گروه استان‌های دفاع‌پرس - حجت‌الاسلام «عباس بابایی» مدیر قرارگاه تربیتی امین؛ سربریدن و زنده‌زنده سوزاندن و ناموس مردم را سر بازار فروختن، از تفریحات داعش بود. داعشی که خیالش از حمایت اربابش راحت بود.
تمام عزمش را جزم کرده بود تا ایران را بگیرد و به‌قول سربازش، ایرانی را نکشد بلکه بخورد! نتوانست؛ چون قاسم نگذاشت؛ حاج‌قاسم عزیز.
چگونه یک روستازاده این‌گونه قهرمان یک ملت شد؟ ارتباط اشک‌آلود شبانه با خدا، انسان را عزیز می‌کند.
او عاشق مردم بود تا جایی که برای‌شان نوشت: «مردم پرافتخار و سربلند ایران! جان من هزاران بار فدای شما.» او همه‌ی عمرش «جانفدا» بود؛ جانفدای مردم و رهبر.
در مهم‌ترین سند زندگی‌اش، وصیت‌نامه‌اش نوشت: «خامنه‌ای عزیز را عزیز جان خود بدانید و حرمت او را حرمت مقدسات بدانید.»
حاج قاسم معتقد بود که جمهوری اسلامی ایران حرم است. امروز قرارگاه حسین‌بن علی، ایران است. بدانید جمهوری اسلامی حرم است و این حرم اگر ماند، دیگر حرم‌ها می‌مانند. اگر دشمن، این حرم را از بین برد، حرمی باقی نمی‌ماند، نه حرم ابراهیمی و نه حرم محمّدی (ص).
امروز هر کسی رابطه‌اش را با خدا و امام جامعه و مردمش اصلاح کند، در حرم جمهوری اسلامی یک «قاسم سلیمانی» است.
انتهای پیام/
