گروه بین‌الملل دفاع‌پرس - روزبه قمصری؛ دیدار و ملاقات‌های مقامات آمریکا و عربستان امری عادی بوده که بر اساس شرایط منطقه و جهان و همچنین وضعیت سیاسی دو کشور همواره با فراز و نشیب‌هایی هم همراه بوده است؛ این در حالی است که همیشه بخشی از این مذاکرات صرفا در حوزه‌های گوناگون و در جهت دخالت در امور داخلی ایران توسط سران و مقامات مختلف عربستان به‌عنوان کشور دوست و همسایه ایران هدایت و رهبری شده است.
حال اگر بخواهیم نگاهی دقیق‌تر و موشکافانه‌تر به این گفت‌وگوی تلفنی داشته باشیم باید به موضوعات مختلف و متنوعی که در این گفت‌وگو مطرح شد، بپردازیم. یکی از این موضوعات تمدید آتش‌بس یمن بود که با توجه به اینکه این جنگ نابرابر به رهبری عربستان و با حمایت آمریکا آغاز شد، ولی مجموع عواملی، چون ضربات سخت و دردناکی که ریاض از انصارالله یمن دریافت کرد و اهدافی که آمریکا در رسیدن به آن‌ها ناکام ماند، آن‌ها را مجبور به تن دادن به این آتش‌بس کرده است.
البته حاکمان عربستان سعودی بسیار علاقمند هستند که در نقش یک کشور بزرگ و مهم در معادلات بین‌المللی حاضر شوند و به همین علت هم است که در گفت‌وگو‌ها و دیدار‌های خود با سایر کشور‌ها به خصوص آمریکا سعی می‌کنند در مورد مسائل و بحران‌های بین‌المللی گفت‌وگو کنند تا از این طریق به کشورهای جهان اهمیت و جایگاه خود را نشان بدهند.
بر این اساس است که در این دیدار نیز شاهد بودیم که وزیر امور خارجه عربستان پیرامون جنگ اوکراین با همتای آمریکایی خود بحث و تبادل نظر کرد. موضوعی که با توجه به وزن سیاسی و جایگاه بین‌المللی عربستان که چندان هم قابل توجه نیست بیشتر جنبه تشریفاتی و حتی طنز به خود می‌گیرد.
اما می‌رسیم به موضوع اصلی گفت‌وگوی عربستان و آمریکا که همانا فعالیت‌های هسته‌ای ایران است. هدف و نحوه بحث و تبادل نظر این دو کشور بر سر این موضوع از همان ابتدا نشان از دخالت این دو کشور در امور داخلی جمهوری اسلامی ایران دارد. این در حالی است که عربستان به‌عنوان کشور همسایه ایران با توجه به سابقه و پیشینه تاریخی که پیرامون تعامل با ایران دارد هیچ‌گاه روابط حسنه و دوستانه‌ای با ایران نداشته و خصومت و دشمنی همواره در لایه‌های زیرین فعالیت‌های این کشور علیه ایران به چشم می‌خورد.
نکته دیگر اینکه با توجه به اینکه عربستان همسایه ایران است و به‌دنبال روابط حسنه با ایران باشد، اما با تأسی از سیاست‌های تحمیلی برخی از کشورهای فرامنطقه‌ای گاهی این روابط شکل دیگری پیدا می‌کند.
این در حالی است که جمهوری اسلامی ایران به‌عنوان کشوری آزاد و مستقل همواره سعی کرده روابط خوب و مناسبی با کشورهای همسایه به خصوص کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس داشته باشد.
موضوع دیگری که بار‌ها مقامات مختلف جمهوری اسلامی ایران در دیدار با مقامات و سران سعودی و کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس عنوان کردند، این است که امنیت خلیج فارس به‌عنوان شاهراه صادرات انرژی به جهان بهتر است بوسیله همین کشور‌ها تامین شود نه کشورهایی که فرسخ‌ها از اینجا فاصله دارند.
علت این امر هم این است که امنیت خلیج فارس فقط برای کشورهایی چون، ایران، عربستان، بحرین، کویت، قطر و ... اهمیت دارد، زیرا اگر این منقطه ناامن باشد دود آن در وهله نخست به چشمان این کشور‌ها می‌رود نه آمریکا و کشورهایی که همسایگی با خلیج فارس بسیار مهم و استراتژیک ندارند.
در پایان باید به نکته بسیار مهم و حیاتی اشاره کرد که اگر عربستان و دیگر کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس به دنبال تامین و افزایش امنیت خلیج فارس هستند بهتر است تا به جای آمریکا با ایران و همسایگان خود مذاکره و گفت‌وگو کنند؛ چون امنیت «خلیج فارس» با حضور نیرو‌های منطقه‌ای تامین می‌شود، نه فرامنطقه‌ای!
انتهای پیام/ ۱۳۴
