به گزارش گروه سایر رسانههای دفاعپرس، «حامد شریفزاده» در دهم خرداد ۱۳۴۵ در شهر مقدس قم چشم به جهان گشود. وی در نهم مهرماه ۱۳۶۴ از طریق بسیج قم به جبهه جنوب اعزام شد و در چهارم اسفند ۱۳۶۴ در منطقه عملیاتی فاو بصره در عملیات والفجر ۸ شهادت رسید و در قطعه ۹ گلزار علی ابن جعفر (ع) قم آرام گرفت.
وصیتنامه شهید حامد شریفزاده
«خدایا به ما صبر عنایت بفرما و قدمهایمان را ثابت بگردان و بر دشمنان پیروزمان بدار بارالها دلهای ما را به باطل میل مده پس از آنکه به حق هدایت فرمودی و به ما از لطف و مرحمتت بهرهمند گردان.
عزیزانم بدون مقدمه شروع میکنم، به یاری دین و اسلام بشتابید که مظلوم واقع شدیم و اسلاممان را دارند پایمال میکنند، دارند آن از خدا بیخبران اسلام را از ما میگیرند برادران مگر ما نمیگوییم کهای کاش میبودیم در کربلا و به ندای هل من ناصر حسینی پاسخ میگفتیم پس بشتابید که حسینی دیگر آمده و ندای هل من ناصرش به جهانیان رسیده برخیزید که کربلاهای ایران در انتظار شما و رزم شما است، زمینهای داغ جنوب منتظر شما و قدمهای استوار شماست لحظهای توقف نکنید مهیا شوید برای جبههها و برکنید ریشه ظلم و بیداد را و بکشید کافران را و درخت پربار اسلام را با خون سرخ خود آبیاری کنید که نصر اسلام نزدیک است.
دوستانم به صحبتهای رهبر عزیز و حسین زمان خوب گوش کنید که کلامی خطا از او سر نمیزند در نمازهایتان دعا بجان این پیر دلسوخته یادتان نرود نگذارید کسانی بر ضدش حرف بزنند.
نگذارید دشمن او شاد شود که به حق او حق است و ما پیروان حق، برادران گلزار شهدا را از یاد نبرید و همچنین خانوادههای عزیز آنها را.
بر سر مزار آنها بروید و به خانوادههایشان سرکشی کنید به آنها روحیه بدهید و از آنها روحیه بگیرید نماز جمعهها را پر کنید که موجب کوری چشم دشمنان است و این نماز جمعه است که وحدت شما را نشان میدهد و همان صدای تکبیر شماست که پشت ابرقدرتان را به لرزه در میآورد دیگر عرضی ندارم فقط از شما میخواهم که دعا به جان امام و رفتن به جبههها را از یاد نبرید.
سخنی هم با برادران مسلمانم:
اکنون روی سخنم با علما و دانشمندان اسلامی است، با بزرگانی که حفظ اسلام را بر عهده دارند با آنان که حافظان اسلام و حدود این مکتب الهی و انسان سازند، با آنان که به اسلام عزیز دل بسته و عاشقانه در راهش در تلاش و جهادند با وارثان انبیاء با پاسداران قرآن با آنان که خون شهدا و قربانیان دلباخته اسلام و قرآن در رگهایشان میجوشد با آنان که مزه تلخ هجوم استعمار را چشیده و از این رهگذر دلی خونین دارند و بالاخره به رزمندگان و جان بر کفانی که در طول جبههها سینه به سینه دشمن میجنگند و عرصه را بر دشمنان خدا تنگ کردهاند و به تمام کسانی که به اسلام عزیز انس و الفتی دارند.ای علما،ای بزرگان اسلام،ای خادمین و مجربین آیین محمد،ای عاشقان قرآن وای پروانههای شمع فروزان حق و فضیلت امروز اسلام این آیین الهی، این کانون فیض بخش این تنها حامی مظلومین و محرومین و مستضعفین و این مکتب الهام بخش عدل و انسانیت چنین ناجوانمرادانه مورد هجوم دشمنان است.
دشمنانی که با صراحت اعلام کردهاند اسلام برای آنان خطرناک است دشمنانی که حفظ منافع خود را در نابودی اسلام میدانند دشمنانی که با استفاده از امکانات و نیروهای کشورهای اسلامی اینچنین به جان اسلام افتادهاند دشمنانی که با از بین بردن منافع مسلمین چراغهای صنعتی اسرائیل را بحرکت آورده آنجا را گرم و دنیای اسلام را به سردی و رکود کشاندهاند.
امروز یک میلیارد مسلمان در اثر خیانت و خود فروختگی اغلب حکام و زمامدارانشان تحت سلطه استعمار به بدترین وضع گرفتارند.
چرا باید چنین باشد جرا یک جمعیت دو سه میلیونی صهیونیست این چنین در قلب کشورهای اسلامی، چون سرطانی ریشه بدوانند و این به اصطلاح زمامداران کشورهای اسلامی اینطور ذلیلانه و دست بسته در اختیار آنها باشند؟
چرا باید کشورهای غاصب و ظالم و غیرقانونی اسرائیل با همدستی و حمایت این به اصطلاح زمامداران اسلامی، چون عرفات و فهد و صدام این چنین به اسلام و مسلمین بتازد و حیثیت و شرف آنها را پایمال کند.
چرا باید سرنوشت مسلمین در واشنگتن و پاریس و لندن ترسیم شود؟ و صدها چراهای دیگر. تکلیف و وظیفه ما مسلمین در برابر این دشمنان چیست؟ صلح و سازش و سکوت و تن به ذلت و خفت دادن و شاهد این همه جنایات بودن؟ یا اینکه دست در دست هم در صف واحد علیه آنها قیام و مبارزه و رفع شر آنها از اسلام و مسلمین کردن است.»
منبع: ایسنا
انتهای پیام/ ۹۱۱