گروه دفاعی امنیتی دفاع‌پرس- شهاب شعبانی‌نیا؛ تحریم‌های غرب علیه ایران، ظالمانه و غیرقانونی است و برجامی که دولت غربزده‌ی یازدهم و دوازدهم به آن می‌بالید نیز نتوانسته موجب لغو این تحریم‌ها شود. در کنار این موضوع، طی سه دهه گذشته هم، تذکرات رهبر معظم انقلاب اسلامی نسبت به پرهیز از اتکاء به درآمد نفتی و فاصله گرفتن از اقتصاد تک‌محصولی، چندان از سوی دولت‌های مختلف ترتیب اثر داده نشد و به همین دلیل، پس از اعمال تحریم‌های نفتی علیه کشورمان، هر از گاهی شاهد شیطنت غربی‌ها در توقیف نفتکش‌ها و محموله‌های نفتی ایران هستیم.
در همین راستا، کشور یونان به‌عنوان آلت دست رژیم آمریکا و در همراهی با تحریم‌های غیرقانونی استکبار جهانی علیه ایران، اواخر فروردین امسال اقدام به توقیف یک نفتکش روسی حامل نفت ایران در آب‌های ساحلی خود کرد. خبر‌های جدید نیز حاکی از جابجایی محموله نفت ایران به یک نفتکش آمریکایی جهت انتقال به آمریکا بوده است. مقامات کشورمان در واکنش به این اقدام دولت یونان، آن را مصداق دزدی دریایی و راهزنی بین‌المللی خواندند و وزارت امور خارجه با احضار کاردار سفارت یونان و همچنین سوئیس، اعتراض خود را نسبت به این خصمانه اعلام کردند.
اما از آنجایی که تجربه ثابت کرده است در مواجهه با مستکبران و دولت‌های دست‌نشانده آن‌ها، پیگیری امور صرفاً از طریق دیپلماتیک، نتیجه‌بخش نیست، روز جمعه (ششم خرداد) نیروی دریایی سپاه پاسداران در پاسخ به دزدی دریایی دولت یونان، دو نفتکش این کشور را در خلیج فارس توقیف کرد. این اقدام سپاه بر اساس قاعده «اعتداء» یا «مقابله به مثل» صورت گرفت؛ بر این اساس، اگر کسی مورد ظلم قرار بگیرد، حق مقابله به مثل دارد.
در واقع، زمانی که پیگیری مسائل از طریق دیپلماتیک به بن‌بست می‌رسد، بهره‌گیری از ظرفیت‌های نظامی و به بیان بهتر، توسل به زور عامل مؤثری است که می‌تواند طرف مقابل را که به هیچ اصولی پای‌بند نیست، به پذیرش خواسته‌های‌مان وادار کند.
شبیه همین ماجرا نیز تیرماه سال ۱۳۹۸ با توقیف نفتکش انگلیسی «استنا ایمپرو» از سوی سپاه رخ داد. این اقدام سپاه نیز در پی توقیف نفتکش «گریس ۱» که حامل نفت خام ایران بود، صورت گرفت. در آن واقعه، مقامات جبل الطارق به دستور انگلیسی‌ها و با دخالت نیروی دریایی انگلیس، شناور یادشده را توقیف کرده بودند، اما پس از اقدام قاطعانه ایران، ناچار به رفع توقیف و آزادسازی نفتکش «گریس ۱» شدند.
دزدی دریایی آمریکا و متحدانش به همین موارد، محدود نمی‌شود. سال گذشته نیز توقیف نفتکشی که نفت ایران را بدون پرداخت بهای آن، به سرقت برده بود، خبرساز شد. در آن ماجرا، نفتکش متخلف چندهزار کیلومتر دورتر از کشورمان شناسایی و با ترفند‌هایی به سوی دریای عمان هدایت شد که نهایتاً در این منطقه، سپاه پاسداران با هلی‌برن نیروهای خود بر عرشه نفتکش یادشده، آن را در اختیار گرفت و حضور ناوگان دریایی ارتش تروریست آمریکا در حمایت از این نفتکش نیز نتوانست مانع از انجام وظیفه نیروهای مسلح ایران در حفاظت از منافع کشورمان شود.
یونانی‌ها گویا فراموش کرده بودند که ایران برای تأمین منافع خود و حراست از داشته‌هایش، مستقیماً مقابل قدرت‌هایی همچون آمریکا و انگلیس ایستاد و آن‌ها را وادار به تغییر موضع کرد. اگر در مقابل توقیف یک نفتکش ایرانی، یک نفتکش انگلیسی توقیف شده بود، حالا یونانی‌ها دو نفتکش خود را در این تقابل نابخردانه، از دست داده‌اند و ناچارند با پرداختن غرامت و بهای نفتی که به سرقت برده بودند، مانع از توقیف سایر شناورهای خود در خلیج فارس از سوی ایران بشوند. در این میان، برخی کاربران فضای مجازی نیز با تلفیق موضوع سرود «سلام فرمانده» با توقیف نفتکش‌های یونانی، جمله‌ای طنزآمیز اما قابل تأمل را درباره وضعیت یونان مطرح می‌کنند، مبنی بر اینکه چون یونان به فرمانده (ایران) سلام نکرد، تاوان پس داد. در واقع، اقتدار نیروهای مسلح کشورمان موجب شده است که غربی‌ها و به‌طور ویژه دشمنان ملت ایران ناچار به کرنش و پذیرش قدرت جمهوری اسلامی ایران شوند.
با توجه به آنچه بیان شد، باید به غربی‌ها، مجدداً یادآوری کرد که «دوران بزن و دررو تمام شده است» و اگر اقدامات خصمانه آن‌ها علیه کشورمان ادامه یابد، بستن تنگه هرمز و تنگه‌هایی که در اختیار متحدان کشورمان است، عرصه را بر طرف مقابل تنگ و او را مجدداً وادار به پوزش و تصحیح روند اشتباه خویش خواهد کرد.
انتهای پیام/ 200
