«۲۶ مرداد»؛ روزی که چشم یعقوب به جمال یوسف روشن شد

گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس- علی عبدالصمدی؛ ۳۲ سال از بازگشت پرستو‌های عاشق گذشت؛ آن‌ها که برای دفاع از کشور، آرمان‌ها و اعتقادات خود در قفس رژیم بعثی عراق گرفتار شده بودند.

آزاده مردانی که مصداق بارز واعتصموا بحبل الله جمیعا و لا تفرقوا شدند؛ آنان که عملا در صحنه‌ی پیکار با دشمنان این آب و خاک حتی از جان خود مضایقه نکردند و در چنگال اهریمن بدسگال بعثی اسیر و گرفتار شدند، اما نهایتا با سربلندی به مام میهن خود بازگشتند و نشان افتخارشان تا ابد ابدیت بر سینه شان می‌درخشد.

بازگشت آزادگان در تاریخ ۲۶ مرداد سال ۱۳۶۹ هجری خورشیدی یکی از به یاد ماندنی‌ترین روز‌های تاریخ معاصر کشور ما به شمار می‌رود. وقتی نخستین کاروان از آزادگان سرافراز به میهن بازگشت، پس از سال‌ها پدران و مادران و خانواده‌های سلحشوران ایرانی اسیر در چنگ دشمنان، فرزندان و پدران و برادران خود را در آغوش کشیدند. به دیگر کلام، یوسف‌های گم گشته به کنعان خود بازگشتند و چشم هزاران یعقوب اشک شوق ریخت.

از آن تاریخ به بعد کاروان‌های متعددی از آزادگان در تاریخ‌های مختلف به مام میهن بازگشتند و دل ایران بزرگ از دیدار فرزندان برومندش شاد شد. آزادگان در فرهنگ عمومی کشور ما نماد و نشان استقامت و ایثار و از خود گذشتگی هستند. آن سرافرازان غیوری که حتی زیر فشار‌های جسمی و روحی دشمن جز کلام حق و حقیقت بر زبان جاری نساختند، امروز بهترین الگو و نمونه‌ی اخلاق در جامعه‌ی ایرانی هستند.

بسیاری از این سرافرازان دوران، زیر شکنجه‌های رژیم بعثی عراق یا جانباز و یا دچار بیماری‌های صعب العلاج شدند؛ به گونه‌ای که پس از گذشت بیش از سه دهه، هنوز آثار این بیماری‌ها و جراحت‌ها بر روی وجود نازنینشان یا بر روح و روانشان ماندگار است.

ازجمله اهم خصائص این آزادگان سربلند می‌توان به استقامت، دفاع از مام کشور، عدالت خواهی، از جان گذشتگی و ایثار اشاره کرد. قطع به یقین این ویژگی‌ها و خصلت‌ها بوده‌اند که باعث شدند با وجود همه‌ی فشار‌های در دوران اسارت، دست از استقامت نکشند و نهایتا امروز به عنوان قهرمانان ملی از آنان یاد شود.

انتهای پیام/133