گروه بین الملل دفاع پرس - محمد جواد مهدیزاده؛ عملیات اخیر مقاومت اسلامی لبنان در اعزام سه فروند پهپاد غیرمسلح برای شناسایی اقدامات رژیم صهیونیستی در میدان گازی مورد مناقشه «کاریش»، واقع در غرب خط دریایی-زمینی رأس الناقوره مابین جنوب لبنان و شمال فلسطین اشغالی، پیام بسیار واضحی برای ارتش اسرائیل و مقامات سیاسی این رژیم داشت: «هرکس که بخواهد به منافع لبنان تعرض کند، با پاسخ قاطع مقاومت اسلامی لبنان مواجه خواهد شد!»
حزبالله لبنان طی بیانیهای که روز شنبه صادر کرد، اعلام کرد تیمهای عملیاتی شهیدان «جمیل سکافی» (همرزم و دوست شهید حسین ایوب و از بنیانگذاران واحد شناسایی هوایی در مقاومت اسلامی لبنان) و «مهدی یاغی» (از افسران زبده و شناخته شده مقاومت اسلامی در نبردهای سوریه) ضمن اعزام سه فروند پهپاد غیرمسلح در ابعاد مختلف به میدان کاریش، مأموریتهای شناسایی محول شده را انجام دادند.
اگرچه طرف اسرائیلی سعی دارد با برجسته کردن انهدام این سه فروند پهپاد غیرمسلح توسط یک فروند جنگنده اف ۱۶ و سامانه موشکی «باراک»، آن هم زمانی که مأموریت این پهپادها به طور کامل انجام شده بود، برای خود یک قدرت نمایی رسانهای در فضای بین الملل ایجاد کند، به خوبی میتوان فهمید که اسرائیل تا چه میزان از نفوذ هواپیماهای بدون سرنشین نیروی هوایی حزب الله لبنان به هراس افتاده است. البته باید این را در نظر داشت که تهدید پهپادهای حزب الله موضوع جدیدی برای اسرائیل نیست، بلکه ارتقای سطح تهدید و توان رزمی، در کنار گسترش کمی و کیفی این تجهیزات، باعث وحشتن تل آویو شده است.
سالهای ابتدایی پس از آزادسازی جنوب لبنان، حزب الله لبنان از هواپیماهای بدون سرنشین ابابیل در شناسایی و رصد تحرکات مرزی ارتش رژیم صهیونیستی و شناسایی نقاط مورد هدف برای اجرای عملیاتهای اسیرگیری از نظامیان رژیم صهیونیستی استفاده میکرد. این توانایی پس از جنگ ۳۳ روزه به صورت قابل توجهی ارتقا پیدا کرد تا جایی که در سالهای جنگ سوریه و پیش از ورود مقاومت اسلامی لبنان به صورت گسترده به این جنگ، مقاومت اسلامی با اعزام یک هواپیمای شناسایی به نام «ایوب»، که به یاد یکی از فرماندهان شهید بنیانگذار نیروی شناسایی-رزمی هوایی در مقاومت اسلامی شهید «حسین ایوب» این طور نام گرفت، برفراز تأسیسات اتمی دیمونا در جنوب فلسطین اشغالی، وحشت را به وجود مقامات ارشد سیاسی و نظامی در تل آویو وارد کرد. در جنگ سوریه نیز مقاومت اسلامی با استفاده گسترده از پهپادها، توانست هم در میدان شناسایی هم در ضربات هوایی، شکستهای سنگینی به تروریستهای تکفیری مورد حمایت آمریکا و رژیم صهیونیستی و دولتهای منطقهای حامی آنان وارد کند.
طی ماههای اخیر، حزب الله لبنان چند مورد عملیات پهپادی برای شناسایی مواضع و تحرکات رژیم صهیونیستی انجام داده است که مهمترین آن ها، عملیات اعزام پهپاد حسان (به یاد سردار شهید حاج «حسان اللقیس») و عملیات اخیر بوده اند. با این وجود، اسرائیل به خوبی میداند که تنها تهدید دریایی، اعزام گسترده پهپادها جنگنده یا انتحاری به سمت میادین انرژی مورد مناقشه در دریای مدیترانه نیست.
