به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، در یک بازه ده روزه، ۴۴ نفر در تیراندازی‌های جمعی در سراسر آمریکا به قتل رسیدند.
به گزارش «نیویورکر» «این کارناوالی از خشونت است در میان موارد دیگر که بزدلی سیاسی بخش بزرگی از مدیریت آمریکا و تظاهر ضعیف اخلاقی را تأیید کرد.»
در این میان، تیراندازی‌های جمعی دیگری در «ایندیانا، واشنگتن، فلوریدا، کالیفرنیا، لوئیزیانا، ایلینوی، پنسیلوانیا، کارولینای شمالی» و جا‌های دیگر رخ داد.
برخی از قربانیان تیراندازی ظاهرا به دلیل سیاهپوست بودن کشته شدند؛ دیگران به دلایلی که هنوز غیر قابل تشخیص است، کشته شدند.
تیراندازی در «بوفالو و اوالده»، اگرچه، شباهت‌های قابل توجهی داشت، اما هر دو توسط جوانان ۱۸ سالهای که به طور قانونی تفنگ‌های نیمه اتوماتیک را اندکی قبل از کشتارشان خریداری کرده بودند، انجام شد.
این حقایق قابل توجه است به خصوص ۱۰ سال پس از حوادث وحشتناک در «نیوتاون»، جایی که یک جوان ۲۰ ساله با یک تفنگ نیمه اتوماتیک وارد مدرسه ابتدایی «سندی هوک» شد و ۲۰ کودک و شش بزرگسال را به ضرب گلوله کشت.
این‌ها بیانگر دیدگاه جامعه‌ای است که در آن سلاح گرم مانند تلفن‌های همراه رایج است و اسلحه بیشتر به معنای ایمنی بیشتر است.
«فریدل»، استادیار جرم‌شناسی در دانشگاه ایالتی «فلوریدا»، به نرخ مالکیت اسلحه و گسترش قوانین حمل مخفی بین سالهای ۱۹۹۱ تا ۲۰۱۶ نگاه کرد و یافته‌های وی نشان داد که نرخ قتل با اسلحه در ایالت‌هایی با سیاست‌های حمل آسان‌تر ۱۱ درصد بیشتر از ایالت‌های با قوانین سخت‌گیرانه‌تر بود.
علاوه بر این احتمال تیراندازی‌های جمعی در ایالت‌هایی با مالکیت بیشتر اسلحه حدود ۵۳ درصد افزایش یافت.
جدیدترین قتل عام در تگزاس رخ داد؛ ایالتی که بیش از هشت هزار فروشنده اسلحه دارد و تخمین زده می‌شود که ۳۷ درصد از مردم دارای سلاح گرم هستند.
اما موضوع حمل سلاح در آمریکا سیاسی شده و ذاتا سیاسی است؛ دسترسی قانونی به تسلیحات درگیر سیاست است، اما مشهودترین مردمی که از سیاسی دیدن این چیز‌ها امتناع می‌ورزند، اتفاقاً برای مناصب سیاسی انتخاب می‌شوند.
منبع: میزان
انتهای پیام/ ۹۱۱
