کانال بن‌گوریون؛ آیا صهیونیست‌ها از پروژه نیل تا فرات دست برداشته‌اند؟
به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، چند روز پیش در روز سوم نوامبر ۲۰۲۲ رژیم صهیونیستی از آغاز روند ایجاد کانال یا همان آبراهه بن گوریون خبر داد که دریای سرخ را به دریای مدیترانه مرتبط می‌سازد.
اعلام این خبر موجب نگرانی برخی کشور‌های همسایه رژیم صهیونیستی، به ویژه مصر و اردن شده است چرا که گفته می‌شود کانال بن گوریون در صورت راه اندازی کامل به رقیبی جدی برای کانال سوئز تبدیل می‌شود.
البته رژیم صهیونیستی طرح ایجاد کانال بن گوریون را چند سال پیش به صورت علنی اعلام کرده بود، اما با اعلام رسمی روند ساخت آن این مساله بیش از پیش جدی شده است. منابع آگاه اعلام کردند که روند ایجاد این آبراهه نهایتاً تا طی دو ماه آینده به طور رسمی آغاز می‌شود. در این گزارش در نظر داریم ضمن اعلام مشخصات این آبراهه، ضرر‌های احتمالی آن برای کشور‌هایی نظیر مصر و اردن را بررسی کنیم:
هدف از ایجاد کانال بن گوریون چیست؟
تجارت دریایی برای رژیم صهیونیستی از دیرباز اهمیت راهبردی فوق العاده‌ای داشته است، به ویژه اینکه ۹۰ درصد از تجارت خارجی اسرائیل با کشور‌های مختلف جهان از طریق دریا انجام می‌گیرد. همچنین در اراضی اشغالی ۸۰ درصد از آب مورد استفاده منازل و صنایع، از آب تولید شده از سوی مراکز شیرین سازی آب دریا تأمین می‌شود. از سوی دیگر، دریای مدیترانه در سال‌های اخیر به منبعی برای تولید گاز و درآمدزایی رژیم صهیونیستی از فروش انرژی تبدیل شده است. در واقع دریا همواره برای رژیم صهیونیستی اهمیتی راهبردی داشته است.
اما اکنون، سوالی که مطرح می‌شود این است که هدف رژیم صهیونیستی از ایجاد کانال بن گوریون و مرتبط نمودن دریای سرخ به دریای مدیترانه از درون اراضی اشغالی چیست؟ ناظران معتقدند اصلی‌ترین هدف رژیم صهیونیستی از ایجاد کانال بن گوریون، در اختیار گرفتن مهمترین آبراهه در سطح جهان است. در واقع رژیم صهیونیستی می‌خواهد در رقابت با کانال سوئز، آبراهه بن گوریون را به مسیر اصلی شناور‌های بین المللی تبدیل کند تا درآمد‌های هنگفت ناشی آن را مال خود کند. مصر در شرایط کنونی سالانه بیش از ۸ میلیارد دلار درآمد از کانال سوئز دارد که به نظر می‌رسد این آمار و ارقام آنقدر برای طرف صهیونیستی وسوسه کننده بوده است که آن‌ها را مجاب به شکافتن اراضی اشغالی و ایجاد یک آبراهه میان دریای سرخ و دریای مدیترانه کند.
هدف دیگر رژیم صهیونیستی از ایجاد کانال بن گوریون، ایجاد نقطه اتصال دریایی میان آسیا و اروپا است. به ویژه اینکه پس از رسمی شدن انتقال حاکمیت دو جزیره تیران و صنافیر به عربستان سعودی، از سوی عبدالفتاح السیسی رئیس جمهور مصر، در شرایط کنونی ریاض دارای حاکمیت بر جزیره تیران است. این مساله بدان معناست که عربستان سعودی، حرکت شناور‌های بین المللی در خلیج عقبه را در اختیار خود دارد و با توجه به روابط تل آویو و ریاض، این مساله به منزله یک هدیه راهبردی برای اسرائیل محسوب می‌شود.
کانال بن گوریون و آسیب‌های آن به مصر و اردن
اعلام آغاز روند ایجاد کانال بن گوریون از سوی رژیم صهیونیستی، به عنوان رقیب کانال سوئز، باعث مطرح شدن جنجال‌های فراوانی در مصر و اردن شده است. این آبراهه اسرائیلی در صورت راه اندازی می‌تواند درآمد‌های اقتصادی مصر و اردن را به طور جدی تحت تأثیر قرار دهد به ویژه اینکه در نزدیکی مرز‌های دریایی اردن قرار داشته و به رقیب اصلی کانال سوئز در اراضی مصر تبدیل می‌شود.
راه اندازی کانال بن گوریون در نزدیکی آب‌های سرزمینی اردن، می‌تواند برای این کشور مشکل ساز شود، به ویژه اینکه آغاز فعالیت‌ها در آن می‌تواند اقدامات اردن در سواحل خودش را محدود سازد. اردن در نظر داشت در ماه‌های آینده پروژه‌های اقتصادی جدیدی را در مناطق ساحلی خودش راه اندازی کند، پروژه شیرین سازی آب دریا و انتقال آن به دیگر استان‌های اردن از جمله اصلی‌ترین این طرح‌ها بود.
