گروه استانها دفاعپرس - فاطمه علیپور؛ با غرش هر موشک یا اوج گرفتن هر پهپاد، بسیاری از ایرانیان به خود میبالند و به دانشمندان صنایع نظامی کشور که موفق به خلق چنین دستاوردهای بزرگی در اوج تحریمهای ظالمانه شده اند افتخار میکنند.
در این میان پس از رونمایی از هر دستاورد صنایع نظامی کشور بسیاری به مقایسه صنایع نظامی با صنعت خودرو میپردازند و آرزو میکنند ای کاش در صنعت خودرو نیز چنین مدیریتی اعمال میشد.
از دیگر سو با رونمایی از هر دست آورد نظامی کشور، رسانههای بیگانه با تبلیغات گسترده درباره هدر دادن پول ملت ایران و هزینههای سرسام آور برنامههای نظامی کشور هشدار میدهند و عدهای نیز به تکرار این مسائل در داخل میپردازند، اما به راستی کدام گزاره درباره صنایع نظامی کشور صدق میکند، آیا صنایع نظامی کشور بخش عمدهای از بودجه کشور را میبلعند و آیا اصلا ضرورتی به هزینه کردن بودجه در حوزه نظامی کشور وجود دارد؟
پاسخ به این پرسش البته چندان سخت و پیچیده نیست؛ چنانچه از نظر تاریخی هرگاه کشور ایران با چالشهای نظامی و امنیتی روبرو شده به جهت منابع گسترده و موقعیت استراتژیک با تهاجمهای گستردهای مواجه شده که نمونه اخیر آن تهاجم رژیم جنایتکار بعث عراق است.
از طرفی کشورمان هرگاه در جهت تامین تجهیزات نظامی به بیگانگان وابسته بوده، با مشکلات بزرگی دست به گریبان شده و به رغم رشادت ملت بزرگ ایران، خیانتهای بزرگی را تجربه کرده است؛ چنانچه در خلال جنگهای ایران و روس؛ ایرانیان ابتدا به فرانسویها متوسل شدند و پس از مواجه با پیمان شکنی ناپلئون بناپارت، اسیر بازیهای سیاسی انگلیس شدند که هیچ نتیجهای جز شکست و تباهی و جدا شدن بخشهای بزرگی از کشور نداشت.
البته مواردی که به آنها اشاره شد در تاریخ دویست ساله معاصر کشور رخ داده و چنانچه بخواهیم به گذشتههای دورتر بازگردیم به دهها نمونه تاریخی دیگر، چون ترکتازی چنگیز، هلاکو و تیمور برخواهیم خورد.
از طرفی با در نظر گرفتن وسعت، جمعیت و تهدیدهای گستردهای که علیه کشور وجود دارد، با مقایسه بودجه نظامی آن با بودجه نظامی سایر کشورهای منطقه و جهان به خوبی در میابیم که کشور ایران از یکی از کمترین بودجههای نظامی در سطح منطقه و جهان بهره میبرد؛ با این همه، اما به جهت خودکفایی و تکیه بر نیروهای بومی و دانشمند ایران اسلامی، صنایع نظامی ایران ضمن هزینه کمتر اثر بخشی و بهره وری به مراتب بیشتری در مقایسه با کشورهای منطقه داشته و ضمن اینکه در بسیاری از معادلات منطقهای و جهانی اثر گذار بودهاند اسباب بازدارندگی، عزت و اقتدار ملی را برای کشور فراهم آورده اند.
در کنار آنچه گفته شد طراحی نیازهای نظامی کشور بر اساس جغرافیا و واقعیتهای موجود یکی دیگر از دلایل کارآمدی و پویایی نیروهای مسلح کشور است؛ چنانچه در خلیج فارس به جهت عمق کم کشتیها و ناوهای نظامی بزرگ از کارایی کمتری برخوردار هستند و مدل دفاعی کشور در این منطقه مبتنی بر حضور انبوه قایقهای تندروی سپاه است که اخیرا به قابلیتهای موشکی نیز مجهز شدهاند و این سبکی، سرعت و تحرک آن هم به شکل انبوه و گسترده و با پشتیبانی صدها پهپاد قابلیت رزمی گستردهای به نیروهای نظامی ایران بخشیده است، این در حالی است که معیار بسیاری از کشورهای منطقه جهت خرید تجهیزات نظامی همچنان نه جغرافیای بومی و واقعیتهای موجود که گران بودن آنها است و به این ترتیب همانگونه که تانکهای چیفتن در زمان پهلوی برای کشور در میدان عملیاتی بهرهای نداشت بسیاری از تجهیزات نظامی کشورهای منطقه نیز از کارایی چندانی برای آنها برخوردار نیست و با یک استراتژی دقیق میتوان از کوچکترین خلأها جهت ضربه زدن به آنها بهره گرفت؛ همانگونه که بمباران پهبادی شرکت آرامکوی عربستان نمونه مناسبی برای تبیین این مسأله است.
مجموعه آنچه گفته شد گویای بهره وری بالا، دانش محوری، کارآمدی، پویایی و خودکفایی صنایع نظامی ایران است و آنچه که در جهت هزینه کردن در این حوزه مطرح میشود به نظر میرسد بیشتر ناشی از ادبیات پوپولیستی، عدم شناخت معادلات قدرت و تاثیر پذیری از شبکههای رسانهای بیگانه باشد و بنابراین لازم است از قدرت و صنایع نظامی کشور به عنوان یکی از مولفههای قدرت، استقلال، بازدارندگی، عزت و امنیت ایران اسلامی به طور ویژه حمایت شود.
در این راستا البته با توجه به رشد سریع علم و فناوری به ویژه در حوزههای هوش مصنوعی و فناوری نوین لازم است به سرعت پژوهشکدههای علمی در زمینه رشد و تعالی در این عرصه نیز فراهم شود.
انتهای پیام/