به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، از آن‌جایی که رژیم موقت صهیونیستی بر مبنای زور و اشغالگری تأسیس شده است، تشکیلات نظامی و ایجاد یک ارتش مجهز در صدر اولویت‌های تصمیم‌سازان این رژیم قرار داشت و صهیونیست‌ها تحت حمایت آمریکا و متحدان اروپایی از همان ابتدا عمده تمرکز خود را معطوف به ساختار نظامی کردند و توجه چندانی به بخش اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و... نداشتند.
بر همین اساس ارتش رژیم اشغالگر یکی از ارکان اساسی این رژیم محسوب می‌شود که استراتژی امنیت داخلی اسرائیل بر پایه آن بنا شده است. ارتش رژیم صهیونیستی همچنین همواره به‌عنوان ابزار اصلی این رژیم برای سرکوب ملت فلسطین و غصب زمین‌های آن‌ها مورد استفاده قرار گرفته است. سران صهیونیست از ابتدا با تکیه بر حمایت عظیم و نامحدود ایالات متحده، تلاش کردند شرایط لازم را برای تأسیس یک ارتش کارآمد با سلاح‌های پیشرفته فراهم کنند و در این میان همواره روی حمایت‌های مالی هنگفت آمریکا حساب باز کرده‌اند.
در واقع صهیونیست‌ها که به ماهیت رژیم جعلی خود آگاه بودند و می‌دانستند برای بقا باید همواره درحال جنگ باشند، اصرار زیادی بر تجهیز ارتش خود به انواع سلاح‌های مدرن و پیشرفته داشتند و همان‌طور که گفته شد به این منظور حساب زیادی روی آمریکا باز می‌کردند و هنوز هم این گونه است. سران رژیم اشغالگر همچنین اقدامات زیادی در سطح حمایت روانی و آماده‌سازی روحیه نظامیان و سربازان جهت مشارکت در جنگ‌های زمینی انجام دادند، اما در این زمینه ناکام بودند؛ چرا که اغلب جوانان صهیونیست که در جریان مهاجرت یهودیان وارد فلسطین اشغالی شده‌اند، خود را متعلق به این سرزمین نمی‌دانند و انگیزه‌ای برای دفاع از آن ندارند.
خودکشی، فرار از خدمت، دزدی در ارتش، نافرمانی و درگیری با فرماندهان و... همگی ناشی از همین احساس بی‌انگیزگی میان سربازان در ارتش رژیم صهیونیستی است، این وضعیت به‌ویژه بعد از شکست سنگین این ارتش در جنگ جولای ۲۰۰۶ با حزب‌الله به‌مراتب بدتر شد و ضربه بزرگی که نیروی زمینی ارتش اسرائیل دریافت کرد موجب شد نظامیان این رژیم در جنگ ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹ با نوار غزه نتوانند وارد نبرد زمینی شوند.
ترس و وحشت میان عناصر نیروی زمینی ارتش اسرائیل در هریک از جنگ‌های این رژیم با مقاومت فلسطین بعد از جنگ جولای کاملاً مشهود بود و به همین منظور فرماندهی ارتش تصمیم گرفت برای تشویق نظامیان به حضور در درگیری‌های زمینی، برای هریک از یگان‌های نیروی زمینی یک خاخام استخدام کند، اما هیچ یک از این اقدامات نتیجه نداشت و به‌مرور فرماندهان ارتش اسرائیل از نیروی زمینی ناامید شده عمده تمرکز خود را معطوف به نیروی هوایی و تجهیز آن کردند، به همین دلیل نیروی زمینی ارتش رژیم صهیونیستی به «پاشنه آشیل» این ارتش معروف شده است.
از آن جایی که شناخت دشمن به‌ویژه در سطح تشکیلات نظامی و نقاط ضعف و قوت آن نقش مهمی در پیروزی در هر جنگی دارد، سعی داریم در مقاله‌ای چندشماره‌ای به معرفی بخش‌های مختلف تشکیلات نظامی و امنیتی و ساختار ارتش رژیم صهیونیستی بپردازیم.
