده است.
هر چند که غرب ادعا میکند که چند صد میلیون دلار و ارسال تسلیحات نظامی برای اوکراین را در نظر گرفته، اما در عمل اقدام حمایتی خاصی از آن نداشته و به جای اعزام نیرو صرفا به واژه اعمال تحریم علیه روسیه بسنده کرده است.
هرچند که برخی برآنند تا چنان القا سازند که این امر برگرفته از تبانی غرب با روسیه بر سر سایر مسائل جهانی است، اما حقیقت امر آن است که هیچ تبانی در کار نبوده و غرب از اوکراین صرفا به عنوان یک طعمه استفاده کرده و در نهایت نیز در معرکه جنگ آن را تنها رها کردند.
مشابه این رفتار را اخیرا از سوی نیروهای سنتکام در امارات میتوان مشاهده کرد که چنانکه به رغم میلیاردها دلار هزینه امارات برای برخوردار شدن از حمایتهای آمریکا در زمان لازم، فرمانده سنتکام رسما اعلام کرد در زمان حمله موشکی و پهپادی یمنیها به ابوظبی نیروهای آمریکایی در پناهگاه بودند تا آسیب نبینند.
تحولات امروز اوکراین و خیانتهای اروپا و آمریکا به کییف درسی است برای آنان که غرب را قبلهگاه خویش قرار داده و بر این ادعایند که حل مشکلات در گرو همگرایی با غرب صورت میگیرد.
سوم آنکه بحران اوکراین درسی مهم برای مصرف کنندگان انرژی نیز داشته است و آن اینکه سقوط بازارهای مالی و افزایش قابل توجه قیمت انرژی به دلیل ایجاد بحران در شرقیترین بخش از جغرافیای اروپا، نشان داد که بیثباتی و ناامنی در همه اشکال آن در نیمکره شرقی جهان، آسیبهای جدی را متوجه منافع غرب خواهد کرد.
این هشداری بزرگ برای آنانی است که مدعی گزینههای دیگر علیه ایران در صورت به نتیجه نرسیدن مذاکرات هستند. هرگونه تشدید تحریم و یا گزینه نظامی قطعا بالاترین خسارت را به اروپا وارد خواهد ساخت چنانکه اکنون نیز قیمت نفت به ۱۰۰ دلار رسیده است.
بحران اوکراین نشان داد که از یکسو دل بستن به وعدههای غرب که هیچ تعهدی را اجرایی نمیسازد، نتیجهای جز نابودی ندارد و از سوی دیگر غرب باید دریافته باشد که بازی با آتش در شرق جهان برابر با سوختن اروپا از تبعات این آتش افروزی است.
بنابراین غرب اگر به دنبال تکرار نشدن هزینههای سنگین بحران اوکراین نیست باید از رویکرد زیاده خواهانه در مسائل جهانی ازجمله مذاکرات وین دست برداشته و با عقلانیت بیشتری در مسیر تعامل و به نتیجه رسیدن مذاکرات بر اساس اصول لغو تحریمها، راستی آزمایی این لغو از سوی ایران و تضمین دادن مبنی بر تکرار نشدن بدعهدی غرب را در پیش بگیرد.
گزارش از امیر قشقایی
انتهای پیام/341