به گزارش گروه سایر رسانههای دفاعپرس، «شهید» شاهد شهود عرفانی شد و نقش هرچه خوبی را در چهارفصل گیتی نمایان کرد و چشم ستارگان آسمان را روشن، ققنوس هشت جنت که هفت آسمان را مجذوب خود کرده است، همان عاشقی که در وادی مقدس عاشقی، پر پرواز گشود و فرشتگان را نوازشگر روح نابش کرد.
میخواهیم هر روز را با نامی و یادی از این ستارهها، شب کنیم و کار را با تبرک و مدد از این عارفان عاشق آغاز؛ باشد که ادای دینی باشد بر آن همه رشادت، شهامت، مجاهدت و شجاعت... برگ سبزی، تحفه درویش، تا چه قبول افتد و چه در نظر آید.
وصیتنامه شهیدموسی صبوریان
«بسم رب الشهدا و الصدیقین
با سلام و درود به یگانه منجى بشریت مهدى موعود و نایب برحقش خمینى پیر حقیقت شهیدپرور ایران و خانواده شهدا که حق بزرگى بر گردن ما دارند.
با نام الله خالق انسانها؛ خداوندى که به ما انسانها جان داد و راه روشنایى و ظلمت را نشان داد و ما را مورد آزمایش قرار داد وصیتنامه خود را شروع میکنم.
بنده این راه را آگاهانه و با میل خود و با اشتیاق انتخاب کردم و آمدم، خداوند بزرگ را شکر میکنم که به من توفیق این را داده که به این دانشگاه الهى که واقعا دانشگاه انسانسازى است بیایم، من در حالى که این وصیتنامه را مینویسم با امام حسین (ع) عهد میبندم که تا آخرین قطره خونم در راه اسلام مبارزه کنم؛ و پیامى که ما رزمندگان و تمام شهیدان به ملت شهیدپرور ایران داریم این است که تا میتوانید به فرمایشات پیامبرگونه امام امت، امامى که ما را از زیر سلطه تمام ابرقدرتها و سلطنت منحوس ۲۵۰۰ ساله پهلوى نجات داد گوش فرا دهید و به آن عمل کنید.
دیگر اینکه تا مى توانند در تمام مجالس اسلامى شرکت کنید، چون دشمن از آنها وحشت دارد و تا مىتوانید دشمن داخلى و خارجى را به وحشت بیندازند.
به پدر و مادر و برادر و خواهر گرامیام سلام و دعا میرسانم، اى مادرجان! از تو میخواهم اگر لیاقت داشتم شهید شوم ناراحت نباشى و با روحیه خود مشتى محکم به دهان دشمنان اسلام بزنی؛ و تو اى پدر جان از اینکه براى من زحمت کشیدى و مرا بزرگ کرده و تحویل جامعه و اسلام دادى قدردانى میکنم؛ امیدوارم براى من ناراحت نباشی و خدا را شکر کنی؛ براى من از خداوند بزرگ طلب آمرزش کن؛ و تو این برادرجان از تو میخواهم که راه مرا هر طور که میتوانى ادامه دهى و از اینکه برادرت را از دست دادهاى ناراحت نباشی، در راه شهدا قدمهایت استوارتر و محکمتر باشد و با روحیه خود دیگران را در این راه تشویق کن؛ و تو اى خواهر گرامى از تو میخواهم در نبود من هرگز ناراحت نباشى و افتخار کنى برادرت را در چنین راهى از دست داده، چون راهى را که ما پیمودهایم و میپیماییم بر حق است، زینبوار و زینبگونه راهم را ادامه بده.
خواهرم این را بدان که سیاهى چادر تو یعنى حفظ حجاب از سرخى خون من باارزشتر است و دشمن از سیاهى چادر تو بیشتر از سرخى خون من وحشت دارد؛ پس اى خواهر تا میتوانى در حفظ حجاب کوشا باش و این امر بزرگ را به دیگر خواهران گرامى توصیه کن، زیرا این خواست تمام شهداى اسلام است.
اگر پیروز شدیم که میشویم به امید خداوند بزرگ فکر نکنید که جنگ تمام شد باید در هر گوشهاى از جهان که صداى خطرى به گوش رسید به آنجا برویم و آن ظالم را از بین ببریم؛ و در آخر وصیت خود از تمام دوستان و آشنایان مى خواهم اگر بدى تا بحال از این بنده گنهکار و حقیر دیده اند مرا ببخشند و از خداوند بزرگ براى بنده طلب مغفرت و آمرزش بکنید.»
منبع: فارس
انتهای پیام/ ۹۱۱