به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، پنجم جمادی‌الاول سالروز میلاد با سعادت بزرگ پرستار حسینی، اسوه صبر و استقامت حضرت زینب (س) است. این بانوی بزرگ اسلام با شجاعت بی‌نظیر خویش، پیام عاشورا و کربلا را به تمام نسل‌ها رساند و به رسالت الهی خویش جامه عمل پوشاند.
مقام حضرت زینب (س) در حفظ و اعتلای شریعت اسلامی به قدری قابل توجه است که از او به عنوان پرچمدار نهضت و انقلاب حسینی یاد می‌شود، این اسوه صبر و ایثار در کربلا به پرستاری و مراقبت از امام سجاد (ع) و دیگر خاندان اهل بیت (ع) که در جبهه نبرد مجروح شده بودند، انجامید.
مجاهدان عرصه سلامت بیش از ۲ سال است که با ایثار و ازخودگذشتگی در کارزار مبارزه با کرونا ورود کردند و در مبارزه با یک بیماری که نوع و درمان آن برای تمام جهانیان ناشناخته بود در کنار بقیه کادر درمان بسیار خوش درخشیدند و برای کمک به درمان بیماران کرونایی با وجود کمبود‌های فراوان و خطر ابتلا به این بیماری، بدون هیچ ترس و واهمه‌ای به کمک هموطنان خود شتافتند و بسیاری از آن‌ها جان خود را نیز از دست دادند.
پرستاران که در دوران کرونا شبانه‌روز در این عرصه سلامت برای نجات جان حتی یک بیمار جنگیدند و زندگی خود را در این ۲ سال و چند ماه فدای کار کردند، اما تعدادی از این گروه پس از فروکش کردن کرونا یا از کار بیکار شده یا به نوعی مهاجرت کردند.
خدمات کادر پرستاری شامل همکار پرستار، اتاق عمل، بیهوشی، فوریت‌های پزشکی است و همه دنیا در همه‌گیری کرونا متوجه شدند که مراقبت بر درمان مقدم است. در دوران کرونا درمان‌ها متعددی بود، اما شکست خورد، ولی آنچه که ماندگار شد و توانست حیات بیمار را در بخش‌ها عمومی و آی سی یو حفظ کند مراقبت‌های پرستاری بود.
با توجه به ایثار و فداکاری پرستاران در خط مقدم مبارزه با کرونا و سختی‌هایی که بر دوش کشیدند، مطالبات و مشکلات آن‌ها نیز باید مورد توجه قرار گیرد؛ همانطور که رهبر معظم انقلاب اسلامی آذر ۱۴۰۰ در دیدار با جمعی از پرستاران و خانواده شهدای سلامت بر اجرای قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری تاکید کردند. با توجه به تاکید ایشان برای رسیدگی به وضعیت پرستاران، دولت نیز دستور ویژه‌ای برای تحقق این خواسته قانونی صادر کرد.
محبوبه رضایی پرستار می‌گوید: در بسیاری از کشورها، شرایط پرستاران خوب و مناسب بوده و این شغل از جایگاه و منزلت ویژه برخوردار است، اما در ایران خدمات مناسبی به ما بر اساس کار و زحمتی که در بیمارستان‌ها بر دوش داریم؛ ارائه نمی‌شود و بار‌ها نیز گفته‌ایم، اما نسبت به آن‌ها کم توجهی می‌شود.
وی تصریح می‌کند: سختی کار و حقوق و دستمزد‌های پایین باعث می‌شود بسیاری از افرادی که وارد این حرفه می‌شوند به سرعت خارج شوند و این موضوع فشار را روی ما افزایش می‌دهد، همین فشار و استرس زیاد کار بر روح و جسم ما سبب شده بیشتر مردم ما را به بداخلاقی بشناسند و از دست پرستاران دلخور باشند. در صورتی که ما هم زندگی شخصی و مشکلات خاص خودمان را داریم که با وجود داشتن چنین شغلی تشدید می‌شود.
رضایی ادامه می‌دهد: وضعیت شغلی ما به کلی متفاوت از مشاغل دیگر است و نه در خانه آرامش مطلق داریم و نه مانند دیگر مشاغل از تعطیلات مرسوم کشور برخورداریم. این نحوه کار به شدت طاقت فرساست و بر زندگی خانوادگی و روابط ما با همسر و فرزند هم تاثیر منفی می‌گذارد که همه این‌ها به خاطر کمبود نیرو است.
این پرستار اظهار می‌دارد: بسیاری از پرستاران هم جزو نیروهای شرکتی هستند که متاسفانه مزایا و اضافه کاری خود را چندماهه دریافت نمی‌کنند.
