به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، در فرهنگ ما شهادت مرگی نیست که دشمن ما بر مجاهد تحمیل می‌کند. شهادت مرگ دلخواهی است که مجاهد با همه آگاهی و همه منطق و شعور و بیداری و بینایی خویش، خود انتخاب می‌کند. حسین را نگاه کنید از شهر خویش بیرون می‌آید، زندگی‌اش را رها می‌کند و بر می‌خیزد تا بمیرد؛ زیرا جز این سلاحی برای مبارزه خویش، برای رسوا کردن دشمن و برای دریدن این پرده‌های فریبی که بر آن قیافه کریه نظام حاکم زده‌اند، ندارد. برای اینکه اگر نمی‌تواند دشمن را بشکند لااقل به این وسیله رسوا کند، اگر نمی‌تواند قدرت حاکم را مغلوب سازد آن را محکوم کند. می‌بینیم که چقدر آگاهانه با همه مقدمات و بادقت با استدلال با یک عزیمت و حرکت و هجرت پرشکوه و دقیق و تنظیم شده و با منزل به منزل روشن‌تر کردن راه و تفسیر کردن سر منزل و سرنوشتی که به سویش حرکت می‌کند.
او که هیچ سلاحی و توانی ندارد، همه وجودش را که خود و خانواده‌اش باشند و عزیزترین یارانش، آورده تا با شهادت خویش و همه خویشاوندان خویش، شهادت بدهد که مسئولیت خویش را در عصری که حق بی‌دفاع و بی‌سلاح شده بود انجام داده‌ام، بیش از این دیگر نمی‌توانستم. در چنین روزگاری است که مردن برای یک مرد تضمین حیات یک ملت است. شهادت او مایه بقای یک ایمان است. گواه آن است که جنایتی بزرگ، فریبی بزرگ، شاهد اثبات حقیقتی است که انکار می‌شود. نمونه وجود ارزش‌هایی است که پامال می‌گردد، از یاد می‌رود و بالاخره اعتراض سرخی است بر حاکمیت سیاه، فریاد خشم است بر سر سکوتی که همه حلقوم‌ها را بریده است.
شهادت آن چیزی است که می‌خواهند در تاریخ غیب شود، نمونه‌ای است از آنکه باید باشد و گواهی است برای آنچه در این زمان خاموش و پنهانی می‌گذرد و بالاخره تنها شکل جهاد و تنها دلیل وجود و تنها نشانه حضور و تنها سلاح حمله و دفاع و تنها شیوه مقاومت «حقیقت»، «راستی» و «عدالت» است در عصری و در نظامی که «باطل»، «دروغ» و «ستم» آن را خلع سلاح کرده و همه سنگر‌های آن را در هم کوفته و همه مدافعان و وفادار آنان را قتل‌عام، متلاشی و نابود کرده است.
شهادت، در یک کلمه، در فرهنگ ما یک درجه است. وسیله نیست، خود هدف است، اصالت است. خود یک تکامل و یک علو است. خود یک مسئولیت بزرگ است. خود یک راه نیم بر به طرف صعود به قله معراج بشریت است و یک فرهنگ است. در همه قرن‌ها و عصرها، هنگامی که پیروان یک ایمانی و یک اعتقادی قدرت دارند با جهاد، عزتشان و حیاتشان را تضمین می‌کنند و وقتی که به ضعف دچار شدند و همه امکانات مبارزه را از آنان گرفتند، با شهادت، حرکت و زندگی و ایمان و عزت و آینده و تاریخ خودشان را تضمین می‌کنند.
منبع: حسین وارث آدم، علی شریعتی
منبع: فارس
انتهای پیام/ ۱۳۴