شعبه اطلاعات نظامی ـ امان ـ «یگان ۱۳۱»
سرویس امان مستقیماً وابسته به ستادکل ارتش رژیم صهیونیستی است و یکی از بزرگترین و پرهزینه‌ترین سرویس‌های اطلاعاتی و جاسوسی این رژیم محسوب می‌گردد. بر اساس قوانین نظامی رژیم صهیونیستی، سرویس امان در وهله نخست مسئول ارائه ارزیابی‌های راهبردی به کابینه رژیم صهیونیستی است و بر اساس همین ارزیابی‌ها سیاست‌های کلی کابینه اسرائیل به‌ویژه در زمینه درگیری با گروه‌های مقاومت در منطقه تدوین می‌شود.
علاوه بر آن سرویس امان مسئول ارسال هشدار‌های فوری درباره احتمال آغاز جنگ یا اقدام نظامی علیه رژیم صهیونیستی یا منافع نظامی و سیاسی آن در خارج از فلسطین اشغالی است. این سرویس برای انجام مأموریت‌های خود در وهله اول علاوه بر نیروی انسانی که شامل جاسوسان است، به تکنیک‌های فناوری پیشرفته متکی است.
امان ساختاری نظامی مبتنی بر ارائه خدمات جاسوسی دارد و مأموریت اساسی آن کمک به ارتش اسرائیل در انجام مأموریت‌ها در نتیجه توانمندی بالا برای جمع‌آوری اطلاعات است. این سرویس مأموریت‌های ویژه خارج از چهارچوب ارتش را دنبال می‌کند و از نظر ساختاری وابسته به ستادکل ارتش رژیم صهیونیستی است که به‌صورت مستقیم زیر نظر رئیس ستاد ارتش مدیریت می‌شود و دستورات خود را از کابینه دریافت می‌کند. این سرویس همچنین زیر نظر وزیر جنگ رژیم صهیونیستی قرار دارد و مأموریت اصلی آن فعالیت‌های امنیتی و اطلاعاتی به‌نفع ارتش و دیگر سرویس‌های رسمی فعال در زمینه امنیت و ارتباطات خارجی است.
ماهیت اصلی فعالیت‌های این سرویس کشور‌های مهم پیرامونی فلسطین اشغالی است و معمولاً یک افسر با درجه ژنرال ریاست آن را به‌عهده دارد. فعالیت‌های این سرویس برای رژیم اسرائیل از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، چرا که مأموریت‌های زیادی را در عملیات جاسوسی الکترونیک و شنود داخل مناطق اشغالی یا مناطق تحت سلطه تشکیلات خودگردان و همچنین دولت‌های عربی مجاور فلسطین اشغالی به‌عهده دارد.
بعد از توسعه شتابانی که در این سرویس جاسوسی به وقوع پیوست، بخش‌ها و یگان‌های داخلی متنوعی به آن اضافه شده‌اند تا بتوانند با مخاطرات امنیتی گسترده و روزافزون فراروی رژیم صهیونیستی مقابله کنند، در همین راستا اصلاحات متعددی در این سرویس جاسوسی وارد شد و بخش‌های مختلفی در ابعاد گسترش تکنولوژیک و فعالیت‌های حرفه‌ای و ... به آن اضافه شدند.
سرویس امان متشکل از بخش‌هایی شامل اداره اطلاعات، اداره ارتباطات خارجی، اداره اطلاعات و کنترل رزمی، اداره اطلاعات زمینی، اداره اطلاعات نیروی دریایی، اداره اطلاعات هوایی و بخش رسانه می‌شود.
این سرویس همچنین شامل یگان‌های متعددی از جمله یگان جاسوسی «لمدان» وابسته به نیروی هوایی، یگان اطلاعاتی و جاسوسی «مدان» وابسته به نیروی دریایی، یگان اطلاعاتی در جبهه شمالی و مرکزی و جنوبی فلسطین اشغالی، یگان اطلاعاتی در جبهه داخلی، یگان ویژه جنگ روانی، یگان سانسور نظامی، یگان ۸۲۰۰، یگان ۹۹۹۰، یگان ۵۰۴ ویژه جذب جاسوس، یگان سایبری، یگان متخصص نقشه‌پردازی، یگان ویژه پیش‌بینی اطلاعات (حتصاب)، یگان اطلاعات و امنیت انسانی، یگان تحقیقات علمی و یگان امنیت اطلاعات می‌شود.
