«مرد بازنده»؛ روایتی از تعهد در شرایط سخت

گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس_ علی عبدالصمدی؛ «محمدحسین مهدویان» کارگردان نام آشنای سینمای ایران است. او بیشتر با ساخت فیلم‌هایی درباره‌ی تاریخ انقلاب اسلامی و دفاع مقدس مانند ماجرای نیمروز، ماجرای نیمروز ۲ رد خون، ایستاده در غبار، درخت گردو، سریال ویدیویی زخم کاری و ... شناخته می‌شود.

آخرین اثری که از محمدحسین مهدویان روانه‌ی اکران شد و به تازگی وارد شبکه‌ی خانگی شده است، مرد بازنده نام دارد.

مرد بازنده داستان سرهنگ پلیسی است به نام خسروی که مامور بررسی پرونده‌ی قتلی می‌شود که مقتول مشکوک به همکاری با شبکه‌های مافیای اقتصادی است. از سویی دیگر او در زندگی خصوصیش با پسرش دچار مشکل است.

پسر او بدون اطلاع پدرش ازدواج کرده است. پسر او (سینا) پدرش را فردی بی مسئولیت و بی عرضه می‌داند و او را مسئول فوت مادرش قلمداد می‌کند. رفتار سرهنگ احمد خسروی در طول روند رسیدگی به پرونده کاملا خشن و تند است. کارگردان این تندی و خشونت را بار‌ها در طول فیلم به بیننده نشان می‌دهد.

چه از آن لحظه که بدون اجازه‌ی پلیس راهنمایی و رانندگی وارد مسیر تندروی اتوبوس شهری می‌شود و چه در لحظاتی که خودروی خود را به خودروی مضنونین قتل می‌کوبد تا آن‌ها وادار به توقف کند. هوش، ذکاوت، جدیت و پیگیری‌های او تا حدی پیش می‌رود که از درون سیستم پلیس، دیگر اجازه‌ی فعالیت در زمینه‌ی این پرونده را به او نمی‌دهند.

اما جدیت و اهتمام سرهنگ خسروی باعث می‌شود تا یکی از مضنونین پرونده را دستگیر و در آستانه‌ی ورود قطار از او به زور اعتراف می‌گیرد؛ و نهایتا در انتهای یک باغ شخصی دستگیرش میکند. سرهنگ خسروی با جمع آوری اطلاعات پرونده متوجه حضور سه زن مرتبط با مقتول می‌شود: همسرش، همسر موقتش و همسر متاهلی که در نوجوانی به او علاقه داشته و زمینه‌ی قتل همسر وی را چیده است. علی رغم آن که پرونده از سرهنگ خسروی گرفته شده است، اما او در سایه می‌نشیند و، اما تمامی گره‌های کور این جنایت را باز می‌کند و ضمن پی بردن به ریز درشت این جنایت متوجه می‌شود که قاتل اصلی همان زنی است که در نوجوانی به او علاقمند بوده است.

فیلم سراسر نماد و نشانه است. از هوای ابری، بارانی و پاییزی و نمناک که فضایی معما گونه را به مخاطب القاء می‌کند گرفته تا دندان سرهنگ خسروی که در طول فیلم درد می‌کند. دندان یک عضو داخلی بدن است و نمادی از نفوذ به داخل نظام اقتصادی و سیستم پلیسی کشور است و به واقع انتخاب و نمادی به جا بوده است.

زمانی که رابطه‌ی سرهنگ با پسرش سینا بهبود می‌یابد برای معالجه‌ی دندان خود نیز اقدام می‌کند! خودروی احمد بر اثر تصادفات پی در پی دچار آسیب شده است و عملا نمادی دیگر از نقص‌های کاراکتر فیلم و البته ضعف‌های مدیریتی در ساختار اقتصادی کشور است. در سکانس‌های پایانی فیلم زمانی هوا به اصطلاح بازتر و آفتابی‌تر می‌شود که همزمان گره‌های کور داستان یک به یک برای مخاطب باز شده اند.

به بیانی دیگر، مرد بازنده به روایت مهدویان سرشار از نماد‌ها و نشانه هاست که وی در مقام کارگردان به خوبی توانسته است از آن‌ها استفاده کند. به صورت کلی، فیلم «مرد بازنده» بسیار خوش ساخت و دیدنی است و طی سالیان گذشته کمتر اثری با چنین جسارتی به چنین موضوعاتی پرداخته است.

انتهای پیام/133