به گزارش گروه بین‌الملل دفاع‌پرس، نشریه فوربس طی یادداشتی به قلم آریل کوهن عضو ارشد شورای آتلانتیک مدعی شد، خشونت‌های پلیس ایران در اعتراضات پس از فوت مهسا امینی، غرب را به اعمال تحریم‌های بیشتر علیه این کشور سوق می‌دهد. وزارت خزانه داری آمریکا قبلا تحریم‌های مالی گسترده‌ای علیه اعضای پلیس امنیت اخلاقی ایران اعمال کرده و وزارت خارجه هم متعهد شده تا تحریم‌های بیشتری علیه ایران اعمال کند.
* بخش انرژی ایران ضدتحریم شده است
نویسنده در ادامه این یادداشت با ابراز تاسف عنوان کرده که نسبت به این اعتراضات بدبین است و دلیل آن هم این است تاریخ ایران نشان می‌دهد سرنگونی حکومت ایران بسیار دشوار است. ایران بخش انرژی خود را برای مقاومت در برابر تشدید تحریم ها، ضدتحریم کرده است.
ایران در زمینه اجتناب از تحریم ها، ایجاد زیرساخت‌های صادرات انرژی و یافتن شرکای صادراتی جدید و افزایش تخصص فنی داخلی تجربه زیادی دارد.
به نوشته این گزارش، ایران پیش از آغاز این اعتراضات، اقدامات پیشگیرانه‌ای برای تضعیف تحریم‌های غرب انجام داده بود. جواد اوجی، وزیر نفت ایران، ماه گذشته اعلام کرد که ایران به دنبال سرمایه گذاری شرق و کشور‌هایی مانند ژاپن، کره جنوبی و چین است و در عین حال همکاری‌های خود در زمینه سیاسی و انرژی با کشور‌های دوست از جمله چین و روسیه را تقویت می‌کند. این اظهارات پس از قرارداد سوآپ گازی ۴۰ میلیارد دلاری روسیه و ایران بیان شد.
* تقویت روابط با پاکستان از طریق انرژی
ایران در زمینه اجتناب از تحریم ها، ایجاد زیرساخت‌های صادرات انرژی و یافتن شرکای صادراتی جدید، و افزایش تخصص فنی داخلی تجربه زیادی دارد.
یکی از اقدامات در راستای این اقدامات پیشگیرانه این است که ایران در شرق خود، به عنوان نخستین گام حیاتی، برای تعمیق روابط با پاکستان، اقداماتی انجام داده است. ارتباط با پاکستان که همیشه تشنه انرژی است، به ویژه به دنبال سیل اخیر در این کشور و شکست‌های خودساخته آن در سیاست انرژی، برای ایران یک بازار عظیم همسایه فراهم می‌کند. ارتباط مستقیم میان دو کشور از طریق «خط لوله صلح»، بزرگ‌ترین اقدام ضد تحریمی است که ایران می‌تواند انجام دهد، اما به کمک نیاز دارد.
شرکت «گازپروم» روسیه قبلا خودش داوطلب (کمک) شده است. این خط لوله که از دهه ۱۹۹۰ طراحی شده و بار‌ها متوقف شده یا به تعویق افتاده است، هنوز تا تکمیل شدن راه طولانی در پیش دارد. اگر این خط لوله راه اندازی شود، علاوه بر ایجاد یک جریان مجزای درآمدی برای ایران، به این کشور اجازه می‌دهد تا از طریق یک مسیر زمینی به مهم‌ترین مشتری و پشتیبان خارجی اش یعنی چین، دسترسی پیدا کند.
ایران اخیرا اعلام کرده است که به سازمان همکاری‌های شانگهای (SCO) می‌پیوندد. این چین است که «خط لوله صلح» را در پاکستان می‌سازد نه پاکستان، از اینرو پاکستان می‌تواند به صورت قانونی از هرگونه تحریمی که علیه خط لوله وضع می‌شود، طفره رود.
از زمانی که آمریکا از توافق هسته‌ای ۲۰۱۵ با ایران خارج شده است، همکاری‌های مسکو و پکن با تهران در موضوعات انرژی و ژئوپلتیکی چند برابر شده است.
در ادامه این گزارش مدعی است، سازمان همکاری‌های شانگهای، باوجود اختلاف‌ها و تضاد‌های متعدد میان اعضایش، خود را به عنوان جایگزینی برای غرب و ناتو می‌سازد.
سیاست‌های انرژی ایران به تلاش‌هایی در زمینه انرژی‌های هیدروکربنی محدود نمی‌شود. انتظار می‌رود، ایران در تعاملات خود با سازمان همکاری‌های شانگهای، انرژی هسته‌ای را بگنجاند. از زمانی که آمریکا از توافق هسته‌ای ۲۰۱۵ با ایران خارج شده است، همکاری‌های مسکو و پکن با تهران در موضوعات انرژی و ژئوپلتیکی چند برابر شده است.
* غرب به دنبال تحریم بیشتر ایران
همانطور که تحریم‌های علیه روسیه به صورت جامع برای تضعیف ماشین جنگی این کشور بدون ترغیب چین برای همکاری طراحی شده است، تحریم‌های علیه ایران نیز باید به گونه‌ای باشد که ادغام بیشتر ایران با سازمان همکاری‌های شانگهای را به دنبال نداشته باشد.
گفتن این موضوع آسان‌تر از انجام آن است، اما از طریق حمایت غرب و مشارکت پاکستان و هند به وسیله تشویق هر دو کشور برای همکاری با شبه جزیره عربی (شامل کشور‌های بحرین، کویت، عمان، قطر، عربستان، امارت و یمن) و همزمان سرمایه گذاری در تولید انرژی این دو کشور، می‌توان این کار را انجام داد. این کار را می‌توان با تقویت روابط با آذربایجان و ترکمنستان و انجام صادرات انرژی به پاکستان از طریق کریدور غرب آسیا نیز انجام داد.
غرب باید برای سرمایه گذاری در منابع انرژی خود خارج از کنترل اوپک پلاس، شهامت سیاسی به خرج دهد. این فرمول جدید نیست، اما کارآمد است. استفاده از ال‌ان‌جی (گاز طبیعی مایع) و سرمایه گذاری در انرژی هسته‌ای تا زمانی که انرژی‌های تجدیدپذیر بیشتری به کار گرفته شوند.
* اغشاشات منجر به تحریم‌های بیشتر می‌شود
اگر غرب در مورد استفاده از تحریم‌ها برای تقویت شانس موفقیت معترضان و همچنین ممانعت از ظهور سازمان همکاری‌های شانگهای به عنوان یک وزنه تعادل، صادق است، باید مجموعه‌ای از تحریم‌های پیچیده‌تر و هوشمندتر در انرژی ایجاد کند.
در حالی که بسیار مهم است که به تحریم‌های موجود پایبند باشیم و از هر حمایتی از معترضان دریغ نشود، غرب باید بخش صادرات انرژی ایران به ویژه بخش فناوری، مالی، کشتیرانی و بیمه را هدف قرار دهد.
تحریم‌های علیه پلیس امنیت اخلاقی ایران و سپاه پاسداران ایران، شروع خوبی است، اما کافی نیست.
انتهای پیام/ 112