چند سال پیش، نگارنده این سطور در یک مصاحبه مکتوب در روز شهید (سالروز عملیات شهید احمد قصیر) سخن از «نیروهای ویژه دریایی» مقاومت اسلامی لبنان، به عنوان یک تهدید جدی برای رژیم صهیونیستی و آمریکا و نسبت به دیگر نیروهای مقاومت اسلامی کمتر شناخته شده، به میان آورد. این نیروها از دهه ۶۰ شمسی به صورت مداوم دوره دیده و نه فقط از نظر کیفی رقیب نیروهای ویژه دریایی جبهه دشمن، یگانهای دریای ناتو خصوصا واحد «سیلز» نیروی دریایی آمریکا و سپس واحد «شایطت ۱۳» نیروی دریایی اسرائیل، در دریای مدیترانه به شمار میروند، بلکه این قدرت را دارند تا در صورت نیاز همزمان در نبردهای زمینی در جبهه شمال فلسطین اشغالی نیز نقش موثری ایفا کنند. اسرائیلیها هنوز ضربه سختی که از یکی از یگانهای این واحد، تحت فرماندهی شهید «سید هاشم فخرالدین» و همرزمان شهیدش، در مقابل ساحل منطقه «عدلون» در جنوب لبنان در سال ۱۳۶۶ دریافت کردند، را فراموش نکرده اند.
سومین تهدیدی که صهیونیستها در کنار یگان ویژه دریایی و نیروی هوایی مقاومت اسلامی لبنان باید نسبت به آن نیز بیش از پیش توجه داشته باشند، تهدید موشکی مقاومت اسلامی، البته این بار موشکهای زمین به دریای مقاومت اسلامی، است. مقاومت اسلامی لبنان در جنگ ۳۳ روزه توانست با انهدام دو ناو جنگی و یک قایق توپدار صهیونیست در مقابل دریای مدیترانه، اقتدار دریایی صهیونیستها را به چالش بکشد. این بار حجم و کیفیت این تهدید بسیار سختتر از قبل خواهد بود.
گفته میشود که غیر از موشک کروز «نور»، که طبق نظر کارشناسان نظامی طی جنگ ۳۳ روزه ناو جنگی «ساعر-۵» (آحی حانیت) را پس از سخنرانی زنده سید حسن نصرالله در مقابل ساحل بیروت هدف قرار داد، زرادخانه موشکهای دریایی حزب الله انواع دیگری از موشکهای کروز و بالستیک دریایی، نظیر «کوثر»، «رعد»، «خلیج فارس» و حتی موشک فوق پیشرفته روسی «یاخونت»، را نیز در اختیار دارد. این موضوع به این معنی است که در صورت وقوع درگیری نظامی دریایی در مدیترانه شرقی، هر نوع کشتی متعلق به رژیم صهیونیستی یا در حال کمک به رژیم صهیونیستی میتواند یک هدف بالقوه برای موشکهای زمین به دریای مقاومت اسلامی لبنان باشد.
با در نظر گرفتن نکات فوق، کاملا طبیعی به نظر میرسد که اسرائیلیها دچار وحشت قابل توجهی شده باشند. طی جنگ ۳۳ روزه رژیم صهیونیستی تلاش کرد در ابتدای جنگ با استفاده از حملات گسترده هوایی و انهدام زیرساختهای لبنان، مقاومت اسلامی را تضعیف کند، اما در نهایت وادار به ورود به باتلاق نبردهای زمینی شد و عاقبت به یک عقب نشینی خفت بار در ۲۳ مرداد ۱۳۸۵ تن داد. نوع تهدید این بار بسیار شدیدتر است.
در زمان جنگ ۳۳ روزه، هدف مقاومت اسلامی لبنان آزادسازی اسرای لبنانی از اسارت اسرائیل و استفاده از معادله موشکی برای دفاع از شهرهای لبنان در برابر حملات هوایی اسرائیل بود و این بار آزادسازی منافع لبنان از چنگ صهیونیسم. عملیات اخیر با تمام حواشی آن، ضمن تأکید بر افزایش توان و تجربه رزمی مقاومت اسلامی طی سالهای اخیر، خصوصا تجربه موفقیت آمیز جنگ سوریه، البته پیام بسیار واضحی نیز برای اسرائیل دارد: «نبرد بعدی، آخرین نبرد خواهد بود!»
انتهای پیام/ ۱۳۴