اعضای شعبه اطلاعات نظامی رژیم صهیونیستی (امان) در بسیاری از زمینه‌ها مانند: تیراندازی، آماده‌سازی مواد منفجره، ناوبری، ردیابی، فرار از ردیابی، عکاسی، ارسال پیام‌های رمزگذاری‌شده، و یادگیری در مورد آداب و رسوم و سنت‌های عربی و مسائل مذهبی و فرهنگی ملت‌های عربی آموزش‌های فشرده‌ای دریافت می‌کنند.
یگان موسوم به «مبارزه با تروریسم»
این یگان وابسته به ارتش رژیم صهیونیستی است و مأموریت آن آماده‌سازی اعضای یگان‌های ویژه ارتش در زمینه جنگ با گروه‌های مقاومت است. مأموریت‌های این یگان بسیار پیچیده بوده و شامل جزئیات زیادی همچون آماده‌سازی فرماندهان یگان‌ها، تک‌تیراندازها، آموزش قوانین جنگ، سناریو‌های حمله و دفاع، جنگ‌های دور و نزدیک و طرز استفاده از تکتولوژی روز و ... می‌شود.
یگان موسوم به مبارزه با «تروریسم» که به‌خلاف نام آن، خودش درواقع یک واحد تروریستی است و برای آموزش تروریست‌های اسرائیلی کار می‌کند، تنها یگان نظامی اسرائیل محسوب می‌شود که مسئولیت هدایت و صدور مجوز برای سایر یگان‌های ارتش را به‌عهده دارد. نیروهای یگان مذکور آموزش‌های زیادی را در زمینه جنگ دریافت می‌کنند.
این یگان بیشتر در قالب یک یگان آموزشی شناخته می‌شود نه یک یگان رزمی، اما نیروهای آن هرازگاهی در عملیات‌هایی که به‌طور خاص در کرانه باختری و برای ترور فلسطینیان انجام می‌شود شرکت می‌کنند. اعضای این یگان علاوه بر آموزش‌های تخصصی، کنار نیروهای یگان‌های ویژه و نیز نیروی زمینی ارتش اسرائیل نیز آموزش‌های فشرده‌ای می‌بینند. سربازان و افسران در این یگان باید دوره فرماندهی گردان‌ها را نیز بگذرانند.
یگان موسوم به «مبارزه با تروریسم» در ارتش رژیم صهیونیستی تا سال ۲۰۰۳ فقط شامل اداره فرماندهی برای «مبارزه با تروریسم» بود، اما اکنون شامل ۴ بخش یعنی بخش تک‌تیرانداز، بخش تیراندازی، بخش حفاظت و بخش نفوذ ناگهانی می‌شود.
این یگان در اواخر دهه ۱۹۷۰ بعد از سلسله عملیات‌های کماندویی، هواپیماربایی و گروگانگیری که توسط جناح‌های مقاومت فلسطین انجام می‌شد، تأسیس شد؛ جایی که سران نظامی و سیاسی رژیم صهیونیستی احساس کردند که باید یک یگان جدا و تخصصی با تجربه میدانی بالا برای خنثی‌سازی و جلوگیری از این عملیات‌های فلسطینیان تشکیل شود.
اعضای یگان مذکور کلیه آموزش‌های ویژه نیروی نظامی را از سر می‌گذرانند و بعد از آن دوره آموزشی فرماندهی و افسری شروع می‌شود که یک دوره حرفه‌ای بسیار فشرده است که ۶ ماه به‌طول می‌انجامد. با وجود اینکه نیروهای این یگان در زمینه آموزش سربازان ارتش برای مقابله با عملیات‌های فلسطینیان داخل فلسطین اشغالی آموزش می‌بینند، اما موظفند خودشان نیز به‌صورت عملی وارد عملیات‌های میدانی به‌ویژه در کرانه باختری شوند.
با اتمام دوره آموزشی و آزمایش‌های نهایی، سربازان در این یگان به‌عنوان مربیان واجد شرایط در یگان «مبارزه با تروریسم» استخدام می‌شوند و مسئولیت آموزش یگان‌های ویژه ارتش رژیم صهیونیستی را به‌عهده می‌گیرند.
منبع: تسنیم
انتهای پیام/ ۱۳۴