رضایی تاکید می‌کند: عدم تبدیل وضعیت پرستاران و کاهش حقوق آن‌ها از جمله مشکلاتی که پرستاران شرکتی با آن مواجه هستند. در حق این نیرو‌ها بیش از اندازه ظلم می‌شود.
محمد میرزابیگی رئیس کل سازمان نظام پرستاری نیز در این زمینه می‌گوید: کمبود پرستار از مشکلات جدی در بیمارستان‌های کشور است که باعث شده پرستاران شاغل ساعت‌های زیادی را به عنوان شفیت‌های کاری فعالیت کنند و باعث خستگی و فرسودگی آن‌ها می‌شود.
وی ادامه می‌دهد: کمبود پرستار به طور مستقیم با مرگ و زندگی بیمار در ارتباط است. نسبت پرستار به تخت بیمارستانی نیز باید ۲.۵ باشد یعنی به ازای هر تخت بیمارستانی باید حداقل ۲.۵ پرستار داشته باشیم، البته استاندارد جهانی آن چهار است. در حالی که در ایران در استان‌های برخوردار این نسبت حدود ۹ دهم و کمتر از یک است و در برخی استان‌ها این میزان کمتر از نیم است.
میرزابیگی با اشاره به نسبت پرستار به جمعیت، تصریح می‌کند: نسبت پرستار به هر یکهزار نفر جمعیت باید حداقل هشت نفر باشد. استاندارد‌های دنیا از هشت نفر شروع می‌شود تا ۱۸ نفر هم در برخی کشورها می‌رسد. این نسبت در کشور ما حدود ۱.۲ یا ۱.۳ است، برخی تا ۱.۶ هم آمار می‌دهند؛ بنابراین کمبود نیروی پرستار در ایران در حد بحران است.
رئیس سازمان نظام پرستاری تاکید می‌کرد: پیگیری‌های زیادی در رابطه با استخدام نیروهای موجود پرستاری انجام شده، ولی هنوز وعده‌های مسئولان در این زمینه تحقق نیافته است، اما تلاش می‌کنیم در برنامه هفتم توسعه جذب آنان را تضمین کنیم.
میرازبیگی می‌افزاید: ۲۵۰ هزار نفر جمعیت پرستاری در کشور است که از این تعداد حدود ۶۰ هزار دانشجو، ۱۴۰ هزار نفر پرستار شاغل در بیمارستان‌های وزارت بهداشت و مابقی نیز به عنوان افراد بازنشسته، شاغل در مراکز درمانی خصوصی و نیروهای مسلح و مراکز مراقبت در منزل هستند.
وی ادامه می‌دهد: لازم است همه مسئولان نقش و وظیفه خود را به درستی در رابطه با پرستاری ایفا کنند، مسائل این قشر صنفی و حرفه‌ای هستند و تامین و حل آن‌ها به کیفیت مراقبت‌های پرستاری بستگی دارد، پرستاران تنها گروهی هستند که همواره در جامعه حضور داشته و از ۲۴ ساعت روزانه، ۱۶ ساعت به طور مستقل بیمارستان توسط آن‌ها اداره می‌شود.
میرزابیگی اظهار می‌دارد: معوقات پرستاران طولانی شده و اعطای فوق العاده ویژه نیز به درستی اجرا نمی‌شود همچنین مجوز‌های استخدامی که قرار بود از ۵۲ هزار و ۲۰۰ نفر مجوز استخدام ۴۵ درصد پرستار باشند هنوز عملیاتی نشده است.
میرزابیگی تصریح کرد: عملیاتی کردن قانون پرستاری بعد از ۱۵ سال نیز در برخی بیمارستان‌ها دچار مشکل شده و مشکل بیمه‌ای پیش آمده است.
وی اظهار داشت: پنج هزار و ۲۰۰ میلیارد تومان بودجه برای اجرای تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری اختصاص یافته است و بیمارستان‌ها در این زمینه کم کاری می‌کنند، سازمان نظام پرستاری در حال پیگیری مطالبات و مشکلات پرستاران است و دولت و مجلس نیز در این زمینه ما را همراهی می‌کنند.
به نظر می‌رسد، تقویت نقش رهبران و سیاست‌گذاران پرستاری در تصمیم‌گیری‌های سلامتی، وجود نقشه جذب بر اساس برنامه‌های استراتژیک و کلان و مبتنی بر داده، توسعه ارزیابی‌های اقتصادی در پرستاری و بکارگیری پرستاران در گلوگاه‌های موثر در پیشگیری از بیماری می‌تواند به تقویت جذب پرستاران در عرصه‌های مختلف خدمات سلامتی کمک کند.
منبع: ایرنا
انتهای پیام/ ۹۱۱
