به گزارش خبرنگار اخبار داخلی دفاع‌پرس، سازمان جهانی سلامت، سلامت اجتماعی را به عنوان بخشی از مؤلفه‌های کلیدی سلامت معرفی کرده است، در بررسی که در رابطه با عوامل موثر بر سلامت اجتماعی با توجه به مبانی قرآنی صورت می‌گیرد، موضوع برگزاری کرسی‌های آزاداندیشی و نحوه تاثیر آن بر سلامت اجتماعی اهمیت زیادی دارد.
رابطه کرسی‌های آزاداندیشی و مفهوم عدالت اجتماعی
برگزاری کرسی‌های آزاداندیشی با توجه به مبانی و مصادیق احتمالی آن در قرآن به طور مستقیم بر روی مولفه‌های عدالت اجتماعی، مشارکت اجتماعی، رعایت اخلاقی اجتماعی و توسعه مهارتهای اجتماعی و مهارتهای زندگی اثر دارد، این کرسی‌ها با عناوین مشابهی در بهترین دانشگاههای جهان به صورت جدی و همراه با مسابقاتی در سطوح عالی برگزار می‌گردد.
آنها معتقدند همواره بیشترین افراد موفق اجتماعی در پست‌های مدیریتی و سیاسی کسانی هستند که با حضور در بحث‌های گروهی به موفقیت و کسب رتبه نایل گشتند، در قرآن نیز پیامبران کسانی هستند که با قدرت استدلالی و تفکر انتقادی بیشتری در بین مردم ظاهر شده‌اند.
بر این اساس در دانشگاههای ایران مصوبات خوبی در این زمینه تدوین شده و به صورت مسابقات ملی برگزار می‌شود اما آنچه بایسته است درک کامل اهمیت این موضوع در بین دانشگاهیان و آحاد مردم و برگزاری فراگیر آن همراه با برگزاری کارگاههایی در آموزش آن می‌باشد.
جایگاه جوانان و کرسی‌های آزاداندیشی در منظومه فکری امام خامنه‌ای
با توجه به مبانی قرآنی و دینی این پدیده اجتماعی انسان و تآثیر آن بر افزایش توان مدیریتی و سیاسی افراد، رهبر معظم انقلاب اسلامی از سال‌های گذشته این موضوع را در جلسات رسمی با مردم و مسئولان مطرح کردند تا رابط و حلقه واصلی بین مردم و مسئولان باشد، در واقع در منظومه فکری معظم‌له جوانان همواره در موضوعات اجتماعی مهم‌ترین اولویت را داشته‌اند.
در واقع مهم‌ترین کلید واژه‌ای که از بیانات امامین انقلاب اسلامی می‌توان نام برد دشمن و جوانان هستند که متأسفانه در هر دو حوزه غفلت‌هایی طی سالیان گذشته صورت گرفته است و ما اکنون با ترور ذهنی برخی از جوانانی رو‌به‌رو هستیم که هر لجن‌پراکنی از سمت رسانه‌های معاند را واقعیت محض می‌پندارند.
امام خامنه‌ای در بخش از بیانات خود در سال ۱۳۹۷ در خصوص آزاداندیشی می فرمایند: آزاداندیشی در جامعه‌ی ما یک شعار مظلوم است، تا گفته می‌شود آزاداندیشی عدهای فوری خیال می‌کنند که بناست همه‌‌ی بنیان‌های اصیل در هم شکسته شود و آنها چون به آن بنیان‌ها دلبسته‌اند، می‌ترسند. عدهای دیگر هم تلقی می‌کنند که با آزاداندیشی باید این بنیان‌ها شکسته شود، هر دو گروه به آزاداندیشی ـ‌که شرطِ لازم برای رشد فرهنگ و علم است‌ـ ظلم می‌کنند.
در محیط دانشجویی، «رقابت گفتمانی» چیز خوبی است
همچنین معظم‌له در بخش دیگری از بیانات خود با تشریح آزاداندیشی در محافل دانشگاه بین جوانان مطرح می‌کنند: در محیط دانشجویی، «رقابت گفتمانی» چیز خوبی است، درصورتی‌‌که با تحمل مخالف همراه باشد. از وجود مخالف نه باید انسان تعجب بکند، نه باید انسان خشمگین بشود، نه باید انسان بیمناک بشود؛ هیچ‌‌کدام از این سه حالت در قبال مخالف، قابل قبول نیست. اگر انسان از داشتن مخالف تعجب بکند، معنای آن این است که نسبت به خودش خیلی خوشبین است؛ تعجب می‌کند که کسی با او مخالف باشد. تعجب ندارد! خب، هر انسانی، هر فکری، هر جهتی و جهت‌‌گیری و جریانی، یک عده مخالف دارد، این‌‌جور هم نیست که بگوییم آن مخالف‌ها خطا می‌کنند؛ نه، نقاط ضعفی وجود دارد و آن نقاط ضعف موجب می‌شود یک عدهای مخالفت بکنند.
بنابراین وجود مخالف نباید تعجب ما را برانگیزد؛ همچنان که نباید خشم ما را برانگیزد و عصبانی بشویم که چرا با ما مخالفند؛ نه، مخالفت قابل فهم است، قابل قبول است. وحشت هم نباید بکنیم؛ وحشت کردن از وجود مخالف، نشان‌‌دهنده‌‌ی این است که انسان به استحکام موضع خودش خاطرجمع نیست و اطمینان ندارد؛ نه، منطقی داریم، پایه‌‌های این منطق را محکم می‌کنیم، مستحکم می‌کنیم، وارد میدان رقابت گفتمانی می‌شویم، و بحث می‌کنیم؛ روحیه‌‌ی دانشجو باید چنین چیزی باشد. بنابراین محیط‌های دانشجویی با همین نشاطی که بحمدالله امروز دارند، ادامه‌‌ی کار خواهند داد؛ یکدیگر را هم تحمل کنند، باهمدیگر حرف بزنند، با هم بحث بکنند، مبانی را محکم کنند؛ اساس کار را هم در زمینه‌‌ی عملی، تقوا قرار بدهند و در زمینه‌‌ی فکری، حد و مرز اسلامی و شناخت دشمن و شناخت شیوه‌‌های دشمنی که از سوی دشمن به کار می‌رود.
انتهای پیام/371
