«مهدی قربانیان» از رزمندگان اسدآبادی دوران دفاع مقدس در گفتوگو با خبرنگار دفاعپرس در همدان، به نحوه حضور خود در جبهه پرداخت و اظهار داشت: در اسفند سال ۱۳۶۲، زمانی که ۱۴ ساله بودم به همراه ۱۸ نفر از همکلاسیهایم در مدرسه راهنمایی شهید صاحبالزمانی با گرفتن رضایت والدین به اعزام نیروی اسدآباد مراجعه کردیم و با توجه به سن کمی که داشتیم، مسئولین مانع اعزام ما به منطقه میشدند. اما اصرار و تاکید بچهها جهت حضور در جبهه باعث موافقت مسئولین شد.
وی با بیان اینکه طی ۶ مرحله بصورت متناوب و بمدت ۱۵ ماه توفیق حضور در جبهههای حق علیه باطل را داشتم، افزود: در مناطق عملیاتی همچون چنگوله، جزیره مجنون، مریوان، ماووت، خرمشهر و آبادان و کربلای ۴ و ۵ حضور داشتم.
قربانیان با اشاره به وجود معنویت خاص در جبهههای دوران دفاع مقدس، عنوان کرد: برگزاری دعای توسل و دعای کمیل حال و هوای خاصی را بین رزمندگان ایجاد میکرد. شهدا اهل توسل به ائمه اطهار (ع) بودند به ویژه توسل به بانوی دوعالم حضرت زهرا (س) و سربلند یا فاطمه الزهراء (س) بین رزمندگان طالب بیشتری داشت.
وی متذکر شد: رزمندگان الگوی خود را شهدای کربلا میدانستند و دارای الگوهای رفتاری همچون ادب و احترام، روحیه ایثار و از خودگذشتگی، مسئولیتپذیری، حفظ بیت المال، عمل به دستورات مافوق، روحیه شهادت طلبی و نظم.... بودند و جامعه امروز نیازمند رعایت این الگوهای رفتاری است.
این رزمنده دوران دفاع مقدس با اشاره به سختیهای دوران دفاع مقدس گفت: جنگ هم سختیهای خاص خودش را داشت و هم شیرینیهای خاص، سختی جنگ بیشتر بمباران شهرها و تخریب منازل و شهادت زنان، مردان و بچههای بی گناه بود. همچنین موشک باران شهرهای نزدیک به مناطق عملیاتی و از طرفی خیانت عدهای فریب خورده که به نام خلق به ترور و شهادت مردم بی گناه و کمک به دشمنان اسلام و این مرز و بوم کوتاهی نمیکردند نیز برای مردم آزار دهنده بود.
وی افزود: همچنین در دوران دفاع مقدس با سختیهای اقتصادی نیز مواجه بودیم، ولی مردم در راستای تقویت انقلاب و پیروزی در جنگ علیرغم تمام کمبودها تحمل میکردند و با تمام امکاناتی که داشتند از جبههها حمایت میکردند؛ شهیدان را با شکوه تمام تشییع جنازه میکردند و ذرهای احساس خستگی از مشکلات نداشتند و فرزندانشان را برای دفاع از کشور به جبهه میفرستادند.
قربانیان یادآور شد: شیرینیهای زمان جنگ همان از خود گذشتگی، ایثار، همکاری و همراهی، نبود مادیگرایی و تبعیت و گوش به فرمان رهبری مردم بود.
وی خاطرنشان کرد: آنچه باعث پیروزی ما در جنگ شد، ریشه در اعتقادات و باورهای رزمندگان ما داشت و این باورها قویتر از هر سلاحی است. وقتی نوجوان ۱۳ ساله برای دفاع از دین ومیهن نارنجک می بندد و به زیر تانک میرود این ریشه در اعتقاداتی دارد که سرچشمه اصلی آن امام حسین (ع) و عاشورا است. آنچه چیزی که دشمن سالهاست که میخواهد آن را با حربههای مختلف و نظامی، اقتصادی و فرهنگی از ما بگیرد.
این رزمنده دوران دفاع مقدس متذکر شد: در شرایط حاضر دشمن با غول رسانهای خود به صورت سختافزاری و نرمافزاری به جنگ با ارزشها و اعتقادات جوانان ما آمده است و جنگی تمام عیار برای انحراف در ارزشهای دینی را شروع کرده، وظیفه فرهیختگان جامعه از قشرهای مختلف است که به دفاع از این ارزشها بپردازند.
وی با تاکید بر اینکه تبیین باید درست انجام شود. با آگاهی باشد در غیر اینصورت ممکن است نتیجهی مورد نظر بدست نیاید، افزود: تبیین دارای دو بعد تئوری، زبانی و بعد عملی است. اگر در زبان یک چیز بگوییم و در عمل طور دیگری رفتار کنیم نتیجه خوبی ندارد؛ این یعنی تزویر که اثرات خطرناکی دارد و باعث دوگانگی ارزشی در بین جوانان میشود. شهدا گفتار و رفتارشان یکی بود رفتارشان بر مبنای باورهای درونیشان بود.
قربانیان خاطرنشان کرد: ایثارگران سرمایه اجتماعی بزرگی برای کشور هستند و نباید با گذشت زمان فراموش شوند. رزمندگان میتوانند با تبیین ایثارگریها، رشادتها، فرهنگ شهادت، معنویتگرایی، صداقت شهدا و جانبازان و مردم در دوران مقدس به تبیین ارزشها و دستاوردهای انقلاب بپردازند.
وی در پایان یادی از همرزمان شهیدش کرد و گفت: در اینجا یادی کنیم از شهید «علیشا قربانی» که علیرغم اینکه تک پسر خانواده بود در سن کم همیشه در جبههها حضور داشت. شهید قربانی چهرهای معصوم داشت و در چشمان او معصومیت حس میشد. همیشه بر چهره معصومانه اش لبخند وجود داشت. وجودش برای دوستانش روحیه و انرژی بود و یک الگوی رفتاری برای نوجوانان و جوانان امروز است. همیشه آرزویش شهادت بود: می گفت نمیخواهم از قافله شهدا عقب بمانم در اواخر جنگ در بهار سال ۱۳۶۷ به آرزویش دست یافت.
انتهای پیام/