در ارتباط با مصر می‌توان گفت که در صورت راه اندازی کانال بن گوریون، درآمد‌های سالانه این کشور از کانال سوئز که به ۸ میلیارد دلار می‌رسد به ۴ میلیارد دلار کاهش خواهد یافت و ۴ میلیارد دلار دیگر به جیب صهیونیست‌ها خواهد رفت.
نحوه ساخت کانال جدید چگونه خواهد بود؟
رژیم صهیونیستی قرار است در راستای تسریع در روند ایجاد کانال بن گوریون، دو کانال مستقل یکی از دریای سرخ به سوی دریای مدیترانه و دیگری از دریای مدیترانه به دریای سرخ ایجاد کند، تا با به هم رسیدن این دو کانال مستقل روند راه اندازی کانال بن گوریون تسریع شود.
منابع عبری اعلام کردند که بر خلاف کانال سوئز که دارای لایه‌های خاکی و رَملی است، جغرافیای منطقه ایجاد کانال بن گوریون، صخره‌ای و سنگی است و مشکلاتی که در کانال سوئز برای کشتی‌ها پیش می‌آید در این کانال وجود ندارد. مزیت دیگر این کانال خط عبور دو طرفه برای رفت و برگشت شناور‌های بین المللی است، این در حالی است که کانال سوئز به دلیل محدودیت و عرض کم در شرایط کنونی یک روز برای رفت و روز دیگر برای برگشت کشتی‌ها فعال است.
براساس برآورد‌های انجام شده، تکمیل این پروژه پنج سال زمان خواهد برد. رژیم صهیونیستی در نظر دارد برای ایجاد کانال بن گوریون از ۳۰۰ هزار نیروی انسانی از جمله مهندسان، تکنسین‌ها و کارگران در همه زمینه‌ها استفاده کند. گفته می‌شود در این راستای نیرو‌های کار از کره جنوبی، کشور‌های آسیایی و کشور‌های عربی در اولویت خواهند بود. پس از راه اندازی کانال بن گوریون ۳۰ هزار نیروی انسانی همچنان در آن فعال خواهند بود به ویژه اینکه صهیونیست‌ها در نظر دارد در اطراف کانال برخی مجتمع‌های تفریحی و گردشگری را نیز احداث نمایند. از آن‌ها را برای راه اندازی کانال باقی می‌گذارد. ارزیابی صهیونیست‌ها از هزینه راه اندازی آبراهه بن گوریون ۱۶ میلیارد دلار است که در راستای اخذ آن با سه بانک آمریکایی وارد مذاکره شده و به توافقاتی نیز رسیده اند. این سه بانک آمریکایی قرار است یک وام ۱۶ میلیارد دلاری را با سود تنها یک درصد در اختیار اسرائیل قرار دهند و بازه پرداخت آن را نیز ۳۰ ساله تعیین نموده اند.
نگاه کارشناسی؛ تل آویو از آرزوهایش دست برنداشته است!
«غسان حجار» کارشناس امور راهبردی در لبنان در این باره در یادداشتی برای روزنامه النهار نوشت: کانال بن گوریون؛ گامی دیگر در راستای هدف ایجاد «اسرائیل بزرگ» (از نیل تا فرات) است.
وی با اشاره به ناکامی رژیم صهیونیستی در ایجاد اسرائیل بزرگ از لحاظ جغرافیایی و ناامیدی آن‌ها از تحقق این آرزو تصریح کرد: هدف اصلی صهیونیست‌ها در شرایط کنونی سیطره اقتصادی و مالی بر کشور‌های منطقه است؛ این هدف یا از طریق عادی سازی روابط و ورود به اقتصاد کشور‌های دیگر به صورت مشروع صورت می‌گیرد یا اینکه از طریق ایجاد فتنه، جنگ و درگیری در کشور‌هایی که مخالف رژیم صهیونیستی هستند انجام می‌پذیرد. در واقع هدف اساسی از این اقدامات رژیم صهیونیستی همان ایجاد اسرائیل بزرگ از لحاظ اقتصادی و مالی است تا جایی که بتواند بر دیگر کشور‌های منطقه حکمرانی کند.
بهره سخن
به نظر می‌رسد مقامات صهیونیست با توجه به درگیری با بحران اقتصادی و اعتراضات معیشتی جامعه صهیونیستی، که هرازچندگاهی زخم آن سر باز کرده و در مناطق مختلف اراضی اشغالی به چشم می‌آید درصدد هستند با افزایش درآمد‌های خود شرایط اقتصادی و درآمد‌های خارجی خود را بهبود بخشند. البته رژیم صهیونیستی از رهاورد ایجاد این کانال، در پی افزایش نقش منطقه‌ای و بین المللی خود نیز هست، صهیونیست‌ها که زمانی آرزوی سرزمینی از نیل تا فرات را در سر می‌پروراندند، اکنون به صرافت افتاده اند با استفاده از چنین راهکاری جایگاه خود را نیز در منطقه تقویت کنند. البته در میان انفعال کشور‌های عربی و هم آوایی آن‌ها با تل آویو، صهیونیست‌ها نیز مانعی جدی در اطراف خود برای تحقق اهداف شأن نمی‌بینند.
منبع: مهر
انتهای پیام/ ۹۱۱
