گروه فرهنگ و هنر دفاعپرس ـ محمد دیندار؛ از دیرباز دریای سینمای ایران از رودخانه استعدادهای بومی شهرستانها پر آب شده و طراوت میگرفته است. سینماگران خوزستان، خراسان و سایر استانها با عناویتی مانند مکتب سینمای جنوب یا خوزستان و مکتب سینمایی خراسان و دیگر تقاط استعدادپرور کشورمان، همواره استعدادهای نابی را در خود پرورش داده و بعد از چندی ثمره آن نصیب تمام سینمای ایران و مردم خوب دیارمان میشد.
متاسفانه در جند دهه اخیر کمتر شاهد اتفاقاتی این چنین بودهایم که استعدادهای سینمایی در استانها مجالی تمامقد برای قد کشیدن و شکوفایی در سطح سینمای ملی و کشوری بیابند. با این حال در راهبرد و سیاستهای اخیر جناب «محمد خزاعی» رئیس سازمان سینمایی شاهد اصلاح رویکردهای گذشته و نگاهی جدی به استانها و شهرستانهای مختلف کشور هستیم.
سفرهای استانی رئیس و سایر مدیران سازمان سینمایی به استانها و نشستهای بی واسطه با فیلمسازان و استعدادهای شهرستانها که در راستای آسیبشناسی مشکلات و اتخاذ راهکارهای حمایتی از آنان صورت میگیرد، نقطه عطفی در عدالت فرهنگی و سینمایی است که ثمرات آن هم به فیلمسازان بومی و مناطق کمبرخوردار خواهد رسید و هم سینمای ایران را منتفع از سوژهها و موضوعات مختلف و براساس خرده فرهنگها خواهد کرد و همین باعث خواهد شد تا سینمای ایران از رخوت سوژههای تکراری و پایتختی بیرون آمده و به رنگینکمانی زیبا بدل شود که بر آسمان سینمای کشور جلوه افشانی خواهد کرد و حقیقت و زیباییهای سرزمین بزرگ ایران و فرهنگ غنی آن را چه در قاب فیلمهای کوتاه و چه بر پرده بزرگ سینما منعکس و جلوهگر خواهد ساخت.
دیدار خزاعی معاون وزیر و رئیس سازمان سینمایی با مقامات عالی اجرایی و مذهبی در استانها خود نوعی تاکید بر اهمیت و جایگاه سینما و تاکید بر لزوم حمایت مدیران استانی از فیلمسازان و استعدادهای بومی است که شخصا به عنوان یک فیلمساز، محقق و منتقد سینمایی سالهای طولانی است که نمونه آن را ندیدهام.
صد البته رسیدن به این هدف مهم، آسان و چند روزه نیست، اما خشت درستی که سازمان سینمایی برای بازسازی پیکر نیمه فرسوده سینمای ایران با این حرکت نهاده است و باعث خواهد شد که در آیندهای نزدیک شاهد معماری جدید سینمای ایران و مضامین و سوژههایی متنوع و اثربخش باشیم تا باعث آشتی تمام مردم و اقوام ایرانی با سینمای ایران شود.
در هر حال سفرهای استانی رئیس سازمان سینمایی گامی عملی در تحقق عدالت فرهنگی محسوب میشود که در ادوار پیشین و ۴۰ سال گذشته به این شکل مستمر، سازمان یافته و هدفمند مسبوق به سابقه نبوده و باید در انتظار برکات فرهنگی آن باشیم.
انتهای پیام/ 112